OPINIE
Dit kunt u in 2023 verwachten: de gevolgen van een potje slechte seks, de strapatsen van Femke Halsema, veel hypocrieten en de definitieve ondergang van een politieke partij waar nooit geleerd werd van eerdere ervaringen.
Eind februari 2021, 22 maanden geleden, begon ik met het publiceren van stukken over allerhande politiek-bestuurlijke onderwerpen. Daarvoor knutselde ik zelf een website in elkaar, maakte een aantal pagina’s aan en ging aan de slag. Ik had twee lezers: mijn echtgenoot en mijzelf.
Geen moment voorzag ik welke omvang deze hobby zou krijgen. Nadat enkele twitteraars met veel volgers mijn stukken hadden opgemerkt en er regelmatig een tweet over plaatsten groeide het aantal lezers in rap tempo. Mijn samenwerking met TPO leverde ook een flink aantal nieuwe lezers op. Daarna ging de sneeuwbal rollen en werd groter en groter.
De teller op mijn website stond per eind 2022 op bijna 240.000 unieke IP-adressen. Natuurlijk leest niet iedereen elke keer mijn stukken. Maar dikwijls beloopt het aantal lezers op weekbasis tienduizenden, exclusief de lezers via TPO en andere platforms. Daarmee voelde en voel ik een toenemende verantwoordelijkheid voor wat ik publiceer. Met zoveel lezers kun je niet zomaar wat doen. Dan moeten de verhalen kloppen. Dan mag je de mensen geen onzin verkopen. Dan ben je de lolligheid voorbij.
Mijn aanpak wordt, blijkens de vele reacties die ik ontvang -en altijd zo goed mogelijk probeer te beantwoorden- gewaardeerd. Vaak betrek ik gebeurtenissen of ervaringen uit mijn voormalige functies bij de observaties, analyses en beoordeling van actuele kwesties. Dusdoende probeer ik uit te stijgen boven het vluchtige tikwerk dat kenmerkend is voor vele nieuwsmedia.
Ik ben me ervan bewust dat ik in schrijfstijl en aanpak dikwijls tegen de grens zit van wat kan, mag en acceptabel is. Soms ga ik er overheen en dan word ik weer even op mijn plaats gezet door deze of gene kritische lezer. Of door mijn echtgenoot. Gaat allen daarmee door! Het houdt me scherp en ik kan goed tegen kritiek. Evenzogoed ben ik ook gevleid -en gestimuleerd- door de complimenten die mij bereiken. Dank daarvoor!
In 2023 tik ik vrolijk verder. En niet zo’n beetje ook. Al op dinsdag 3 januari kunt u het volgende stuk tegemoet zien, waarin ik nog even terug kom op de geruchtmakende zaak rond het oud-PvdA Tweede Kamerlid Gijs van Dijk. Op dezelfde dag zal in het dagblad Het Parool een publicatie van mij verschijnen over de maffe kunstenares en Parool-columniste Tinkebell die haar kat de nek brak om van de huid een handtasje te maken. Zij was, na een potje slechte seks met de politicus, de kwade genius achter Van Dijks ondergang en mag nog steeds haar Parool-column misbruiken voor persoonlijke afrekeningen. Op 28 december trof haar vitriool ook mij. “Koning der misogyniteiten”, schreef ze. Zo’n bal voor open doel laat ik uiteraard niet liggen.
In het voorjaar van 2023 verschijnt mijn boek over burgemeester Femke Halsema. De research is bijna voltooid en die heeft opzienbarende resultaten opgeleverd. De voorverkoop is gestart: tien euro, in plaats van 14,50 euro straks in de winkel. Dan krijgt u van mij bovendien een gesigneerd exemplaar (of meerdere zo u wilt). Over de handel en wandel van burgemeester Femke Halsema (burgemeester sinds 2018, Citaat uit haar boek Pluche (2016): “Nooit zal ik een burgemeestersketting omhangen“), schreef ik al meermaals, laatstelijk. Dat was nog maar het begin. Ik heb heel wat gekkigheid gezien in het openbaar bestuur, maar dit slaat alles. Op het hoogste bestuurlijke niveau.
Eind 2023 hoop ik klaar te zijn met mijn studie naar een boek over het verschijnsel ‘hypocrisie’, dat ik zal schrijven aan de hand van praktijkvoorbeelden uit de werelden van de politiek, de media, de kerken, het bedrijfsleven en de diplomatie. Voor de totstandkoming van dit boek, waarvoor ik tientallen ervaringsdeskundigen in binnen-en buitenland zal interviewen, startte enige tijd geleden een crowdfunding. Het minimale bedrag dat nodig was voor de realisatie is binnen, met dank aan allen die zich bereid verklaarden mee te doen. Extra steun is altijd welkom en zal nuttig besteed worden ter verhoging van de kwaliteit van dit boek, waarmee ik gezien het weinige dat is geschreven over het fenomeen hypocrisie, in een leemte hoop te voorzien.
In november 2020 verscheen bij uitgeverij Prometheus Tien Zetels; hoe 50PLUS ten onder ging en wat we daarvan leren, waarin aan de hand van mijn curieuze belevenissen bij de politieke partij 50PLUS uit de doeken werd gedaan waarom in het politieke bedrijf zoveel idioterie plaatsvindt. Na mijn vertrek als partijvoorzitter in de zomer van 2020 werd het in de ouderenpartij alleen maar gekker. Het lijdt geen twijfel dat 50PLUS -thans nul zetels in de Tweede Kamer en twee in de Eerste Kamer- bij de aanstaande Statenverkiezingen een zeperd zal halen en daarna in mei 2023 ook zijn Eerste Kamerzetels kwijtraakt. Nog steeds onderhoud ik goede contacten met velen in de partij. De informatie die mij langs die wegen bereikt is dermate hilarisch, ergerniswekkend en ook interessant dat ik overweeg na Tien Zetels; hoe 50PLUS ten onder ging en wat we daarvan leren een vervolgboek te schrijven: Nul Zetels; hoe 50PLUS ten onder ging en niets was geleerd.
Meermaals ontving ik commentaar op mijn website. Ja, die kan beter! Mijn persoonlijke knutselwerk wordt binnenkort vervangen door een professionelere website.
In het nu voorbije jaar publiceerde ik soms meermaals per week. Die frequentie zal iets lager worden. De boeken moeten op tijd klaar. Desalniettemin hoop ik op uw blijvende interesse. Ook roep ik eenieder die ideeën of tips heeft op mij te mailen. Wie weet vind ik een aanknopingspunt voor een mooie publicatie. Er is nog veel te ontrafelen, te onthullen en aan de kaak te stellen. Waarbij ook gelachen mag worden. In 2023 zal ik mijn best doen daar een relevante bijdrage aan te leveren.
Graag wens ik u een heel goed 2023!
De in dit artikel geuite meningen en standpunten zijn die van de auteur en weerspiegelen niet noodzakelijkerwijs de meningen of standpunten van TPO.
