Ethan Bronner, Bloomberg, 30 januari 2024 – Het Israëlische leger zegt bezig te zijn met de hevigste gevechten tot nu toe in Gaza in de zuidelijke stad Khan Younis, waar het Hamas-leiders hoopt te doden of gevangen te nemen. Het wordt aangenomen dat ze zich met gijzelaars verbergen in tunnels.
Tijdens een briefing zei een officier van de Israëlische militaire inlichtingendienst dat van de vijf gevechtsbrigades van Hamas, de Israëlische troepen de meeste commandanten van twee van hen hebben gedood of gevangen genomen.
De focus ligt nu op de Khan Younis brigade, waar vice-admiraal Daniel Hagari, militair hoofdwoordvoerder, gisteravond tijdens een persconferentie zei dat de troepen “honderden terroristen hebben gedood en meer dan 300 mensen hebben gearresteerd die verdacht worden van terreuractiviteiten”.
Hagari zei ook dat de troepen nu voor het eerst vechten in het tunnelnetwerk dat onder Gaza loopt.
Khan Younis is de op één na grootste stad van Gaza en telt tienduizenden inwoners. Het is van strategisch belang omdat Hamasleider Yahya Sinwar en militair leider Mohammed Deif hier vandaan komen en Israël denkt dat ze zich hier schuilhouden.
Na vier maanden, waarin deze leiders nog steeds op vrije voeten zijn en een groot deel van de militaire infrastructuur van Hamas nog intact is, zijn de gevechten in Gaza heviger dan veel Israëlische militaire functionarissen hadden verwacht. Er zijn ongeveer 220 Israëlische soldaten gedood. Maar de leiders houden vol dat ze aanzienlijke vooruitgang boeken.
De inlichtingenofficier zei dat er ongeveer 9000 Hamas-terroristen zijn gedood op een geschat leger van 35.000. Op maandag vertelde minister van Defensie Yoav Gallant soldaten iets soortgelijks door te zeggen: “Een kwart van de Hamas-terroristen is gedood en nog eens minstens een kwart is gewond.”
De inlichtingenofficier zei dat Israël nog vele maanden verwijderd is van het bereiken van zijn doelen, waaronder het veroveren of vernietigen van munitie en wapens en het onbruikbaar maken van militaire bases en tunnels van Hamas. Om dat te bereiken is het hele jaar 2024 nodig – en misschien wel langer, zei hij.
Bovendien is de commandostructuur van de twee overgebleven brigades, één in het centrum van Gaza en de andere in de zuidelijke stad Rafah, nog steeds intact, zei hij. Elke brigade wordt geleid door tussen de 70 en 150 commandanten en het doden of gevangen nemen van hen is van vitaal belang voor het ontmantelen van deze eenheden, voegde hij eraan toe.
De overtuiging dat het vernietigen van Hamas niet snel zal gebeuren, is een van de redenen waarom Israëlische functionarissen zich verzetten tegen een langdurig of permanent staakt-het-vuren in ruil voor de vrijlating van gijzelaars.
Premier Benjamin Netanyahu heeft volgehouden dat niets minder dan de totale nederlaag van Hamas aanvaardbaar is.
Als Hamas niet wordt uitgeschakeld, zei Netanyahu tijdens een persconferentie op zaterdag, “is het volgende bloedbad slechts een kwestie van tijd”. Hij is van plan om het defensiebudget dit jaar bijna te verdubbelen en zegt dat het decennialang hoog zal blijven.
Khan Younis wordt gezien als een soort kroonjuweel voor Hamas, zei Luitenant Kolonel Richard Hecht, een militaire woordvoerder. Hij voegde eraan toe dat het belang ervan blijkt uit de hoeveelheid munitie die troepen er hebben gevonden en de omvang van de tunnels en de militaire infrastructuur.
Eén van de meest verwarrende kwesties voor Israël is dat Hamas raketten blijft afvuren op het land, hoewel veel minder dan voorheen. Maandag werd een spervuur gelanceerd, waarvan sommige Tel Aviv bereikten. Terwijl bewoners dekking zochten in schuilkelders, werden ze onderschept door het Iron Dome-systeem.
Tijdens een persbriefing eerder deze maand beschreef voormalig nationaal veiligheidsadviseur Yaakov Amidror deze aanvallen als het resultaat van een gedecentraliseerde strategie. Amidor sprak over “een enorme hoeveelheid informatie op papier en computers uit het hoofdkwartier van Hamas”.
Hij schetste een systeem waarin honderden militanten in Gaza verantwoordelijk zijn voor het toezicht op vijf tot zeven gecamoufleerde lanceerplaatsen elk, die ze om de paar maanden controleren.
Wanneer een terrorist het bevel krijgt om aan te vallen brengt hij een op batterijen werkende ontsteker naar een lanceerbasis, sluit hem aan en loopt weg. Een half uur later worden er wel 15 raketten afgevuurd.
Nu het Israëlische leger een duidelijker beeld heeft van Hamas en haar infrastructuur, zegt Amidror dat functionarissen nu weten dat de meeste wapens van de organisatie in Gaza worden geproduceerd en niet naar binnen worden gesmokkeld. “Ze zijn geavanceerder en groter dan we ons realiseerden”, zei hij over de wapens.
Een luitenant-kolonel die betrokken was bij de grondoperatie in Khan Younis zei ook dat soldaten, terwijl ze naar het zuiden oprukten, bovengrondse wapenfabricagefaciliteiten, trainings- en commandocentra en wat hij noemde “operationele appartementen” vonden.
Telefonisch zei hij dat dergelijke woningen worden gebruikt als opslagplaatsen voor wapens en tijdelijke bases voor Hamas-soldaten.
De gevechten in Khan Younis zijn vaak van huis tot huis, zei hij, met gerichte operaties op kleine Hamas-cellen. Veel van de gevechten gingen om de controle over het uitgebreide ondergrondse tunnelnetwerk van de groep, dat volgens Israëlische functionarissen veel groter en geavanceerder is dan ze tot nu toe dachten.
Terwijl Israël honderdduizenden burgers aanmoedigde om naar het zuiden te trekken tijdens de aanvallen op het noorden van Gaza, zijn er minder plaatsen over voor Palestijnen om naar toe te gaan. En de troepen laten geen burgers toe in het noordelijke deel van de strook.
Amidror, de voormalige nationale veiligheidsadviseur, zei dat het leger nu van plan is om grondtroepen terug naar Israël te sturen en ze dan in te zetten voor snelle invallen in Gaza in de komende maanden.
“Het hele komende jaar zal worden gewijd aan het opruimen van Gaza met een lage intensiteit, en als het nog zes maanden duurt tot 2025, dan kunnen we het doen,” zei hij.
De andere reden om troepen terug te brengen naar Israël, zei hij, is om ze te laten rusten en zich te laten omscholen voor het geval er gevechten uitbreken aan het andere front van Israël – de noordelijke grens met Libanon.
