Want Ringo mocht niet meedoen, toen The Beatles en The King op 27 augustus 1965 de gitaren omgespten. Nou ja, hij trommelde wat op het meubilair, dus helemaal zinloos was zijn komst naar Elvis’ buitenhuis in Bel Air ook weer niet. En volgens de overlevering hebben Starr en Presley later ook nog even een balletje getrapt, in de tuin.
Het was een ontmoeting van Camp David-niveau, die tussen de Fab Four en The King Of Rock & Roll, op die mooie augustusdag in 1965. Absolute voorwaarden vooraf: geen pers, geen ruchtbaarheid, geen fotografie en geen geluidsopnamen. Derhalve is Tony Barrow, perschef van The Beatles tussen 1962 en 1968, een van de weinigen die weten hoe het eruit zag (en, belangrijker, hoe het klónk), toen Elvis en The Beatles onder meer I Feel Fine speelden. “Elvis strummed a few bass guitar chords for Paul and said: See, I’m practising. And Paul came back with some quip about: Don’t worry. Between us, me and Brian Epstein will make a star of you soon.”
Aanvankelijk had het er trouwens niet naar uitgezien dat de vijf heren de dag al musicerend en grappenmakend zouden doorkomen. De delegatie uit Liverpool was volkomen star struck; zittend op de grond staarden de Fab Four hun grote idool dermate lang aan, dat Elvis op een gegeven moment opmerkte: “Als niemand iets zegt, kan ik net zo goed weer naar bed gaan.”
Deze en andere anekdotes kunt u herbeleven op de expositie Elvis and Us, een co-productie van The Beatles Story en Graceland, die nog tot en met oktober van dit jaar in Liverpool is te bezoeken. Naast het volledig uitpersen en ontrafelen van de enige ontmoeting tussen de grootste grootmachten van de populaire muziek biedt de tentoonstelling een aantal persoonlijke eigendommen van Presley die de rechtgeaarde fan een stijve vetkuif bezorgen.
Naast Elvis’ schooldiploma, het shirt dat hij droeg in de film Jailhouse Rock, zijn portemonnee (leeg) en een paar fijne gangsterschoenen (Saddle Oxfords uit circa 1955) is het meest in het oog springende kleinood een doosje kleurpotloden, waar een heel kleine King in aandoenlijke hanenpoten zijn naam op heeft geschreven. Dat doosje symboliseert inmiddels de na-oorlogse muziekgeschiedenis, waar de naam ‘ELVIS’ loeigroot overheen is gekalkt.
Elvis and Us, tot en met oktober van dit jaar in de Mersey Ferries terminal, Pier Head, Liverpool.
