OPINIE
John de Mol heeft de stekker uit de talkshow HLF8 getrokken. Vorige week was de laatste aflevering, wat het einde van een tijdperk betekende, want HLF8 was de meest opzienbarende, grensverleggende, onnavolgbare talkshow die de Nederlandse televisie ooit gekend heeft. Voor de rest was het een volslagen kutshow.
Ik ben derhalve verschillende keren als gast uitgenodigd, en iedere keer ging ik naar de studio in Amsterdam, omdat ik voor mijn aanwezigheid vijfduizend euro kreeg. M’n tienduizenden fans zullen zich afvragen: “Heb jij geen geld genoeg, dat je godverdomme ook nog ‘ns in een volslagen kutshow moet gaan zitten?” Nou, vroeger had ik geld genoeg, maar de laatste tijd moet ik zoveel mogelijk verdienen omdat ik een enorm duur huis heb gekocht, als cadeau voor m’n vriendin Lena en onze pasgeboren zoon Roman. Tegen de tijd dat ik dood ben, en Lena en Roman het huis zullen erven, zal het ongetwijfeld, met de continue stijging van de vastgoedprijzen, minstens vijf miljoen waard zijn. Ik vind, als een vriendin en een zoon hebt, mag je die niet onbemiddeld achterlaten, en vandaar.
Maar goed, vorige week, in de voorlaatste aflevering van HLF8, was ik ook nog ‘ns te gast. De andere gasten kende ik niet, behalve Erik de Zwart, volgens m’n informatie een ex-radiodeejay, die tegenwoordig inkoper en verkoper is van ongefreesde stoelpoten. De anderen waren een sportjournalist, een vroegere baas van een tv-zender, een politiek analist, en een royaltykenner. De presentator was een jonge gast, duidelijk een beginneling, die als eerste vraag aan mij stelde: “Hoe gaat het met je zoon Roman?”
“Prima,” zei ik, “en ik kan ‘m al verschonen met één hand, want in m’n andere hand heb ik uiteraard een sigaret.” “Weet je dan niet dat passief roken slecht is voor een baby?”, vroeg hij serieus. “Het was maar een grapje,” zei ik, “en ik zal in het vervolg van de show iedere keer als ik een grapje maak zeggen: ‘Het was maar een grapje’, zodat jullie met z’n allen er op de hoogte van zijn dat ik wel eens de voorkeur geef aan onzin in plaats van aan ernst.”
Zo zei ik tijdens het interview met de sportjournalist omtrent de wedstrijd Ajax – Feijenoord, waarin een Ajaxied een aansteker tegen z’n hoofd had gekregen: “Ik vind dat de gooier met de aansteker een pluim verdient, want het is niet simpel om vanuit het publiek een speler te raken, dan nog een speler met een kaalkop, zodat het hoofd extra kan bloeden. Dit was maar een grapje.” Tijdens het interview met de politieke analist, zei ik dat “Caroline Van der Plas een dikke boerin is die minder koeien moet gaan melken, want ze ziet er enorm vermoeid uit. Dit was maar een grapje.”
Toen ging het met de royaltykenner, een oud wijf met veel te veel rooie lipstick, over het feit dat Harry en Meghan niet aanwezig mogen zijn bij de kroning van Charles. Ik zei: “Het is maar best dat ze wegblijven. Harry heeft in Afghanistan mensen doodgeschoten en Meghan is een hoer.” Toen werd die royaltykenner helemaal woest. “Hoe durf je!”, schreeuwde ze. “Meghan is helemaal geen hoer!”
“Het was maar een grapje,” zei ik. “Vrouwen hoeren noemen is nooit een grapje!”, brulde de bejaarde trol, en toen was de sfeer aan tafel, die toch al geen vetpot was, totaal naar de kloten.
Tien minuten later, na het afsluiten van de show, haastte ik me met m’n chauffeur Sammy naar huis, en onderweg dacht ik: wat is het toch jammer dat de verdwijning van HLF8 het einde van een tijdperk is.
De in dit artikel geuite meningen en standpunten zijn die van de auteur en weerspiegelen niet noodzakelijkerwijs de meningen of standpunten van TPO.
