De wereld is groot en boos en als klein meisje moet je jezelf er maar doorheen wriemelen. Letterlijk en figuurlijk, want mannen zijn niet vies van wat fragiele, naïeve X-chromosomen. Zo schildert een groep Vlaamse feministen á la 2010 de maatschappelijke plek van vrouwen in ieder geval af, in een reactie op de inmiddels breed uitgemeten reclamecampagne van Suitsupply. Een woordvoerster van de moraalprinsessen (of –ridders? Dat zou historisch incorrect zijn, maar vooruit) beklaagde zich er onzeker over in een uitzending van Pauw & Witteman op 26 november.
Naakte man voor koeienanus
Feministisch gelul over ogen die boven je nek zitten is uiterst discutabel. Alsof vrouwen het niet stiekem geweldig vinden dat mannen eerst goedkeurend knikken naar hun uiterlijke voorkomen, en daarna pas luisteren naar wat het inhoudelijke deel heeft te melden. Dat is ook een vorm van respect. Hallo Jopen, goedemiddag mevrouw X. In die volgorde. Wat is er mis met deze handelswaren? Zijn we nog steeds zo preuts?
De vrijheidsstrijdsters die deze Belgische ridders voorgingen, zo’n 50 jaar geleden, waren dat namelijk ook al. We kennen allemaal de beruchte ‘naakte-vrouw-met-bos-hout-voor-koe-poster’ wel uit de jaren bloem-in-vat. Vonden ze toen ook al niet leuk. Als tegenreactie zetten zij een naakte man voor de anus van een koe. Interessant.
Broekpak aan
De manier waarop de vrouwelijke modellen op de foto staan is denigrerend, huilen de ridders. Ze worden neergezet als een lustobject voor de man. Maar neen, zegt het Suitsupplymodel. Volgens haar heeft zij het broekpak aan op de foto’s. De man is háár erotische speeltje, en niet andersom. Zomaar een vrijdagavond op de VARA. De ridder was even stil, maar poogde zich te hervatten door tot in den treure hetzelfde argument te herhalen. Iets in de trant van: “Ja maar allez, het is niet respectvol voor de vrouw.” Met nadruk op het lidwoord.
En wat werd er getreurd. Ze willen vrouwen het recht ontnemen hun lijf te gebruiken als marketingmateriaal. Toegegeven, ongenuanceerde contrafeministische reacties zijn er genoeg, tot vervelens aan toe. Maar de gulden middenweg ontbreekt.
Kunst
Streven de ridders totale gelijkheid en absoluut respect na, dan is acceptatie toch echt de enige weg om te gaan, willen ze niet eindigen met elektroden op hun hoofd. Vrouwen werpen kroost, en grotendeels door dat feit zijn ze niet handig in het bedrijfsleven. d’Accord. Stuit op boze reacties. Maar zeuren over promotionele afbeeldingen waarin een vrouw wordt begluurd door een aantrekkelijke man slaat als een moker op een puppy.
Dat blote, vrouwelijke rondingen vroeger al een inspiratiebron waren van menig schilder is algemeen geaccepteerd en wordt zelfs als kunst ervaren. In principe is dit onveranderd, alleen wordt het in context van de huidige tijdsgeest geplaatst: een marketingattractie, met als wortels heuse kunst. Het zou dan ook moeten worden geaccepteerd als dusdanig. Theoretisch onveranderd.
Wij zijn mooi naakt. En dat mag best worden uitgebuit. Geobjectiveerd, if you may. Verkoopt goed. Slim. Vleiend. En Suitsupply mag de shagrokende moraalridders bedanken voor alle ophef. Want verdomme, een betere promotie voor hun geile pakjes konden ze zich niet wensen. Tijd om de gare rapen en zure appels in de gft-bak te gooien.
Daphne Wolters (20) is derdejaars journalistiek aan het Windesheim en fervent aanhanger van dingen in hun algemeenheid.
