OPINIE
Vele van m’n tienduizenden fans zullen zich afvragen: ‘Waarom jakkert U maar door, meneer Brusselmans? U kan toch, als vijfenzestigjarige oldtimer, genieten van uw pensioen? U heeft in uw carrière toch meer dan genoeg gepresteerd?‘ Dat laatste klopt, maar toch ga ik door met waarmee ik al veertig jaar hoge toppen scheer: het schrijven binnen in m’n kleine bureautje en het af en toe naar buiten treden als literaire figuur.
Ik ben tegenwoordig alweer bezig aan een roman, getiteld Schuifkaas à volonté. Voor degenen die niet weten wat schuifkaas is, nou, dat is kaas die, net voor je een hap neemt, van tussen je boterham glijdt. Heel lekker hoor, maar moeilijk te eten, dat wel. En wat dat naar buiten treden betreft: in de voorbije week heb ik m’n medewerking verleend aan twee podcasts, heb ik als gast gezeten in een Vlaamse talkshow, heb ik in panel deelgenomen aan een gesprek over Verboden Boeken en daar zat ik als deskundige, omdat in 1999 m’n roman Uitgeverij Guggenheimer werd verboden vanwege smaad aan een Vlaamse kledingontwerpster, over wie ik alleen maar schreef dat haar tieten op haar rug hingen en haar tong vol gaatjes zit van naalden in te slikken.
Waarnaar ik me eveneens heb begeven vorige week was Deventer. Nu gaat een mens natuurlijk niet zomaar naar Deventer en inderdaad, je moet al een goeie reden hebben om dit slaperige stadje te bezoeken. Mijn reden was dat ik hoofdgast was in het tv-programma Eus’ Boekenclub, een programma over – de naam suggereert het eigenlijk al – boeken. Ik werd prima ontvangen op de locatie, het Burgerweeshuis, kreeg samen met m’n chauffeur Johny uitstekend te eten (aardappelsalade met draadjesvlees), en toen begon de opname, geleid door Özcan Akyol, bijgenaamd Eus, wat in het Turks vreemd genoeg iaanhangwagen’ betekent.
Eerst had hij een introducerend interview met mij, en dat verliep uitstekend en leidde tot enthousiasme van het publiek. Daarna hadden Eus en ik een gesprek met een verzamelaarster van boeken met daarin voornamen en hun oorsprong en verklaring, en ik vroeg wat de voornaam Lena (van m’n vriendin) betekent, en de vrouw zocht het op in één van haar boeken en Lena bleek oorspronkelijk, in het Oud Romeins, ‘lekker wijf’ te betekenen. Daarna was er een korte voordracht van de fantastische dichter Pieter Boskma, en vervolgens mocht een amateur-schrijver, in dit geval Rozamunde De Lubber uit Zaandam, een stukje voorlezen uit haar ongepubliceerde roman Lik me Zaandamse reet, heel grappig en to the point.
Tenslotte mochten twee lezers van m’n recente roman Theet 77 hun mening over deze bestseller formuleren. Het waren de programmamaker Jurre Geluk en Yeliz Ciçek, hoofdredactrice van de Nederlandse Vogue. Toeval of niet, maar beiden vonden Theet 77 de beste roman die ze ooit gelezen had en met name Yeliz zei dat ze tenimmer zo vaak had gehuild bij het lezen van dit ontroerende geschrift.
Iedereen die betrokken was bij het programma vond deze aflevering, die begin juni zal worden uitgezonden, zeer geslaagd, niet in het minst door de muzikale intermezzi van de leukste zangeres van Nederland, Lakshmi. Ik vroeg nog gauw aan de namenvrouw wat Lakshmi betekent, en zij zocht het op, en het betekent in het Surinaams ‘you sexy thing‘.
Ik had er weer een paar nieuwe vrienden bijgekregen, en tevreden bracht Johny me naar huis, waar ik vrouw en kind kuste, en toen verder werkte aan Schuifkaas à volonté.
De in dit artikel geuite meningen en standpunten zijn die van de auteur en weerspiegelen niet noodzakelijkerwijs de meningen of standpunten van TPO.
