OPINIE
Voordat ik u mijn geweldige tips geef, eerst even wat woorden ter lering ende vermaak. Mijn meest zinloze oudejaarsavond was in de Jellinek-kliniek te Amsterdam. Ik sloop om een uur of negen naar mijn slaapzaal, die ik deelde met het schuim der aarde. Voor ik op mijn brits kroop, keek ik nog even naar naar de verlichte klokketoren boven de bibliotheek aan de Roelof Hartstraat. Vanuit dat gebouw sprong Jan Arends zich te pletter. Ik woonde vijftig meter van de bibliotheek en mijn lief hield op dat moment een leuke fuif in onze woonstede. Na het nodige gesnotter (de ontwenning viel niet mee) viel ik toch in slaap tot ik ruw werd wakker geschud door de nazi-zuster. “Doe godverdomme niet zo ongezellig, mijnheertje, iedereen zit naar Freek de Jonge te kijken en we hebben oliebollen. Je komt nu naar de huiskamer.! Ik weet niet wat ik toen tegen Brunhilde geschreeuwd heb, maar ze heeft me niet meer lastig gevallen tijdens mijn twaalfdaagse detox.
In Lagos treedt The Gift op (goeie band, tip van Tuur!), om 22.30 uur in Praça do Infante. Daarna DJ Lighthouse, tot diep in de nacht met met funkbeats, reggaeton, quizomba en old school house. Meer info over Lagos hier.
In Portimão barst het feest los op de 31e met de show The Queen Greatest Tribute, verzorgd door Mercury Falls. Ik vind het afgrijselijk maar u zult het ongetwijfeld schitterend vinden. Vanaf 22.00 uur draait DJ Cabeça plaatjes in Alvor. Ook gratis. Die is niet slecht hoor, beentjes van de vloer! En dansen tot diep in de nacht met DJ Noise Tribe! Old school, of beter gezegd: lekker ouwelullendisco.
En dan is er natuurlijk vuurwerk, boven Praia da Rocha, het riviergebied van Portimão en Alvor. Hier een handig kaartje met alle locaties.
En dan Albufeira. Vanaf 2200 uren treedt daar de legendarische Rui Veloso op, de vader van de Portugese rock, met speciale deelname van Tatanka. Tegen middernacht is er een ‘pyromuzikale watershow’ en een ‘artistieke skydive-uitvoering, een luchtchoreografie met licht en pyrotechniek die ongekend is in Europa’. Daarna hossen met DJ Guga, wie kent hem niet.
In Tavira treedt op het Plein van de Republiek de legendarische Rita Fox Band op en vanaf middennacht de funky HMB-band, met de chille Héber Marques.
In Faro vanaf 23.00 uur feest bij het Manuel Bívar-park, met de zanger Toyboy op het podium. Na het vuurwerk DJ Wilson Honrado.
En dan mijn schitterende Olhão. Daar treden op de boulevard de legendarische tributeband Queen Kind of Magic & The Flashing Voices op in het riviergebied. Na het vuurwerk Ricky B, wie kent hem niet!
In Monte Gordo treden de Algarve-band Plante Mutante en het Alpha Heroes-project. En de nacht van de 31e zal in het teken staan van de revival van de jaren 90, met Revenge of the 90’s.
Ik blijf gewoon thuis op oudejaarsavond, met moeders de vrouw en de hondjes Tita, Jamba en Macha. Die laten we niet alleen achter, met al dat ellendige geknal van vuurwerk. We kijken naar de originele versie van Dinner for one, met Freddie Frinton en May Warden. Op de laatste dag van het jaar denk ik altijd aan mijn geliefde ouders, die dood zijn. Op oudejaarsavond zong mama gezang 160 van Rhijnvis Feith: Uren, dagen,maanden, jaren vliegen als een schaduw heen. De voorkamer stond blauw van de sigarenrook. Op de tafel een schaal met verkoolde appelflappen en oliebollen. Pa haalde altijd siervuurwerk bij de ijzerwinkel en droeg een veiligheidsbril als hij dat heel voorzichtig aanstak. Ik mocht niet mee naar buiten en drukte mijn gezicht tegen het raam. Alle andere kinderen waren op straat. Op de laatste avond van het jaar mocht pa van mama twee advocaatjes naar binnen lepelen. Daar werd hij tipsy en een beetje baldadig van. Als mama dan even weg liep, zong hij zijn versie van gezang 160: 2Uren, dagen, maanden, jaren, vliegen als een schaap door ‘t veen. Ambtenaren uitgezonderd, geldt deez’ regel iedereen2. Daar moesten we allebei vreselijk om lachen, papa en ik.
Zo ziet u maar: niets menselijks is mij vreemd.
Estimados lectores y lectoras, het jaar zit er weer op. De vreselijke kerstdagen zijn weer overleefd en Reyes, drie koningen bij jullie, is nog niet losgebarsten. Dus rust tot 6 januari? Nou dat lijkt mij sterk. Even kijken onder het tabblad ‘tradiciónes’, ehm: eten, nog meer eten, eten met de familie, buiten de deur eten, druiven eten, aha dat is hem; druiven eten.
Artikel gaat verder na afbeelding.
Vanavond om twaalf uur zal menig Spanjaard bij iedere slag van de klok een druif doorslikken, twaalf in totaal. Elke druif zal een maand geluk brengen, vandaar het aantal twaalf dat ook leuk overeenkomt met de slagen van het uur. Lang geleden begonnen dit gebruik dus vandaar tegenwoordig tradición. Vroegah werden hiervoor pasas gebruikt. Pasas zijn gedroogde druiven, want in december hangt er echt geen druifje meer aan de plant. Sterker nog, de meeste planten zijn al gesnoeid en en de takken al gebruikt voor een calçotade, een andere eettraditie waar ik zo nog even op terugkom.
Artikel gaat verder na afbeelding.
Maar gedroogde druiven worden door sommigen niet meer als voldoende offer om geluk af te dwingen gezien. Dat moet beter kunnen. Druiven in blik. En dan meteen het juiste aantal per blikje want het moet natuurlijk niet op werk gaan lijken. Bovendien zal je er per ongeluk één te weinig danwel teveel doorslikken.
Toch is dat nog niet helemaal luxe genoeg. Dat kan beter hebben ze bij El Corte Ingles -een soort Bijenkorf maar dan op een iets hoger snobistischer niveau- gedacht. We vliegen vérse druiven in vanuit, pak hem beet, Peru, doen er een leuke plastic verpakking omheen en katsjing, de kassa rinkelt. Als je ze op tijd bestelt worden ze zelfs bij je thuis bezorgd. Als je in een iets grotere stad woont dat is. Wij keuterboertjes op het platte land drogen onze eigen druiven maar.
Artikel gaat verder na afbeelding.
Dit ritueel speelt zich veelal af op de pleinen die elke stad rijk is, vandaar die handzame verpakkinkjes. Maar voordat Spanje zich de straat en de pleinen op begeeft wordt er, natuurlijk, uitgebreid getafeld. Veel vis en geroosterd vlees. Het liefst zou de Spanjaard de barbecue op het balkon aansteken om halve varkens of lammetjes langzaam te roosteren terwijl de cava (in Cataluña, de rest doet het met wijn) rijkelijk vloeit. Ondanks de zoveelste financiële crisis is dat iets waarop niet snel bezuinigd wordt. Daarbij geholpen door winkels als de Carrefour die je de mogelijkheid geeft je twee volgeladen boodschappenwagentjes in termijnen te betalen. Tegen een krankzinnige rente, maar hé, ze dwingen je niet he?
Ook zijn er nu, voorbij de helft van december, weer voluit calçots, spreek uit ‘kalsots‘, te koop bij de groentenjuweliers. De calçot is een Catalaanse uitving. Het verhaal wil dat een payés (boer) tijdens het onkruid wieden een ui per ongeluk in stukken sneed. En omdat Catalanen nogal zuinig schijnen te zijn, zeg maar de Schotten/Groningers van het Iberisch schiereiland, herplantte hij de vier delen. Uiteindelijk kwam er uit wat je hier op de foto ziet.
Artikel gaat verder na afbeelding.
Het lijkt op prei, maar is het niet. Vervolgens, na de oogst en tijdens de snoeiperiode van onder andere de olijfgaarden en de wijngaarden, kwam diezelfde keuterboer op het idee om de besneden uien boven een vuurtje van vers snoeiafval te roosteren om ze te proeven. Al met al een sterk verhaal, maar het wordt met smaak opgediend.
Enfin, na het verbranden van de buitenkant worden de calçots in kranten gewikkeld om lekker na te garen. En als de vlammen gedoofd zijn worden de gloeiende stukken houtskool die overblijven (la brasa) gebruikt om stukken vlees en worst op te roosteren.
Traditioneel wordt het zwartgeblakerde spul in een teja Arábica, een dakpan, geserveerd met een sausje van onder andere amandelen en olie.
Artikel gaat verder na afbeelding.
De boomers van de Nederlandsche Club nuttigen zoiets dan met een plastic slabbetje voor en latex handschoentjes aan de grijpgrage klauwtjes, de gewone payés heeft gewoon een emmertje water klaarstaan om de zwarte handjes even af te spoelen naderhand. Gedoe allemaal van die expats, weg ermee.
In het juiste gezelschap en met voldoende spiritualiën bij de hand helemaal geen verkeerde manier om een zonovergoten Catalaanse middag door te brengen. En als je een oud T-shirt aandoet is zo’n belachelijk slabbetje al helemaal niet nodig.
Pro-tip, houd het bord met nog te grillen vlees goed in de gaten als de hondjes zich zo ‘gezellig’ mengen in de groep. Ze mogen dan weldoorvoed zijn, trek hebben ze allemaal!
¡Feliz año nuevo!
Dat de ellende tot een einde mag komen en voorspoed jullie zal overstromen.
Hasta el próximo año.
De in dit artikel geuite meningen en standpunten zijn die van de auteur en weerspiegelen niet noodzakelijkerwijs de meningen of standpunten van TPO.
