Het één na irritantste aspect van het bestaan is het zogenaamde wokisme. Het woord alleen al, wokisme. Nooit was er een lelijker anglicisme dan wokisme. Zeg het woord maar eens vijftig keer achter elkaar. Grote kans dat je fysiek onpasselijk wordt. Voor de nul lezers die nog steeds geen idee hebben wat wokisme inhoudt: wokisme is een doorgeslagen vorm van politieke correctheid en antidiscriminatie-ideologie waarbij de maatschappij langzaam in steeds kleinere subgroepen wordt opgedeeld die dan vervolgens beschermd moeten worden tegen een onderdrukkende meerderheid.
Maar dit artikel gaat niet over het één na-, maar over het áller irritantste aspect van het bestaan, namelijk anti-wokisme. Mensen die de hele dag hysterisch gillen dat je in dit land niks meer mag zeggen om vervolgens zonder enige consequentie de meest zieke bagger uit te braken.
Bijna iedere opiniemaker publiceert tegenwoordig wekelijks een vlammend betoog tegen de woke-ideologie waarin ons doemscenario’s vol goelags en wereldoorlogen worden voorgespiegeld. Niemand zou ooit nog kunnen zeggen wat hij of zij ergens van vindt en wie dat wel doet kan zich maar beter voorbereiden op een gruwelijke sociale slachting.
Wordt wakker! Iedereen is wakker!
Als we doempredikers als Jordan Peterson mogen geloven ís de beschaving inmiddels zelfs al ten onder gegaan aan dit veelkoppige monster, maar mensen die hun hoofd iets minder diep in hun ideologische hol hebben zitten weten dat woke in de meeste gevallen niet veel meer is dan hinderlijk energievretend activisme.
In werkelijkheid wordt de Nederlander avond aan avond geconfronteerd met belegen boze mannen die in hun vrijplaats VI vinden dat ze helemaal niks meer mogen zeggen, puilt de Telegraaf uit van de artikelen van Wierd Duk die ons waarschuwt voor een dystopische door neomarxisme gedomineerde toekomst en is het anti-woke woordenboek van veganistische linkse filosoof Floris van den Berg boekentip in Trouw. Zwarte Piet, de moorkop, straks pakken ze ons ook de blanke vla nog af.
In de Tweede Kamer is de balans al even zoek. Levensgevaarlijke extreemlinkse woke-partij Bij1 heeft maar liefst één machtige zetel waarmee ze een krachtige vuist maakt tegen de macht. Dit in schril contrast tot de 25 zetels van anti-woke partijen Forum voor Democratie, PVV en JA21.
Maar het meest ontnuchterende voorbeeld is inmiddels tot het publieke bestel toegetreden omvolkingsomroep Ongehoord Nederland. Als er één voorbeeld is waaruit blijkt dat je in dit land wél alles mag roepen is het Ongehoord Nederland. Geen enkele gast laat zich daar hinderen door enige realiteitszin. Ironisch, gezien deze figuren zich doorgaans uitgeven voor ‘realist’. Een gegeven dat je kunt verifiëren door op Twitter te zoeken naar ‘realist[willekeurig nummer]’. Je zult dan in vrijwel alle gevallen op het account van een FvD-stemmende fan van Ongehoord Nederland stuiten.
Bij Ongehoord Nederland mag iedereen aanschuiven die een eigenzinnige kijk heeft op de sterkst onderbouwde wetenschappelijke stellingen. Niets is daar heilig. Eeuwenoude beproefde technieken als vaccineren sneuvelen als sneeuw voor de zon. De invloed op de maatschappij van massale arbeidsmigratie blijkt geen grove onderschatting maar een vooropgezet plan om de hele bevolking te vervangen met een ander volk. Sterker nog, het gegeven dat men in de jaren zestig überhaupt om goedkope arbeidskrachten verlegen zat blijkt een leugen, als we alwetende rechtsfilosoof Raisa Blommestein mogen geloven.
Maar naast het terminale medium televisie zijn ook alle sociale media vergeven van knettergekke complotcolporteurs. Er is eigenlijk geen omgeving in Nederland meer te vinden waar je deze waanzin kunt ontvluchten. Kortom, de voordelen van de vrijheid van meningsuiting lijken niet langer op te wegen tegen de nadelen van censuur.
Geen enkel gevechtsplan overleeft contact met de vijand zei Duitse generaal-veldmaarschalk Helmuth von Moltke ooit. En als je ‘gevechtsplan’ vervangt door vrijheid van meningsuiting en ‘de vijand’ door Ongehoord Nederland wordt al snel duidelijk op welk punt we nu zijn aanbeland als beschaving.
Daarom moeten we de vrijheid van meningsuiting sterk inperken en voortaan ruimte van meningsuiting noemen. Er is ruimte, zeker, vanzelfsprekend mag je wel íéts zeggen, maar vrijheid is een beetje teveel van het goede. Vrijheid is iets moois, maar daar moet je wel mee om kunnen gaan, en dat kan een gemiddelde Nederlander niet. Vrijheid is als een stel 7-jarigen twee dagen alleen thuis laten als pappa en mamma een weekendje weg gaan: geen goed idee.
Ik denk dat we terug moeten slaan met het voor velen omstreden, maar zeer mooie en krachtige middel van de adverteerdersboycot. Bij nader inzien was dat juist een geweldige ontwikkeling. Willen adverteerders er niets mee te maken hebben, valt het buiten de vrijheid van meningsuiting. Dat is pas vrije marktwerking. Dat willen rechtse partijen toch zo graag? Prima, afgesproken.
Een beetje provoceren is prima, maar hoe beladener het onderwerp hoe meer tact men moet betrachten. Wil Gillette geen scheermesjes aan de man brengen rondom een uitzending met verkrachtingsverhalen, helaas, stekker eruit. Wil YouTube geen advertenties plaatsen in complotvideo’s, jammer, kanaal weg. Plaatst Rosanne Hertzberger een boze column in de NRC waarna adverteerders gillend wegrennen, zeer spijtig, website op zwart.
En als mensen dit artikel écht serieus nemen snoeren ze mij nu ook definitief de mond, al is het maar om alles wat ik in het verleden heb geroepen. Genoeg is genoeg.
KLIK NIET OP DE RODE KNOP!
