Flaptekst: Leon Wind trekt zich voor drie maanden terug in Zwinnerschans, een dorp in Zeeuws Vlaanderen. Hij zoekt de afzondering om in alle rust te kunnen werken aan zijn proefschrift, een onderzoek naar een 15de-eeuws muziekhandschrift. Maar hij heeft nog een ander doel. Even buiten het dorp, pal over de grens, woont een oud-klasgenoot, de inmiddels befaamde verdediger van Club Brugge en beoogd invaller voor het Nederlands elftal.Wind heeft nog een rekening met hem te vereffenen enzint op wraak.
Zwinnerschans is met zijn bevolking van gevaarlijke gekken en excentrieke types te klein om geheimen te bewaren en Leon Wind raakt zo in het dorpsleven verstrikt dat zijn wraakmissie op een mislukking dreigt uit te lopen.
‘Gewapende man‘is een spannende roman waarin voetbal en muziek figureren, maar wraak het hoofdmotief is. De messen worden geslepen, er wordt gevochten tot op het bot en oude vetes worden beslecht.
De achterflap van deze roman belooft veel: spanning, intriges, jeugdvetes, muziekgeschiedenis.
En bovendien voetbal. Genoeg om vol verwachting te gaan lezen.
Helaas is die flaptekst als de luxe verpakking van een fraaie doos bonbons. Na het openmaken en proeven volgt de teleurstelling. Alle zo verschillend uitziende bonbons hebben dezelfde flauwe weeë smaak.
Van de vele verhaallijnen wordt er niet één uitgewerkt en aan het einde gekomen, zijn we niet veel wijzer geworden.
Het jeugdtrauma is een kinderachtig voorval in de doucheruimte, de verdwenen vader wordt niet gevonden. De zoektocht wordt voor het gemak gestaakt. Het proefschrift over muziek wordt niet afgemaakt en komt ook niet verder dan een paar aantekeningen.
De dorpsfiguren komen niet tot leven en de schrijver zelf blijkt een gefrustreerde, buitengewoon onhandige stoethaspel met een obsessie voor toiletbezoek.
Al zijn problemen had hij gemakkelijk kunnen oplossen door een paar emmertjes aan te schaffen.
Waarom hij in dat dorpje zit, wordt nergens duidelijk.
Kortom, een mislukte roman.
Jammer, want er was genoeg stof voor een goed boek.
Aan dit product is duidelijk geen corrector of redacteur te pas gekomen. Het maakt de indruk alsof de tekst zo uit de computer van de schrijver (tekstcorrectie haalt lang niet alle fouten weg) naar de drukker is gegaan.
Ik raad de auteur aan om nog eens opnieuw te beginnen. Minder verhaallijnen te kiezen. En vooral om de tekst zelf hardop te lezen of aan iemand voor te lezen.
Van iemand die zich met muziek bezig houdt, verwacht ik dat een tekst een melodielijn volgt. Helaas is dit een dreun die nergens van ritme verandert.
Uitgever: | Contact |
Pagina’s: | 296 |
Prijs: | 19.95 |
ISBN: | 9789025434380 |
Jaar: | 2010 |