Wetenschapsjournalist Arnout Jaspers, auteur van de inmiddels veel genoemde stikstofbeleidkritische bestseller De Stikstoffuik, heeft in een opiniestuk in het Reformatorisch Dagblad gereageerd op recente kritische besprekingen van zijn boek in diverse dagbladmedia.
De reden dat Jaspers dit in het Reformatorisch Dagblad doet is, schrijft hij, omdat “Volkskrant, NRC en Trouw artikelen publiceerden met als primair doel om boek en auteur in diskrediet te brengen, waarbij de stroman en ad hominem niet geschuwd werden”.
Volgens Jaspers “weigerde De Volkskrant zonder toelichting mijn reactie op hun artikel”.
In het opinieartikel vat Jaspers zijn opvattingen over het stikstofbeleid nog eens samen. Zo is het volgens hem “niet urgent” om “stikstof geforceerd te reduceren”, maar kunnen we zeker doorgaan met stikstofreductie:
“Het is wenselijk dat we als Nederland voortgaan op de, al sinds de jaren negentig, ingeslagen weg van stikstofreductie, maar qua tempo en doelstelling met oog voor de haalbaarheid, zowel maatschappelijk als economisch. Dat hoeft niet eens ten koste van de natuur te gaan, maar om de zaak scherp te stellen: de waarde van natuur is niet boven elke discussie verheven.
“Vergunningsbeleid dat momenteel niet of nauwelijks stikstofreductie of natuurherstel oplevert, maar waardoor wel talloze mensen jaren langer op een huis moeten wachten, is irrationeel en onaanvaardbaar.”
Ook waarschuwt Jaspers voor alarmisme over de gevolgen van stikstof:
“Minder biodiversiteit betekent echt niet dat hele natuurgebieden afsterven; wat overblijft is voor de meeste burgers net zo goed nog natuur. In een democratie is het niet alleen maar aan ecologen om te bepalen wat waardevolle natuur is.”
Volgens Jaspers is de extreem strenge grenswaarde (0,07 gram) voor stikstofdepositie waaraan Nederland zich wil houden “niet wetenschappelijk onderbouwd” en “pakt het uit als een collectieve straf voor de samenleving”:
“Dat moet met name stikstofminister Van der Wal zich aanrekenen omdat zij daaraan vasthoudt tegen het advies van TNO in. Dat adviseert een grenswaarde van minimaal 14 gram, waarmee de hele bouw al van het slot zou kunnen.”
