Een team wetenschappers in het Australische Melbourne heeft een flinke som bijeen gebracht voor een bijzonder project: Het weer tot leven wekken van de uitgestorven Tasmaanse tijger, de Thylacinus cynocephalus, waarvan het laatste individu in 1936 in gevangenschap overleed. Volgens WAtoday heeft een Amerikaans biotechnologiebedrijf, Colossal Biosciences, 10 miljoen dollar toegezegd aan het project.
De Tasmaanse tijger, ook wel buidelwolf genoemd, was een buideldier dat ooit in heel Australië moet hebben gewoond. Toen Europeanen Australië voor het eerst verkenden, lijkt het dier alleen nog te hebben geleefd op het eiland Tasmanië en in het uiterste zuiden van Australië. De tijgers in de rest van Australië lijken vanaf 40.000 jaar voor christus geleidelijk het loodje te hebben gelegd, dankzij de voorouders van de Aboriginals. Met de introductie van landbouw en veeteelt door Engelse kolonisten, kwam het leefgebied van de dieren in de negentiende eeuw steeds verder onder druk te staan.
De laatste levende Tasmaanse tijger werd in 1933 gevangen, en tentoongesteld in de dierentuin van Hobart Zoo. Dit laatste exemplaar, Benjamin genaamd, overleed op 7 september 1936. Van Benjamin bestaan beelden, hieronder te zien. Let wel: De kleuren zijn recent toegevoegd en het originele beeldmateriaal was zwart-wit.
Het team van ongeveer 50 wetenschappers, dat verbonden is aan de universiteit van Melbourne, denkt 10 jaar nodig te zullen hebben. De wetenschappers komen uit Australië en de Verenigde Staten. Naast de investering van Colossal Biosciences hebben ze nog eens 5 miljoen dollar bij elkaar geharkt om de kosten te dekken. De universiteit van Melbourne zal het geld gebruiken om een eersteklas laboratorium op te zetten voor het onderzoek. Het Thylacine Integrated Genomic Restoration Research Lab zegt op de website dat het idee van ”de-extinction” in de afgelopen 10 jaar is verschoven van ”science fiction to science fact”, en dat het met de huidige technieken mogelijk moet zijn om uitgestorven soorten weer tot leven te wekken. Volgens teamleider Andrew Pask zijn de wetenschappelijke obstakels niet langer onoverkomelijk.
Het plan lijkt om een Tasmaanse tijger te laten groeien in een draagmoeder van een andere soort. Hiervoor moet eerst het benodigde DNA gevonden worden. Eerdere pogingen om DNA uit gepreserveerde exemplaren te halen waren mislukt. Bij een eerder experiment met een baby van de tijger, dat sinds 1866 bewaard werd in een pot met alcohol, bleek het DNA te beschadigd te zijn om nog iets te betekenen. Om dit op te lossen kan mogelijk DNA uit naaste verwanten van het dier gebruikt worden om gaten op te vullen, zoals dat van de Dikstaartsmalvoetbuidelmuis (nee daar konden ze echt geen kortere naam voor vinden).
Als het experiment eenmaal lukt, dan zou het eerste tijgertje in bijna een eeuw opgevoed moeten worden zonder soortgenoten. Er zijn echter ook genoeg genetici die geloven dat het hele project hopeloos is, en voor altijd sciencefiction zal blijven. De wetenschappers die bij het project betrokken zijn, zouden vooral uit zijn op media-aandacht. Colossal Biosciences gelooft er echter wel in, en investeert ook geld in bijvoorbeeld het tot leven wekken van de wolharige mammoet.
