Jacob Lorinc, Bloomberg, 8 februari 2024 – Mijnbouwbedrijf Canada Nickel Co is van plan om in Ontario een nikkelverwerkingsfabriek te ontwikkelen die 1 miljard dollar zou kosten en na voltooiing de grootste van Noord-Amerika zou zijn.
De fabriek zou een capaciteit hebben van meer dan 80.000 ton nikkel per jaar en zou begin 2027 operationeel moeten zijn, aldus de in Toronto gevestigde mijnbouwer in een persbericht van donderdag.
Het bedrijf is ook van plan om een fabriek voor de productie van roestvrij staal en legeringen te bouwen om nikkel- en chroomconcentraat te verwerken, wat volgens Mark Selby, CEO, nog eens 2 miljard dollar zou kosten.
De plannen zijn bedoeld om een gat te dichten in de toeleveringsketen voor elektrische voertuigen in Noord-Amerika, waar de infrastructuur voor het verwerken en raffineren van belangrijke materialen zoals nikkel, koper en lithium grotendeels ontbreekt.
De overgrote meerderheid van de metalen die worden gewonnen uit mijnen in de regio worden verscheept naar China voor verwerking, voordat ze terugkeren naar Noord-Amerika voor binnenlandse autofabrikanten.
Canada Nickel’s marktkapitalisatie was ongeveer 166 miljoen dollar bij het sluiten van de markt woensdag. Het bedrijf is van plan financiering te zoeken bij de Canadese en Ontario regeringen om de fabrieken te helpen bouwen, zei Selby.
De prijs van nikkel heeft de afgelopen maanden een epische neergang doorgemaakt toen een tsunami van nieuw aanbod uit Indonesië de markt overspoelde – gestimuleerd door Chinese investeringen en grote technologische doorbraken. Nikkelmijnen over de hele wereld dreigen te sluiten, terwijl andere om reddingsoperaties of faillissementen hebben gevraagd.
Selby, wiens bedrijf een nikkelafzetting ontwikkelt in het noorden van Ontario, zei dat hij verwacht dat de vraag naar Noord-Amerikaans nikkel zal groeien naarmate overheden en autofabrikanten aandringen op binnenlandse bronnen van batterijmaterialen.
“Nikkel is altijd gezien als een strategisch metaal,” zei Selby in een interview.
“Gezien de huidige staat van de geopolitiek en de Chinese controle over de Indonesische grondstoffen, denk ik niet dat veel eindgebruikers en overheden hier uitsluitend afhankelijk zullen willen worden van Indonesië en China voor nikkel.”
