Groot artikel in Trouw over de Nederlandse betrokkenheid bij het Qatarese slavernijheden. Qatar, waar de slavernij formeel in 1852 1952 is afgeschaft, werkt nog hard aan de voorbereidingen voor het Wereldkampioenschap voetbal van aankomend november. Het land zwemt in het geld, en als van nature zet het dus alleen de slechtst betaalde arbeidsmigranten uit de donkerste hoeken van Azië en Afrika in. De arbeiders, twee miljoen in totaal, waren tot een paar jaar terug afhankelijk van een ”sponsor” die in de praktijk de baas was over hun verblijf. Ze moesten voor een paar dollar per dag werken aan de stadions en andere projecten, en door de onveilige omstandigheden zijn er een paar duizend doden gevallen. Qatar zou inmiddels wat verbeteringen door hebben gevoerd, nadat het land enigszins tot inkeer kwam vanwege de slechte pr.
Nu heeft Trouw ontdekt dat Nederlandse bedrijven miljoenen hebben gevangen voor het uitvoeren van meerder projecten. Miljoenen euro’s, niet de mensen. Dat mag niet meer. Nederlanders leverden onder meer metrostations, pijpleidingen, de watervoorziening in stadions en fanzones (waarvan in sommigen wél alcohol geschonken mag worden). Iemand deed de betegeling, en iemand anders de bewegwijzering op stations. Veel bedrijven laten weten dat ze het zo weer zouden doen, ondanks de ophef die het WK in sommige landen veroorzaakt. Sponsoren gaan niet mee, supermarkten schrappen acties.
”Niet elk bedrijf deed voorafgaand aan zijn klussen onderzoek naar de arbeidsomstandigheden in Qatar”, is een zin als ”als je iemand je iets niet laat vertellen, kun je doen of het niet bestaat”. Sommige bedrijven gaven aan dat ze hoopten met hun handel bij te kunnen dragen aan vooruitgang in Qatar. Alsof het liberalisme en de mensenrechten via de pijpleidingen bij de Qatarezen naar binnen zouden stromen. Veel landen schaften de slavernij pas af toen de Britten de deur in kwamen trappen, en in het geval van Qatar werkte zelfs dat niet. Wel moeten we geloven dat Qatar een van de ”progressievere” landen is in de regio, vergeleken met Saudi-Arabië, Koeweit en de Verenigde Arabische Emiraten. Dit lijkt dezelfde mentaliteit te zijn waarmee de industrie naar China is uitbesteed, met als argument dat handel hén meer op ons zal doen lijken, in plaats van andersom. Qatar liet na eerdere kritiek overigens weten dat het aantal doden binnen de van tevoren geplande scenario’s past. ”the mortality rate among these communities is within the expected range for the size and demographics of the population”.
