Ik hou van de trein. Al jaren. De tijd in de trein is een van mijn meest productieve momenten van de dag. Ik vind het heerlijk om te lezen of wat te schrijven. En omdat het grootste deel van mijn klanten in Nederland zit en ik in Gent woon maak ik wekelijks minimaal 2 keer gebruik van de internationale trein van Antwerpen/Brussel naar Schiphol/Amsterdam. En sinds kort is daar de Fyra. Ik hoefde helemaal geen Fyra. Ik vond het eigenlijk wel prima om met de normale internationale trein van Amsterdam naar Gent te puffen via Antwerpen. Een volle drie uur werktijd. Heerlijk. Alle tijd van de wereld. En na die drie uur tijd om of de week af te sluiten en het weekend in te gaan of me mentaal voor te bereiden op een week bikkelen.
Maar de Fyra dus. Tja. Van de introductie die zelfs voor het personeel onduidelijk was, van onduidelijke en soms ronduit hilarische prijsstellingen, servicekosten die geen service leveren, treinplanners die geen treinreis kunnen plannen (en nog een), van het feit dat je niet een Fyra ticket tegen bijbetaling kunt omwisselen voor een Thalys ticket (“ja, dat zijn twee verschillende bedrijven, meneer”), het ontbreken van een abonnementsvorm en gewoon natuurlijk het feit dat het grootste deel van de treinen niet of niet op tijd rijdt. Sinds de introductie van de internationale Fyra reed 11% van de Fyra treinen die ik had met minder dan 5 minuten vertraging. Dus bijna 9 op 10 van de treinen die ik had had meer dan 5 minuten vertraging of reed gewoon niet (overigens gebeurde dat wel vaker; in 2011 had ik 431 minuten vertraging in december).
Gisteravond was de druppel. Ik moest de woensdagochtend in Gent zijn dus was opzettelijk dinsdag einde dag vertrokken met de trein van 18h55 uit Schiphol (je leert op een gegeven moment om Fyra-buffers in te bouwen). Om onduidelijke redenen kwamen we uiteindelijk met 50 minuten vertraging aan in Antwerpen. En dan had ik nog veel geluk; later bleek dat mijn trein de laatste was uit Nederland. Het laatste beetje vertrouwen dat ik nog had in de Fyra is nu wel weg.
Ik heb oprecht medelijden met het NS/NMBS/NS International/NMS International/Fyra medewerkers die dag in dag uit hun best doen om mij en andere reizigers te helpen. Dank voor alle momenten dat ik de wanhoop nabij was en jullie duidelijkheid gaven, de moed er in hielden en/of me hielpen met een goed alternatief reisadvies. Oprechte excuses voor de momenten dat ik mijn Fyra-frustraties aan jullie liet blijken en misschien te onvriendelijk was. Dank voor alles, maar nu is het klaar.
En daarom ga ik volgende week met het vliegtuig. Een absurde gedachte als het niet momenteel gewoon de beste optie zou zijn. De reistijd is vergelijkbaar (ik vermoed dat ik door de beslommeringen op een luchthaven iets langer bezig ben met het vliegtuig, maar dat test ik graag volgende week). Het verschil zit hem in de kosten (ongeveer 60 om 130 euro voor een retour). Maar ik betaal met liefde die 70 euro extra als ik daardoor vrijwel zeker weet dat ik op tijd op mijn bestemming aan kom en nog productief wat uren kan werken. Ik heb geen rijbewijs, dus een auto is geen optie (en in de auto kan ik daarbij niet nog werken/lezen, het zijn dus verloren uren). De Thalys is ongeveer even duur als vliegen en heeft de laatste tijd ook last van de Fyraproblemen. Ook geen optie dus.
Maandag vlieg ik dus heen, donderdag vlieg ik terug. De beste optie in Fyra-tijden.
Polle de Maagt reist dus voor zijn werk regelmatig op en neer tussen Nederland en België. Hij publiceerde dit bericht eerder op zijn eigen website.