Vanavond vindt een Europese topontmoeting plaats waar de regeringsleiders zullen spreken over de oplossing voor het vluchtelingenprobleem. Gisteren maakten ministers in Brussel al afspraken over een verplichte herverdeling van vluchtelingen. Een voorlichter uit het Europees Parlement vat de situatie mooi samen: “je vraagt je af wat de regeringsleiders vanavond nog te bespreken hebben.” Op mijn opmerking dat de afspraken van gisteren nog geen definitieve oplossing vormen, komt een prompt antwoord: “die oplossing komt er vanavond ook niet.”
Toch weerhoudt dit vooruitzicht Europese toppolitici er niet van af te reizen naar Brussel om nogmaals over vluchtelingen te spreken. De Europese Volkspartij (EVP) doet er nog een schepje bovenop met een extra sessie in het Stanhope Hotel, een haveloos uitziend gebouw op steenworp afstand van het Europees Parlement. De straat is vanmiddag half afgesloten omdat hier regeringsleiders en andere toppolitici langskomen om te spreken over de christendemocratische inzet van vanavond.
De Europese Volkspartij is niet onbelangrijk: het is de grootste fractie in het Europees Parlement en tien van de 28 regeringsleiders in Europa zijn van partijen die bij de EVP zijn aangesloten. Onder dit illustere gezelschap bevinden zich de Duitse Bondskanselier Angela Merkel en de Hongaarse premier Victor Orban. Nederland is vertegenwoordigd door Sybrand van Haersma Buma als leider van het CDA. En zo zijn er hier nog vele andere waaronder de voormalige Franse president Sarkozy.
In de smalle Brusselse straat staat een haag journalisten keurig achter een hekje te wachten tot de politici arriveren. Hier wordt een belangrijk kenmerk van de EU duidelijk: de meeste politici zijn onbekend. De politicus die de meeste aandacht krijgt is een nors kijkende, brede man van rond de vijftig die bij mijn weten nog nooit op de Nederlands televisie is geweest. Pas in het perscentrum van de EVP wordt duidelijk dat dit Boyko Borissov is, de premier van Bulgarije. Sommige politici krijgen veel vragen, andere geen enkele, al is dat soms omdat ze met een noodvaart het hotel inrennen.
De belangrijkste journalistieke activiteit bij dit soort topontmoetingen is al snel duidelijk: wachten. De journalisten staan per nationaliteit met elkaar te praten en wachten tot er af en toe een politicus uit een auto stapt. Op de meeste uitstappers reageren ze helemaal niet.
Het wordt kouder en winderiger en er zijn al heel wat politici verschenen en dus is de vraag wanneer dit tafereel is afgelopen en we naar de koffie in het EVP-kantoor mogen: een kantoor dat toevallig in dezelfde straat is gevestigd. Het antwoord komt verrassend snel: een enorme politie-escorte met sirenes en een helikopter laten zien wie hier echt belangrijk is. Dat zijn niet Buma, Orban, Borissov of Sarkozy. Het is zelfs niet Donald Tusk die zich toch “president van de EU” mag noemen. Het is natuurlijk Angela Merkel. Het wachten op haar wordt echter niet beloond: ze loopt zo snel het hotel in dat geen journalist haar een vraag kan stellen en ze bovendien nauwelijks te fotograferen is.
En tot slot: zoek Merkel. Ze staat er echt op maar was een beetje snel. #Bruslog pic.twitter.com/3gPJ8Th0hQ
— Chris Aalberts (@ChrisAalberts) September 23, 2015
Misschien wilt u weten wat de bijeenkomst van de EVP opleverde, maar daar moet ik het antwoord op schuldig blijven. Deze bijeenkomst is namelijk niet openbaar. Alles wat u er elders over leest zal een heel of half overschrijfsel zijn van het EVP-persbericht. Of u dat vertrouwt, is aan u.
Dit jaar doet Chris Aalberts onder de titel Bruslog – Brusselse logica – verslag van Europese politiek in Brussel en Den Haag. Voor zijn verslaggeving is ook jouw financiële steun essentieel.
