Redactie, TPO, 11 september 2024 – Het debat begon met een opvallend moment toen Harris op Trump afstapte voor een handdruk. Trump liep eerst naar zijn spreekgestoelte, maar schudde uiteindelijk toch haar hand. Dit was de eerste persoonlijke ontmoeting tussen de twee. Trump reageerde met een luchtig “veel plezier”, terwijl Harris zich formeel voorstelde.
In het begin leek Harris wat zenuwachtig en struikelde over haar woorden, maar herpakte zich snel en ging direct in de aanval. Dit leidde tot enkele opmerkelijke momenten tijdens het debat. Er was vooraf enige discussie over het dempen van de microfoons, iets wat Harris’ team had voorgesteld om Trumps vaak ongecontroleerde uitbarstingen in te perken.
Ondanks dat de microfoons werden gedempt om onderbrekingen te voorkomen, waren reacties van de kandidaten soms nog hoorbaar. Op een moment toen Harris Trump onderbrak, reageerde hij scherp: “Sorry, ik ben nu aan het woord,” een verwijzing naar een bekende uitspraak van Harris tijdens een debat in 2020 met Mike Pence.
De moderators van ABC News, David Muir en Linsey Davis, kwamen soms tussenbeide om onjuiste uitspraken te corrigeren, hoewel zij vooraf hadden aangekondigd de kandidaten niet te factchecken, meldt VRT. Bij de discussie over abortus weerlegde Davis een onjuiste bewering van Trump dat in sommige staten baby’s tot na de geboorte zouden worden geaborteerd: “Er is geen enkele staat in dit land waar het legaal is om een baby te doden nadat het is geboren.”
Een ander moment van correctie kwam toen Trump tijdens een discussie over migratie een complottheorie aanhaalde, waarbij hij beweerde dat migranten in Springfield, Ohio, huisdieren van Amerikanen zouden opeten. Dit werd door de moderators direct tegengesproken.
Echter, de bewering van Harris dat Trump gezegd zou hebben dat er sprake zou zijn van een “bloedbad” als hij de verkiezingen zou verliezen, werd niet gecorrigeerd. Trump maakte afgelopen maart tijdens een rally in Ohio deze opmerking, toen hij sprak over de auto-industrie en grote autofabrieken die China in Mexico zou willen bouwen: “Als ik niet word verkozen, wordt het een bloedbad voor het hele land, dat zal nog het minste zijn.”
Trump doelde hier op een ‘economisch bloedbad’ en richtte zich destijds ook direct tot de Chinese president Xi: “Als je luistert, president Xi — en jij en ik zijn vrienden — hij begrijpt hoe ik zaken doe. Die gigantische autofabrieken die je nu in Mexico bouwt… je gaat geen Amerikanen inhuren en die auto’s aan ons verkopen, nee. We gaan 100 procent invoerheffing opleggen op elke auto die de grens overkomt, en je zult die auto’s niet kunnen verkopen als ik word verkozen.”
Tijdens het debat noemde Trump Harris meerdere keren een leugenaar, terwijl Harris creatief met cijfers omging toen ze beweerde dat Trump een werkloosheid naliet groter dan na de Grote Depressie. Factcheckers wezen erop dat dit niet klopt; de werkloosheid was hoog tijdens de pandemie, maar niet zo erg als in de jaren ’30.
Harris’ strategie leek erop gericht om Trump kwaad te maken, terwijl zij zelf kalm en presidentieel overkwam. Trump probeerde Harris te koppelen aan de minder populaire Biden en noemde hem herhaaldelijk “haar baas.”
Harris’ strategie leek soms te werken, vooral wanneer ze sprak over de grootte van Trumps campagnemassa’s. Dit maakte Trump zichtbaar kwaad, vooral omdat het een gevoelig onderwerp is binnen de Republikeinse partij.
Harris stelde dat mensen zijn rally’s voortijdig verlieten uit vermoeidheid. Met de recente mislukte moordaanslag op Trump tijdens een campagnebijeenkomst in Butler, Pennsylvania op 13 juli nog vers in ieders geheugen, was dit een misplaatste opmerking van Harris, die Trump daarmee ook op de kast jaagde. Hij raakte geïrriteerd door Harris’ opmerkingen, maar slaagde hij er over het algemeen in om zijn woede onder controle te houden.
Trump beet van zich af door te suggereren dat het campagneteam van Harris bussen inzette om mensen naar haar bijeenkomsten te brengen.
De lichaamstaal van de kandidaten vertelde ook veel. Terwijl Trump vaak strak voor zich uit staarde wanneer Harris hem aanviel, lachte Harris regelmatig zijn opmerkingen weg of reageerde ze met een duidelijke afkeuring.
Inhoudelijk werden de debatten vaak onderbroken door wederzijdse verwijten, zonder dat er veel diepgang ontstond. Dit was vooral voor Harris een gemiste kans, aangezien zij zich wilde profileren voor miljoenen twijfelende kiezers die haar nog niet goed kennen.
Commentatoren stelden dat Harris wellicht meer succes had in het debat dan Trump, omdat ze erin slaagde om verbinding te maken met het Amerikaanse publiek en haar kalmte behield. Dit was cruciaal om zichzelf beter op de kaart te zetten.
Trump liet volgens analisten enkele kansen liggen om Harris hard aan te pakken, vooral op het gebied van haar beleid als vicepresident. In zijn slotverklaring raakte hij hier nog kort aan, maar verviel daarna in algemene uitspraken en herhalingen.
Het debat werd afgesloten met de slotverklaringen van beide kandidaten, die de kern van hun campagnes weergaven. Harris sloot positief af en benadrukte dat ze een president wil zijn voor álle Amerikanen, terwijl Trump zijn slotwoord gebruikte om opnieuw fel uit te halen naar Harris en haar beleid.
Aan het einde van het debat gingen beide kandidaten uit elkaar zonder een handdruk, wat symbool stond voor de harde toon die tijdens het debat werd aangeslagen.
