Manchester, een stad waar veel Britse bands tot stand kwamen. De broertjes Gallagher bijvoorbeeld, die toen nog wel enigszins samen door één door konden en samen Oasis vormden. Ook de band The Courteeners komen uit deze fabrieksstad.
Niet heel gek als je daar nog nooit van gehoord hebt, de keren dat ze in Nederland waren zijn op een hand te tellen. In hun thuishaven is de band wél een veel gevraagde act op de zomerfestivals, ze speelden op Glastonbury en T in the Park. Niet een band om lichtzinnig over te doen. Na dat hun tweede album goed werd ontvangen is het tijd voor Anna.
De band schept hoge verwachtingen in een interview met NME, de leadzinger Liam Fray vergelijkt zijn band met The Libertines en the Smiths. Aan zelfvertrouwen geen gebrek bij de lads uit Manchester.
Waar de band in 2008 met hun eerste album nog rauwer klonk komt de band terug met een vrij ‘poppy’ plaat, dat maakt dat sommige nummers onvolwassen klinken, Welcome to the Rave en When you want something you can’t have bijvoorbeeld. Het komt voor indie te geproduceerd over, het wil te graag jong klinken en dat komt het album niet ten goede. Wellicht dat het aanslaat bij het jongste publiek, maar volwassen klinkt de plaat zeker niet. Nummers die wellicht goed liggen bij de fans zijn Lose Control en Push Yourself. Lose Control is tevens eind 2012 als single uitgebracht.
The Courteeners leveren met hun derde album een matige plaat af. De nummers zijn wisselend en de plaat is te onopvallend om echt een een nieuw publiek aan te trekken. De fans zullen het album omarmen. Catchy is het wel, vernieuwend niet.
De band zal met hun nieuwe album langs verschillende poppodia in de UK toeren, de band maakte maandag bekend dat ze in de zomer op het Spaanse Benicassim zulen spelen.
