Volgens de Algemene Rekenkamer is het beschermen van Nederland tegen overstromingen meer dan alleen het verhogen van dijken. De Rekenkamer stelt dat er te weinig aandacht is voor maatregelen achter de dijk om de gevolgen van overstromingen te beperken. De minister van Infrastructuur en Waterstaat, Mark Harbers, wordt bekritiseerd voor zijn te beperkte focus op dijkverhogingen, die volgens de onderzoekers niet toekomstbestendig zijn.
De Rekenkamer beveelt aan om maatregelen te nemen zoals de aanleg van binnendijken, overloopgebieden, verplaatsing van belangrijke infrastructuur naar hogere veilige plekken, woningbouw op palen of de aanleg van terpen. Hoewel Rijkswaterstaat en de waterschappen door bestaand beleid de mogelijkheid hebben actie te ondernemen achter de dijk, gebeurt het in de praktijk vaak niet. De maatregelen worden als moeilijk te realiseren beschouwd, vanwege belemmerende regels en gebrek aan kennis over kosten en baten. Toch hamert de Rekenkamer op het belang ervan, met het oog op de stijgende zeespiegel en het toenemend risico van extreme buien als gevolg van klimaatverandering moet er naar eigen zeggen ook aandacht zijn voor ná 2050. Minister Harbers erkent de noodzaak om het beleid te verduidelijken en verder te kijken dan 2050 in het licht van klimaatverandering en het gebruik van ruimte en infrastructuur.
