Sergej Lavrov, de Russische minister van Buitenlandse Zaken, is vandaag in Turkije om met zijn Turkse ambtgenoot te praten. De twee landen bespraken een voorstel van de Verenigde Naties om een ”graancorridor” te organiseren waarlangs Oekraïne via de Zwarte Zee weer landbouwproducten kan exporteren. De Russische invasie heeft die export afgeknepen, waardoor grote delen van de wereld kampen met toenemende voedselproblemen.
Oekraïne is zelf echter niet zo te spreken over de onderhandelingen. Het land is zelf geen partij, en onderhandelt überhaupt niet direct met Rusland. Oekraïne heeft al aangegeven dat het geen mijnen weg gaat halen uit de zee voor Odessa. Rusland zou daar misbruik van kunnen maken door de havenstad aan te vallen, in plaats van graanexport toe te staan. Volgens Lavrov is het juist aan Oekraïne om te laten zien dat het mee wil werken aan de corridor door de mijnen weg te halen.
Ook de aangekondigde Turkse operatie in Noord-Syrië staat op de agenda in Ankara. Het is onder de huidige omstandigheden goed mogelijk dat Rusland en Turkije tegenover elkaar komen te staan op het slagveld, mocht Turkije de plannen uitvoeren. Het officiële Turkse doel is het veroveren van grondgebied dat nu in handen is van Koerdische rebellen. Die rebellen hebben juist vanwege de Turkse dreiging een samenwerking met het Syrische regeringsleger, en die wordt gesteund door Rusland. Turkije is bang dat de rebellen, die het consistent terroristen noemt, gewapende acties uit zullen voeren tegen Turkse doelen. Het land voert geregeld bombardementen uit in Syrië, en deze zouden de afgelopen twee weken heviger zijn geworden.
Rusland is dan ook geen voorstander van de Turkse inval. Het is echter onduidelijk hoever de Turkse voorbereidingen gevorderd zijn. In Turkse media zou het verhaal rondgaan dat die voorbereidingen stil werden gelegd, na eerdere communicatie tussen Moskou en Ankara. Dat schreef althans het Russische persbureau TASS vanmorgen. Volgens TASS sprak Lavrov tijdens zijn bezoek wel begrip uit voor de Turkse zorgen, en zei hij dat Rusland samen zal blijven werken om deze op te lossen. Hij leek hierbij de Turkse situatie te vergelijken met die van Rusland in Oekraïne, door te stellen dat ”buitenlandse krachten” dreigingen veroorzaken aan de eigen grens. hierbij verwees hij expliciet naar de Amerikaanse aanwezigheid in Oost-Syrië, die separatistische sentimenten zou aanwakkeren.
