Afgelopen zaterdag viel de Lotto Jackpot van 35,5 miljoen euro niet. Daarmee is hij twaalf maanden lang niet gevallen, wat betekent dat hij morgen hoe dan ook zal worden uitgekeerd. ‘Een unieke situatie’, aldus de organisatie. Het gevolg is een stormloop op Lottoformulieren: RTL Nieuws meldt dat sinds begin deze week een online verkooptoename van 700 procent en een winkelverkoop die 400 procent hoger ligt dan gebruikelijk werd gesignaleerd. Dat terwijl de winkans slechts 1 op ruim 48 miljoen is; zelfs de kans om geraakt te worden door de bliksem is groter, om dat vergelijkingscliché aan te halen. Maatschappelijke teleurstelling is de voeding voor deze nationale poging om het heersende gevoel van ontevredenheid af te kopen.
Het gaat niet goed in Nederland. Het gevoel van ontevredenheid (meer nog dan de ontevredenheid zelf) is sinds het begin van de eeuw sterk toegenomen. Gevoed door een politieke en een publieke moord en de manier waarop daar van hogerhand mee omgegaan werd, gleed Nederland steeds verder af in onwil en onmin. Dat er nu een democratisch politicus voor het gerecht staat in een land dat vrije meningsuiting hoog in het vaandel zegt te hebben, geeft aan dat de heersende orde nog steeds geen flauw benul heeft wat ze nu precies aan moet met de onvrede onder het volk. Dat het volk het zelf inmiddels ook niet meer weet in een maatschappij die behalve door falende leiding ook door corporate interests en commerciële opdringerigheid aan de hand genomen wordt, blijkt uit kleinigheidjes als de explosief toegenomen verkoopcijfers van lottoformuliertjes nu die tombola een absurd hoge prijs in het vooruitzicht stelt.
Targets
Want deelnemen aan de lotto, het invullen van zes getallen en een kleur, dat zou wel eens de oplossing kunnen zijn voor alle ellende. Lekker veel geld om te doen wat je wil, niet beperkt om alles te kunnen kopen wat de commercie je aanbeveelt. Die buitenproportioneel grote of snelle benzineslurper bijvoorbeeld, zonder je zorgen te hoeven maken om belasting- en verzekeringspremies of over een eurootje brandstofaccijns meer of minder. Een huis in een grote stille wijk waar alleen maar huizen staan van mensen die zich niet met mensen in de huizen om ze heen willen bemoeien. Lekker rustig en ver weg van die schreeuwende hangjongeren die nu altijd op het veldje tegenover je vinexvoortuin aan het voetballen zijn ’s avonds. Niet meer om half zeven opstaan om een uur later in de file aan te sluiten op weg naar een baas die je boven een kop smerige automatenkoffie meteen lastig valt met targets en andere oninteressante bedrijfstaal waar je nog nooit een seconde om gemaald hebt omdat je enkel in deze baan terecht gekomen bent omdat je vrouw van je af wilde toen je probeerde om aan te kaarten dat je nog geen kinderen wilde omdat je eerst wilde proberen om je opleiding in een echte carrière om te zetten alvorens aan gezinsuitbreiding te denken en je nu in je eentje die op twee inkomens gebaseerde hypotheek moet betalen. Van die klotebaan waar je niet meer vanaf komt omdat het ‘Te Koop’ op het bord in de voortuin al onleesbaar is geworden door het mos dat er overheen gegroeid is.
Kortom, je bent een kat in het nauw, maar wel eentje die te murw geslagen is om zich nog echt ergens voor in te zetten of, misschien wel belangrijker, ergens tegen te vérzetten door de slepende bureaucratie, zeurende bedrijfsterminologie, verlammende hypercommercie, berichten over maatschappelijke vervlakking en de vele discussies over allochtonen en omvallende banken die één voor één aan je voorbij gaan zonder dat ze je echt interesseren omdat je tijdens het kijken van DWDD vooral over de schouder van Matthijs van Nieuwkerk heen zit te zoeken naar mooie meisjes in het publiek. Weet je wat, koop lekker een lottoformulier. Een winkans van 1 op 48 miljoen is te verwaarlozen, maar dat is die 1 euro 50 die zo’n lotje kost ook. En mocht je die 35,5 miljoen winnen, dan zijn al je zorgen weg. Succes morgen.
