OPINIE
Ik heb twee maanden lang vakantie gehouden, en praktisch niks gedaan, op het schrijven van een paar belangwekkende columns na. Voor de rest heb ik op m’n lamme kloten gelegen, urenlang voor me uitgestaard, van m’n bed naar m’n bank gesukkeld en daar weer in slaap gevallen, continu op restaurant gegaan, en met m’n verloofde Lena op de duozit van de Triumph een paar korte tripjes ondernomen, bijvoorbeeld naar Sluis, waar we elk een pannenkoek aten, terwijl onze hond Aquí thuis geduldig wachtte op onze terugkomst. Toen we dan werkelijk thuis kwamen, was hij dol van vreugde, en liet ik hem uit, waarna ik vermoeid was, en weer op de bank ging liggen, thans met een boek ter hand.
Zo heb ik de veelgeprezen roman Drift van de Nederlandse schrijfster Bregje Hofstede gelezen. Ta. Nu vind ik dat als er seks in een boek verschijnt, het seks moet zijn waarvan de lezer geil wordt. Ik zweer dat je dat ik tijdens het lezen van Drift geen halve seconde geil ben geworden, hoezeer het sperma ook in het rond vloog, en de vaginale sappen tot aan het plafond spoten. Het kan niet anders of Bregje Hofstede heeft zelf heel beroerde seks, wat ze literair probeert te pareren door haar fictieve personages te laten vrijen zoals een olifant zou vrijen met struisvogel. Nadat ik driekwart van Drift had gelezen heb ik het boek wijselijk in de papiermolen gegooid. Ik heb hier thuis immers een professionele papiermolen staan, om alle slechte Nederlandstalige boeken in te sodemieteren.
Wat ik ook deed, was naar het tennis kijken, omdat men bezig is aan de US Open. Inmiddels heb ik drie wedstrijden gezien van m’n favoriete tennisser, Serena Williams. Zij is reeds veertig jaren oud en toch mept ze nog om zich heen alsof ze een twintiger is. Overigens ziet ze er voor iemand van veertig nog heel aantrekkelijk uit, al heeft ze wel een dikke kont, een enorme neus, een vette pens en begint ze bovenop haar schedel redelijk te kalen. Let op, ik wil Serena hier niet discrimineren op basis van haar uiterlijk in plaats van op basis van haar huidskleur, en trouwens, ik zou dat laatste nooit doen, want ik ben honderd procent voor de absolute gelijkheid van alle rassen, ook Chinezen, ofschoon die de hele wereld aan het overnemen zijn, en met verve bewijzen dat het Oosten over niet zo lang het Westen een flink poepie zal laten ruiken.
Naast boeken lezen, naar tennis kijken, en bang zijn voor de Chinezen heb ik in m’n twee maanden vakantie ook veel nagedacht, vooral over hoe Lena en ik ons zoontje zullen noemen als dat in maart 2023 deo volente gezond zal geboren worden. Lena is voor het eerst zwanger, en ook ik zal voor het eerst een kind krijgen, en als vijfenzestigjarige vader zal ik beschouwd worden als een al te bejaarde aap die veel te oud is om een baby te verzorgen, een kind tout court op te voeden, en ervoor te zorgen dat z’n nakomeling een gewaardeerd lid zal worden van onze steeds doorevoluerende maatschappij.
Iemand vroeg aan mij: ‘Hoe zal jij, als conservatieve ouderwetse zestiger, reageren als je kind een non-binair blijkt te zijn?’ Ik zei: ‘Daar zal ik zeer blij om zijn, want m’n kind zal aldus de allereerste non-binair zijn in het Brusselmansgeslacht, al hadden we wel een oudtante, de non zuster Adelaïde, die lesbisch was, en liever rechtop plaste dan zittend.’ En ook voor de rest mag m’n zoon zijn of doen of denken zoals hij wil, zal hij in grote vrijheid worden opgekweekt, en mag hij vanaf zeer jonge leeftijd z’n eigen keuzes maken.
Wel moet hij af en toe stil zijn om z’n vader in alle rust te laten schrijven, want ik heb natuurlijk niet altijd vakantie. Ik ben zelfs content dat de voorbije twee maanden vakantie erop zitten en ik weer als een gek aan de slag kan.
De in dit artikel geuite meningen en standpunten zijn die van de auteur en weerspiegelen niet noodzakelijkerwijs de meningen of standpunten van TPO.
