Geert Wilders hoeft niet te rekenen op een warm welkom in Australië. Zowel de Australische burger als de politiek lijkt niet gecharmeerd van onze blonde vriend. Men wil hem niet. Ik vind dat oprecht jammer. Blogs als GeenStijl klommen direct in de pen om er schande van te spreken, en terecht. Ik moest denken aan sjeik Haitham al-Haddad, de Britse shariageleerde die grote consternatie in Neerlands politiek veroorzaakte omdat hij begin 2012 naar Nederland wilde komen om te spreken bij een islamitische studentenvereniging.
Haddad is een erg beleefde en vriendelijke kerel maar hij denkt over bijvoorbeeld vrouwenrechten en afvallige moslims nogal, tja.. anders. Woorden als ‘steniging’ en ‘handen afhakken’ kennen een opmerkelijke plek binnen zijn vocabulaire. Maar hij zaait geen haat, net zoals Wilders dat niet doet, die laatste is daar tenslotte van vrijgesproken. Haddad heeft een mening, een levensvisie, en die steekt hij niet onder stoelen of banken. Simpelweg omdat hij, net als Geert Wilders, vindt dat die visie van wezenlijk belang is. Hij vindt dus dingen, rare dingen zo u wilt. Ik ben een groot voorstander van mensen die soms rare dingen vinden. Jeroen Pauw is voor mij een held die ik regelmatig uitscheld omdat ik hem vaak zo veracht om zijn mening. Pauw, als vleesgeworden zuurheid van de Vara, overigens geserveerd met een guurrechts sausje de laatste tijd, vindt dingen. Ik ben blij met mensen zoals hij, die zeggen wat ze vinden maar waar ik mij tegelijkertijd boos om kan maken.
Terug naar onze shariageleerde; politici in Nederland wilden een meerderheid in de Kamer krijgen om sjeik Haddad toegang tot ons ‘tolerante’ landje te ontzeggen, wat hen godzijdank niet lukte. Gelukkig waren er ook mensen die pleitten voor toelating van de sjeik. Onder hen linkse fatsoensmoralisten die de multiculturele samenleving in al haar excessen toejuichen maar Geert Wilders betichtten van haat zaaien. Omgekeerd zag je de GeenStijls en anti-islampredikers van dit land ook niet echt staan te trappelen voor de komst van weer zo’n intolerante, vervelende moslimhaatbaard als Haddad. Vrijheid van meningsuiting is een rekbaar begrip en lijkt in Nederland verworden tot tolerantie voor het eigen gelijk maar onverschilligheid of zelfs intolerantie voor mensen met een mening gelijkend aan Geert Wilders of Haitham al-Haddad. Ironisch genoeg zitten beide heren dus in hetzelfde schuitje, waar ze vermoedelijk niet blij mee zijn. Want Wilders’ V’s in PVV, Voor Vrijheid, lijken vooral te slaan op vrijheden voor diegenen die staan in zijn joods-christelijk-seculiere traditie, niet voor een Haddad met zijn denkbeelden. Haitham al-Haddad’s ideaalplaatje van de maatschappij is een islamitische samenleving waar zijn interpretatie van de sharia geldt en waar mensen als Geert Wilders vermoedelijk al lang en breed gevlucht zijn of waar zij als last man standing op de barricaden van het eigen gelijk de boodschap van hun eenzijdige tolerantie verkondigen.
Hoe vreemd ook, ik verdedig dit soort mensen graag omdat zij aparte dingen vinden. Het frappante is dat deze mensen mijn visie op de vrijheid van meningsuiting eigenlijk niet delen. Waarom niet? Omdat juist zij begonnen te ageren tegen die ander die de vrijheid van meningsuiting zou bedreigen met zijn, in hun ogen, gevaarlijke mening. Zij rechtvaardigden hun ageren tegen de mening van de ander dus met de vrijheid van meningsuiting als lijdend voorwerp en gebruiken het tegelijkertijd als moreel kompas. Hoe ironisch. Een anti-islamitische, populistische, rechtse mening, dat kan écht niet, net zo min als de omstreden levensvisie van een shariageleerde. De koran is een gevaarlijk boek! Verbied het! zo sprak de voorman van de Partij voor de Vrijheid ooit.
Het begrip Vrijheid van Meningsuiting wordt hoe langer hoe meer geclaimd door mensen die vinden dat zij hier een waarheidsmonopolie op bezitten en derhalve kunnen bepalen wat wel en wat niet onder deze vrijheid valt. Regulatie van het Vrije Woord, zo’n contradictio in terminis betekent volgens mij het failliet van die vrijheid. Rust in Vrede, lieve Vrijheid van Meningsuiting.
