Majesteiten, mode-liefhebbers, koukleumen, hangjongeren en alle vrijheidsminnende Amsterdammers opgelet! De grote linkse meerderheid van uw hoofdstedelijke gemeenteraad heeft in december besloten dat bont fout is en er dus geen subsidie mag gaan naar activiteiten waar verkoop of gebruik van bont(kragen) deel uitmaakt van de activiteit. U denkt misschien: wat maakt het uit, hoe minder subsidie hoe beter.
Klopt, maar met dit besluit is ook de overweging aangenomen dat “Amsterdam ernaar streeft om een bontvrije stad te zijn”. Volgens D66, GroenLinks, Evans-Knaup Red Amsterdam, PvdA, SP en natuurlijk de Partij van de Dieren moet bont blijkbaar geheel uit de stad verdwijnen.
Zo’n hoogdravend principebesluit roept natuurlijk allerlei praktische vragen op. Is dit een appél aan winkels om bont uit de schappen halen? Moeten Amsterdamse katten en konijnen zich voortaan scheren? Hoe moet de overheid dat handhaven? Gaan speciale ambtenarenteams pleinen en coffeeshops afstruinen om bontkragen in beslag te nemen? Toeristen fouilleren op bontbezit? De URL’s van webwinkels met bont blokkeren?
Als Willem Alexander tot Koning wordt gekroond, moet hij dan de hermelijnen koningsmantel vervangen door een fleece, omdat de gemeenteraad vindt dat de stad “bontvrij” hoort te zijn? En hoe zit het met leer, in feite een gewaxed bontvelletje?
Natuurlijk moet je die beesten wel redelijk goed behandelen, wat overigens ook de kwaliteit van hun bont ten goede komt. Daar zijn wetten voor. Natuurlijk kun je ook warm blijven in een broek van polyester of desnoods rubber. Maar waarom moet de politiek zich bemoeien met de kledingskeuze van haar burgers? Het staat iedereen vrij om geen bont te dragen, of alleen sojamelk te drinken, en om je vrienden daarvan te overtuigen. Laat mensen het zelf bepalen.
Dit soort besluiten is echter exemplarisch voor de groeiende tendens om (lokale) politiek niet zozeer te zien als een kwestie van besturen, wetten handhaven en praktische zaken als afvalinzameling en de afgifte van bouwvergunningen goed te regelen, maar als een manier om je morele zuiverheid en progressiviteit te etaleren. Ook (of juist) als dat gratuit en sentimenteel is.
Zoals bij de gemeentelijke weigering om damherten in de Waterleidingduinen af te schieten. Bij gebrek aan wolven en lynxen groeit die populatie met zo’n 25 á 30 procent per jaar. Nu veroorzaken ze al auto-ongelukken en duperen bollenboeren, maar in plaats van de voedselbanken van overheerlijk ultra-biologisch scharrelvlees te voorzien, geeft de gemeente miljoenen uit aan de oprichting van 2.5 meter hoge hekken.
Daardoor ontstond deze winter een tekort aan eikels en ander voedsel, waardoor vooral veel bokken zijn bezweken. Andere herten waren aangewezen op laagwaardiger voedsel, en kregen daarvan diarree. De treurige resultaten van progressieve bambificatie-politiek in 020.
Maar het gaat niet alleen om dieren. Zo nam de gemeenteraad een tijd geleden ook een besluit waarmee Amsterdam tot een “kernenergievrije gemeente” werd verklaard. De stad had net haar elektriciteitsbedrijf Nuon (voor bijna een miljard) verkocht aan Zweedse kernenergiegigant Vattenfall, talloze mensen in de stad kopen zelf kernelektriciteit via Atoomstroom, en Nederland importeert ’s nachts elektriciteit van Franse kerncentrales. Alsof je bij de gemeentegrenzen de kabels kunt patrouilleren om elektronen uit kerncentrales toegang te weigeren.
En eerder had de gemeente ook al bepaald een “wapenhandelvrije” stad te zijn en dat er geen wapenhandelcongressen mogen plaatsvinden. Wat misschien wel een lieve gedachte is, maar ook een tikkeltje NIMBY, want de vuurwapens van de politie moeten ook ergens worden aangeschaft.
Nu is er natuurlijk niets tegen het uitdragen (wat anders dus dan opleggen) van morele opvattingen, graag zelfs. Dan weet ik er ook nog wel een paar. Ik stel voor dat we voortaan Amsterdam per politiek decreet gaan verklaren tot “vloekvrije gemeente”; tot “prostitutievrije gemeente” en tot “kauwgomvrije gemeente”, bijvoorbeeld.
Maar ik geef toch de voorkeur aan een bescheidener ideaal: een “onzinvrije gemeenteraad.”
Diederik Boomsma is duo-gemeenteraadslid voor het CDA te Amsterdam.
