Het CIDI: al jarenlang uw bron voor eerlijke informatie over Israël. Waar allerhande linkse universiteiten, en Jodenhatende clubs als Amnesty International en Human Rights Watch Israël in een kwaad daglicht proberen te stellen, geeft het CIDI objectieve en neutrale informatie over Israël. Gelukkig verzorgt het CIDI ook een heuse universitaire cursus, het College Israelische buitenlandse politiek. Met studiepunten nog wel, dus dan moet het wel fair and balanced zijn. Gelukkig is dat heel normaal in Nederland, zo’n cursus Israëlische propaganda voor universitairen.
Vakken
De onderwerpen die aan bod komen tijdens de elf colleges zijn:
Geschiedenis van Israël · Politieke ontwikkelingen sinds 1948 · De Arabische perceptie van het Israëlische buitenlandse beleid · Internationaal terrorisme en de juridische (on)mogelijkheden · De rol van internationale organisaties · Israël en Nederland · Europa en Israël · Israël en het internationaal recht · Amerika en Israël · De bewapening · Vredesopties
Zo’n ‘vakkenpakket’ is hilarisch. Wat zouden de werkcolleges zijn? “Internationale Geldstromen en propaganda: een casestudy”? “Lebensraum of beloofde land? Landexpansie in historisch perspectief”? De vakken worden gedoceerd door “merendeels academici”, die “zelf de inhoud bepalen”, aldus het CIDI. De WC-eend ligt erbovenop. Als klapper op de vuurpijl kun je vragen of het CIDI het eindwerkstuk beoordeelt. Dat heeft dus weinig met universitair onderwijs te maken.
Propaganda
Het CIDI is niet het enige in z’n soort. De Alliance Française is net zo goed een internationaal propagandaclubje. En die Fransen houden zich in het algemeen wel netjes aan wat taal en cultuur. Natuurlijk zit daar wel de impliciete boodschap achter dat Frankrijk nog steeds een wereldmacht is, met een heersende cultuur, maar dat neemt niemand serieus. Bij het CIDI ligt dat net iets anders: op de een of andere manier denk je bij het CIDI aan twee dingen, namelijk Master of Godwin Ronnie Naftaniel en de politieke situatie in het Midden-Oosten.
In dat laatste ligt natuurlijk het probleem: waarom mag een openlijk niet neutraal, door Israël gefinancierd instituut, studiepunten weggeven aan studenten over het meest heikele onderwerp ter wereld? De insteek van universitair onderwijs is nog steeds dat je leert aan de hand van wetenschappelijk onderzoek. Dat is natuurlijk altijd biased, maar is wel neutraal te noemen, in ieder geval in naam.
Stelt u zich eens voor: Hamas dat een via via college geeft over de politieke situatie in het Midden-Oosten. Enkele bekende sjeiks komen gastcolleges geven en de Minister van Religieuze Zaken van Saoedi-Arabië keurt de lesstof. Het land zou te klein zijn. Je ziet Martin Bosma al schuimbekkend naar de interruptiemicrofoon rennen, termen als “Dhimmitude!” “Eurabia!” in het rond schreeuwend.
Natuurlijk mag het CIDI hun kant van het verhaal vertellen. Ook Nederlanders met een duidelijke dubbele loyaliteit, bijvoorbeeld de burgemeester van Maastricht, hebben recht op vrijheid van meningsuiting. Maar daar studiepunten voor geven? Dat is geïnstitutionaliseerde partijdigheid van de Nederlandse overheid. Dan is Ramadan als gastdocent nog een stuk geloofwaardiger.
