Het was al een tijdje stil op het psychofarmacahatersfront. Sinds de hinderlijke aanvallen van vooral psychologen (dus niet: psychiaters) op soms uitstekend werkende medicijnen als Ritalin (doorgaans voorgeschreven door psychiaters, dus beslist niet door psychologen) is er eigenlijk geen nieuwe aanval op deze wonderen der moderne geneeskunde geopend. Tot vandaag.
Want we hebben weer een “onschuldig slachtoffer” dat door het slikken van antidepressiva in een levensgevaarlijke moordmachine is veranderd die zijn eigen vriendin en een politie-agent bruut afslachtte. Kon hij dus he-le-maal niks aan doen hè, kwam door de medicijnen! Zegt een “deskundige”.
Hoogleraar farmacotherapie Anton Loonen bevestigde vrijdag tegenover de rechter dat “gebruik van de anti-depressiva paroxetine (Seroxat) in combinatie met ernstige problemen vaker wordt gemeld dan bij het gebruik van vergelijkbare medicijnen”.
De hoogleraar voegde er ook aan toe dat het vaak gaat om “een combinatie van factoren” en dat paroxetine “waarschijnlijk” “heeft bijgedragen” aan het veranderen van een onschuldige asielzoeker in een nietsontziende slachter.
Maar dat “waarschijnlijk” en “heeft bijgedragen” zal ongetwijfeld wegvallen in de berichtgeving over deze zaak waardoor ‘Paroxetine oorzaak dubbele moord‘ of iets dergelijks de komende dagen de headlines zal beheersen.
Wat natuurlijk koren op de molen is van de, zeker op internet alom tegenwoordige, antidepressiva- en “Big Pharma”-hysterici en dito alternatief geneeskundige randdebielen. Die grijpen doorgaans alles aan om bewezen werkende medicatie in het verdomhoekje te trappen. Zeker als het om psychofarmaca gaat zijn de medicijnhaters enorm bedreven in het, als het even kan zo kwetsend mogelijk, demoniseren van ernstig zieken.
Een lichamelijke aandoening (zeg kanker) kun je namelijk zien en waarnemen maar een geestelijke aandoening niet. Dus “zit het tussen de oren” en kunnen depressieven, bi-polairen, schizofrenen, psychoten en ADHD’ers maar beter “op tijd naar bed, veel vitaminen slikken, veel bewegen, de schouders er onder zetten, positief denken” en natuurlijk “mediteren” en “er veel over praten” dan medicijnen slikken. Die zijn namelijk “vergif en chemisch” en “het tast je persoonlijkheid aan” terwijl “het allemaal leugens zijn van de Big Pharma!!1!1!”
Bovendien kan zo’n medicijn tegen depressies dus maar mooi mensen instant veranderen in een levensgevaarlijke moordmachine! Dat is weer bewezen!
(Zuchtpauze.)
Totale nonsens natuurlijk. Ondanks het feit dat paroxetine (Seroxat) inderdaad niet het leukste anti-depressivum is gezien de soms ernstige bijwerkingen (impotentie, uitgestelde zaadlozing, sufheid, opstipatie) en ondanks het feit dat van de paroxetine af willen wel degelijk een verschrikkelijk proces is (de onttrekkingsverschijnselen zijn soms zeer ernstig en kunnen erg lang aanhouden, ook al heeft de producent er jaren lang alles aan gedaan dit onder de pet te houden), is er werkelijk geen enkele reden dit medicijn in verband te brengen met een moordpartij.
Heus: er is niemand die van een pil in een bloeddorstige moordenaar verandert. Er zijn wél mensen die onder hun depressie een veel groter probleem hebben waar zij, en hun behandelaars, zich pas bewust van worden als het te laat is.
Er zijn ook mensen die tijdens hun depressie psychotisch worden. Voorts zijn er mensen die al tientallen jaren met plannen voor zelfmoord of moord rondlopen, aan de anti-depressiva gaan, en besluiten hun plan ten uitvoer te brengen.
En het kan zelfs zo zijn dat, met name bij het beginnen van het slikken, men agressiever of angstiger wordt, één van de kwalijke bijwerkingen.
Om nog maar te zwijgen over het feit dat de werking van de medicatie na lange tijd ineens kan afnemen en dat afbouwen van de medicatie tot plotselinge gedragsverandering kan leiden, laat staan abrupt stoppen.
Maar wie een brandblusser pakt, daarmee vervolgens zijn eigen vriendin dood slaat (dan moet je hard slaan), naar buiten gaat, een politie-agent tegen de grond werkt, zijn dienstpistool afpakt en vervolgens een kogel in het hoofd en de schouder van die agent schiet is beslist geen willoze zombie die door medicijnen wordt gestuurd en zonder die medicijnen de rust en vrede zelve zou zijn geweest.
Nooit. Net zo min “de omstandigheden” verantwoordelijk zijn voor criminaliteit of “armoede” de oorzaak is van overvallen op juweliers.
Dat deskundigen, ongetwijfeld opgeroepen door de advocaat van de verdachte in kwestie, een dergelijk oordeel willen geven in de rechtszaal is te begrijpen. Maar een dergelijk oordeel reikt veel verder dan de rechtszaal alleen. Het geeft mensen onterecht het idee dat bepaalde medicatie het tegenovergestelde bereikt van wat het behoort te doen.
En dat geeft niet alleen de online imbecielen een stik om mee te slaan, maar zal onvermijdelijk leiden tot een nieuw beleid waarin voor miljoenen mensen wereldwijd heilzame anti-depressiva als paroxetine niet langer meer worden vergoed en dus onbetaalbaar en onbereikbaar worden voor de vele honderdduizenden patiënten.
Een gruwelijk idee dat oneindig veel ernstiger en gevaarlijker is dan de “waarschijnlijke” “bijdrage” aan extreem zeldzame gebeurtenissen als een bloedige moordpartij.
Bert Brussen is al vele tientallen jaren intens tevreden gebruiker van wisselend diverse soorten SSRI’s, waaronder paroxetine, en heeft nog helemaal nooit iemand vermoord of daar plannen voor.
