OPINIE
Wie kent niet de spectaculaire geschiedenis van de Titanic, het als onzinkbaar geldende vlaggenschip van de Britse rederij White Star Line dat op zijn eerste transatlantische vaart in april 1912 op een ijsberg stuitte, scheurde en binnen drie uur kansloos ten onder ging, terwijl bovendeks het orkest nog langdurig doorspeelde. Ruim 1500 opvarenden lieten het leven.
Kijkend naar de hilarische ontwikkelingen in de ouderenpartij 50PLUS dringt zich een vergelijking op met het zinken van de Titanic. Het verschil is dat op het schip tijdens de ondergang gemusiceerd werd en bij 50PLUS louter ruzie getrapt. Ook is een vergelijking met een gammele roeiboot die slagzij maakt meer in proportie dan die met het eertijds grootste cruiseschip ter wereld.
Opmerkelijk is dat 50PLUS van de ooit ruim 10.000 leden nog om en nabij hetzelfde aantal over heeft als er passagiers verdronken zijn bij de Titanic-ramp. Het lijdt, gelet op de peilingen, geen twijfel dat 50PLUS bij de komende Eerste Kamerverkiezingen in mei dit jaar zijn twee senaatszetels kwijtraakt en na het eerdere verlies van alle Tweede Kamerzetels niet meer in het parlement vertegenwoordigd zal zijn. Daarmee houdt de subsidiëring door het ministerie van BZK op, is het dus einde oefening en gaan de resterende partijleden figuurlijk net zo kopje onder als de opvarenden van de Titanic.
Tot het zover is ruziet het kader onverminderd voort. Twee jaar heb ik als partijvoorzitter van nabij de even bizarre als lachwekkende hang naar zelfdestructie meegemaakt van wat inmiddels in het politieke landschap een factor van belang had kunnen zijn. Tien zetels scoorde 50PLUS in de aanloop naar de Kamerverkiezingen van 2021. Toenmalig partijleider Henk Krol en ik hadden voor die verkiezingen in stilte een prachtige lijst met opmerkelijke namen bij elkaar gebracht. Daarop ontbraken uiteraard de incompetente partijtijgers, die dat niet pikten en de geboren querulant en manipulatieve partijoprichter Jan Nagel mobiliseerden om Krol en mij beentje te lichten. Met succes. Wie nog eens wil nagenieten van de doldrieste strapatsen in die partij raad ik van harte mijn boek aan (nog slechts enkele exemplaren verkrijgbaar).
Na mijn vertrek verwierf Nagel via een gemanipuleerde digitale stemming voor de vierde keer het partijvoorzitterschap. In die rol lanceerde hij ANBO-directeur Liane den Haan als nieuwe lijsttrekker. Toen die met de hakken over de sloot van de bestaande vier zetels eentje overeind hield wist ze niet hoe snel te breken met de ruziemakers van 50PLUS.
Sindsdien heeft de ooit veelbelovende ouderenpartij nul Tweede Kamerzetels en gaat Den Haan als onafhankelijk Kamerlid door het leven. Dit nadat ze eerst nog als zogenaamde ‘fractie 50PLUS’ met hulp van haar oude COC-vriendin en huidige Kamervoorzitter Vera Bergkamp (D66) een miljoen euro naar zich toe had getrokken die niet haar, maar 50PLUS toekwam.
In maart 2023 zijn er Statenverkiezingen. De Statenleden kiezen vervolgens in mei de leden van de Eerste Kamer. Als nieuwe lijsttrekker kandideerde zich de zittende senator Martin van Rooijen, in een grijs verleden staatssecretaris van Financiën namens het CDA. De selectiecommissie zette Van Rooijen, een erkend pensioendeskundige en ervaren politicus, op de hoogste plek.
Het bestuur besloot anders. Het moest maar eens afgelopen zijn met de even eigenzinnige als ijdele Van Rooijen. Nummer 1 werd het voormalige hoofdbestuurslid Robert Gielisse. Intelligent, hardwerkend, maar een politiek onbeschreven blad. Zijn verrassende lijsttrekkerschap leverde uiteraard een hoop bonje op. Van Rooijen smeet woedend de deur achter zich dicht, waarna geschrokken partijleden besloten dat hij toch maar weer terug moest komen als de nummer 1. Toen gooide partijvoorzitter Peter Schut het bijltje erbij neer, gevolgd door meerdere andere bestuursleden. Sindsdien dobbert de partij nagenoeg stuurloos rond, verscheurd en zinkend als een Titanic na de botsing met de ijsberg.
Vanwege alle opgestapte bestuursleden zijn er vacatures te vervullen, waaronder het partijvoorzitterschap. In het zicht van Statenverkiezingen zou een normale politieke partij de voorkeur geven aan rust en stabiliteit en een zittende, goed functionerende waarnemend voorzitter bij acclamatie benoemen. Zo niet 50PLUS, waar niets zonder ruzie verloopt, dus ook dit niet. Meerdere kandidaten hebben zich gemeld om op 15 maart aanstaande gekozen te worden tot nieuwe voorzitter van de zieltogende partij. Via de bij 50PLUS gebruikelijke manipulatieve en achterbakse kanalen lanceert het ene deel van de achterban kandidaat A, het andere B en zijn er ook nog C, D en Enzovoorts.
Daaronder een opmerkelijke naam, die garant staat voor gedonder op het hoogste niveau: de oud Feyenoord-voorzitter Jorien van den Herik. Wat deze puissant rijke man met huizen in Zwitserland, Frankrijk en België en een ego groter dan dat van tien Martin van Rooijens bij 50PLUS te zoeken heeft is een raadsel. Dit is immers de partij van de mensen met kleine aanvullende pensioentjes van twee, driehonderd euro die vijftien jaar niet werden geïndexeerd.
Dat Van den Herik met 50PLUS sympathiseert is geen nieuws. In 2022 fungeerde hij als lijstduwer bij de gemeenteraadsverkiezingen in Rotterdam. Niet dat hij daar woonde -dat was in Zwitserland- maar omdat het lokale 50PLUS net als Van den Herik tegen het nieuwe Feyenoordstadion was. Tegen Omroep Rijnmond vertelde de oud-Feyenoordvoorzitter -die in die rol ooit verwikkeld raakte in belastingschandalen maar uiteindelijk werd vrijgesproken- met bewonderenswaardige zelfkennis: “Van den Herik in de politiek zou een ramp zijn. Ik ben niet zo diplomatiek”.
Dat weerhield het Rotterdamse 50PLUS-raadslid Ellen Verkoelen, nooit vies van een flinke rel, er niet van Van den Herik aan te sporen zich te kandideren voor het partijvoorzitterschap. Verkoelen maakte als nummer 3 op de Tweede Kamerlijst in 2021 een onvergetelijke indruk door in de talkshow Jinek gehakt te maken van haar lijsttrekker Liane den Haan, terwijl Den Haan vrijwel gelijktijdig bij Op1 de vloer aanveegde met haar nummer 3 Verkoelen. Geheel in lijn met de partijtraditie om elkaar de hersens in te slaan. Liefst vlak voor de verkiezingen.
Dit is Van den Herik vermoedelijk ontgaan in een van zijn buitenlandse villa’s. In de brief aan het 50PLUS-bestuur waarmee hij zijn kandidatuur motiveert -die ik plotsklaps in mijn mailbox aantrof- eist hij immers ‘zekerheid’ dat in de partijorganisatie van 50PLUS sprake is van teamgeest. Met genoegen zal ik Van den Herik, als hij zich wat wil inlezen, een exemplaar van Tien Zetels cadeau doen, desgewenst gesigneerd en met opdracht. Dan kan hij vaststellen dat er van veel sprake is bij 50PLUS, maar voor de door hem gezochte teamgeest een voetbalclubvoorzitterschap kansrijker is.
Openlijk solliciteren naar het voorzitterschap van 50PLUS wil Van den Herik overigens niet. “Ik heb nog nooit gesolliciteerd en ben ook niet van plan dit doen”, schrijft hij aan het zittende partijbestuur. Was ik nog voorzitter geweest had hij per kerende post een e-mail gekregen met de aanbeveling weg te blijven. Als je niet een begin van democratische inborst bezit heb je niets te zoeken in politiek-bestuurlijke kringen. Het is Feyenoord niet.
Met een figuur als Van den Herik zal het zeker niet saai worden in de operette die 50PLUS heet en iemand moet straks de partij ontmantelen, het personeel ontslaan en het licht uitdoen. Maar ik denk dat deze globetrotter beter een andere hobby kan zoeken om de oude dag mee op te leuken.
De in dit artikel geuite meningen en standpunten zijn die van de auteur en weerspiegelen niet noodzakelijkerwijs de meningen of standpunten van TPO.
