ThePostOnline

De wet van het internet

27-10-2010 14:00

Het internet is van iedereen. Iedereen kan vrijwel elke soort informatie van het internet halen. Veel regelgeving omtrent de informatie uitwisseling op internet is er echter nog niet. De regels die worden toegepast op de informatie die op het internet staat, is gebaseerd op traditionele wetten die zijn gemaakt toen niemand nog maar van het woord ‘internet’ had gehoord. Op zich is het logisch dat dat gebeurt. En tot op heden gaat de regulering vaak nog redelijk. Vaak, maar niet altijd. En dat is waar de schoen wringt.

Gedragscode
Er komen nu langzamerhand regels voor het internet. Bedacht door mensen die – blijkbaar – weinig verstand hebben van het internet. Zo ligt er een voorstel voor een zogenaamde gedragscode internetvrijheid, een voorstel van Frankrijk en Nederland (Maxime Verhagen) samen. Maxime Verhagen zegt de internetgebruiker te willen beschermen tegen censuur. Dat is een goed punt! Maar Sarkozy, de president van Frankrijk, gaat een stapje verder.

In Frankrijk heb je nu al de three strikes-wetgeving. De wet houdt in dat als je drie keer in de fout gaat (fout is bijvoorbeeld het downloaden van auteursrechtelijk beschermd materiaal), je internetverbinding zonder tussenkomst van een rechter wordt afgesloten. Hop, beeldscherm op zwart. Geen mail meer kunnen checken, niet meer in staat zijn om aan een belangrijke videovergadering mee te doen voor je werk, niet meer de gegevens van dat ene bedrijf kunnen googlen waar je toevallig de gegevens van kwijt bent. Het functioneren anno 2010 wordt je dus nagenoeg onmogelijk gemaakt. Daarnaast zou Sarkozy de wet kunnen gebruiken om, bijvoorbeeld, bloggers makkelijker af te sluiten. Juist omdat het zonder tussenkomst van de rechter kan. Dat is een directe bedreiging van de vrijheid van meningsuiting. Ex-minister Ernst Hirsch Ballin wilde al eerder zoiets in Nederland invoeren. Erg gevaarlijk.

Brief
Dan hebben we Bernard Kouchner, minister van buitenlandse zaken in Frankrijk en vriendje van Maxime Verhagen. Hij organiseert 29 oktober 2010 een congres voor de vrijheid van meningsuiting. Een prima gelegenheid om de omstreden three strikes-wetgeving even te promoten voor heel Europa, zo schrijft Sarkozy aan Kouchner in een uitgelekte brief (Franstalige pdf). Sarkozy ziet het liefst dat zijn wet in heel Europa wordt ingevoerd. Nu Verhagen niets meer te maken heeft met buitenlandse zaken, wordt de nieuwe minister, mastodont Uri Rosenthal (blog), naar voren geschoven. Hij gaat op 29 oktober speechen over de gedragscode voor internetvrijheid. Wat hij er precies over wilt zeggen, is niet bekend. Maar wat Sarkozy wil is duidelijk.

Tegenstanders
Nu is er iemand die het omstreden plan van de Franse president opmerkt en er iets tegen wil doen. D66-Europarlementariër Marietje Schaake wil dat Rosenthal de conferentie afzegt en dat hij zich uitspreekt tegen het plan van Sarkozy. Weer een goed punt! Meer goed nieuws: D66 zal ook in de Tweede Kamer vragen gaan stellen aan Rosenthal over de omstreden wet. Mariko Peters van GroenLinks heeft dat inmiddels gedaan. Ze vraagt of Rosenthal zich wil verzetten tegen de internetwet en “of de vrijheid van meningsuiting en informatievergaring en het recht privacy op internet naar uw mening is gediend bij de 3-strikes regeling die de Franse president voorstelt voor die conferentie?” (bron). GroenLinks wil antwoord voor aanstaande vrijdag, 29 oktober. Ook de PVV is het niet eens met de Franse plannen, is maandag bekend geworden. Volgens de PVV zijn de plannen een “ernstige beperking van de vrijheid van meningsuiting van Europese burgers.” En ten slotte heeft VVD-kamerlid Jeanine Hennis-Plasschaert zich tegen het voorstel van Sarkozy, om de omstreden internetwet in de EU in te voeren, uitgesproken.

Veel tegengeluiden dus vanuit de politiek. En naast de politiek is er natuurlijk Bits of Freedom die vechten voor een vrij internet. Zij hebben een brief aan Rosenthal gestuurd waarin ze hun zorgen over de wet uiten en Uri Rosenthal oproepen om zich tegen de wet uit te spreken. Goede zaken. Laten we hopen dat we het internet vooral van iedereen kunnen houden.