De voormalige premier en president van Rusland, Dmitri Medvedev, heeft donderdag weer eens dreigende taal geuit richting het Westen. De sancties, die nu onder andere het goederentransport naar Kaliningrad treffen, zouden volgens hem kunnen worden gezien als een daad van internationale agressie. Onder bepaalde omstandigheden kunnen de sancties door Rusland worden behandeld als een reden voor oorlog.
De uitspraken zijn de zoveelste sinds het begin van de Russische invasie in Oekraïne, waarin Medvedev uithaalt naar Europese landen. De retoriek wordt in de pers geïnterpreteerd als deel van een ommezwaai die al een aantal jaren bezig is, en waarmee Medvedev zich afkeert van het liberale kamp binnen het Kremlin.
Dmiti Medvedev, geboren in 1965, was van 2008 tot 2012 president van Rusland. In werkelijkheid was hij een plaatsvervanger voor Vladimir Poetin, die vanwege limieten op het aantal regeertermijnen een paar jaar premier moest worden. Vier jaar later in 2012 werden de rollen weer omgedraaid. Medvedev is op dit moment de ondervoorzitter van de Russische veiligheidsraad, en de formele leider van de partij Verenigd Rusland. Poetin haalde hem in 2021 van de kieslijst voor het Parlement, waarschijnlijk vanwege zijn impopulariteit bij het publiek.
Toen Medvedev in 2008 ”aan de macht kwam”, bestond er in bepaalde kringen hoop dat hij Rusland op een nieuwe koers zou zetten. Hij zou een liberale stroming binnen de Russische regering vertegenwoordigen, en hervormingen door willen voeren die van Rusland een vrijer en democratischer land zouden maken. Ook het feit dat Medvedev een advocaat was, en geen KGB-er zoals Poetin, stemde hoopvol, zo schrijft Radio Free Europe.
Van die hoopvolle stemming bleef na jaren regeren weinig over. Verschillende andere liberalen binnen het Kremlin verdwenen uit beeld of achter de tralies. Medvedev stelt zich tegenwoordig op als een havik inzake de oorlog in Oekraïne. Kort na de invasie ging hij tekeer tegen de ”nationalisten” die de Oekraïense regering zouden beheersen, en tegen de decadente Westerlingen die dat land steunen. Begin juni haalde Medvedev volgens Lemonde op Telegram ook uit naar het Westen. Hij riep hierbij ook op tot het herinvoeren van de doodstraf.
Het roept de vraag op wie er nou precies naast zat. Radio Free Europe sprak met een paar analisten die denken dat Medvedev vooral zijn eigen hachje en bankrekening wil redden. Kritiek uiten op het Russische beleid inzake Oekraïne draagt niet bij aan een goede gezondheid, of aan een goed pensioen. De draai is meer een cynische keuze om in politiek veilig vaarwater te blijven, dan een teken van de daadwerkelijke overtuigingen van de man zelf.
Daarnaast is er een grote kans dat Medvedev vanaf het begin niet zo liberaal en hervormingsgezind was als door buitenstaanders werd aangenomen. Hij zou zeer rijk geworden zijn gedurende zijn ambtsperiodes, hoofdzakelijk dankzij het verduisteren van overheidsgeld. Hij moet bovendien hebben geweten dat Poetin de daadwerkelijke leider was, wie van de twee er ook in het presidentieel paleis zat. Medvedev kan gewoon de zoveelste niet-Westerse leider zijn op wie Westerse commentatoren hun hoop en dromen projecteren. Onder andere Robert Mugabe in Zimbabwe, Abiy Ahmed in Ethiopië, en Aung Sang Suu Kiy in Myanmar gingen hem al voor.
