Een auto als scheurijzer én een auto die wegrijdt als een golfkarretje, zónder lawaai, zónder een blauwe rookpluim. In één week presenteerde Nissan twee uitersten: de Juke-R 2.0 en de nieuwe Leaf. Emotie versus ratio. Oftewel, de spagaat van de autowereld richting toekomst.
Vandaag waan ik me coureur. Ik zit in de Nissan Juke-R, waarvan er wereldwijd maar enkele tientallen van worden gemaakt en die zo rond de vier a vijf ton moet gaan kosten. Om me heen een harnas van beschermende stalen buizen. Ik heb mijn racehelm op en mijn vierpuntsgordel vastgegespt. Mecaniciens inspecteren nog een keer de 3,8 liter V6-motor en klappen de motorkap dicht.
Voor mij, omring door bergen, strekt zich het mini-vliegveld uit van de mondaine wintersportplaats Megève. Hier landen normaal gesproken de privéjets van multimiljonairs voor een efficiënt weekendje skiën. Nu is deze airstrip verlaten en in zijn geheel voor mij gereserveerd.
Een technicus doet zijn duim omhoog. Ik geef gas. Een onderhuidse cavalerie van zeshonderd paardenkrachten trekt brullend ten aanval en duwt mij tegelijkertijd terug in de sportstoel. De toeschouwers zien een Star Trek-achtig voertuig, dat als een Jamaicaanse sprinter uit de startblokken schiet. De eerste bochten doemen op. Links, rechts, dan weer een recht stuk. Het asfalt raakt nu al op. Ik ben de F-16 piloot die de start in een noodprocedure moet onderbreken. Waar is mijn schietstoel? Vol in de remmen. Vlak voor waar het gras begint, komt de Juke-R tot stilstand. Mij resteert nog een keer hetzelfde traject terug. De rij van wachtende autojournalisten, die vanuit heel Europa zijn ingevlogen om deze exclusieve unieke testosteronbom te ervaren, is te lang.
Precies één week later: ik durf nauwelijks het gaspedaal te beroeren. In de nieuwe Nissan Leaf klimmen we op kousenvoeten langs de flanken van de uit de rally van Monte Carlo fameuze Col de Turini. Wij doen ook mee aan een rally. Niet wie het eerst boven is, maar wie het minste stroom verbruikt. Ons tempo maakt het sturen door de ontelbare haarspeldbochten een fluitje van een cent. Het gapende ravijn naast ons boezemt nauwelijks angst in. Ons bereik is ons grootste aandachtspunt. We hebben nog zo’n 90 kilometer te gaan tot ons eindpunt Nice, terwijl de apparatuur in de Leaf ons nog zo’n zestig kilometer actieradius voorspelt. Straks dalen we echter de Col de Turini af, zal ons remvermogen de accu’s opladen en groeit het aantal beschikbare kilometers evenredig.
We horen de auto nauwelijks, bewegen gaat bijna als vanzelf, net zoiets als de wolken die hoog boven de bergtoppen langs glijden. Het is een ander gevoel in een elektrische auto. Snelheid is geen issue. Bereik wel. We doen rekensommetjes. Hoe ver nog tot onze eindbestemming? Tegelijkertijd is het rijden zelf heel ontspannend. We zitten in een stiltekamer, worden nauwelijks moe. Eerlijk is eerlijk, na een paar uurtjes voelt een auto met een brandstofmotor als hopeloos gedateerd.
De Nissan Leaf is met tweehonderdduizend stuks wereldwijd de best verkopende elektrische auto. Maar die aantallen zijn ook voor Nissan in vergelijking met de reguliere brandstofmodellen nog peanuts. Vandaag de dag is Nissan vooral een SUV-grootmacht. Neem de Qashqai waar er alleen al in Nederland er vijftigduizend rijden. Wereldwijd gingen er al zo’n twee miljoen over de toonbank.
Dankzij de Leaf heeft Nissan echter strategisch een flinke voet tussen de deur richting toekomst. En zo doen veel automerken het. Nu scoren met conventionele motoren en een of twee modellen met schonere technieken blijven door ontwikkelen. Het sentiment verandert immers snel. Sjoemeldiesels, burgemeesters die hun steden sluiten voor verouderde conventionele brandstofauto’s. Je kunt op je vingers natellen dat over een jaar of tien ons autolandschap wordt ingenomen door nog veel meer elektrische auto’s.
Zeker als hun actieradius fors gaat toenemen. Toen de Leaf in 2010 op de markt kwam, had deze een bereik van 160 kilometer, dat in 2013 nog eens met 40 kilometer werd opgerekt. Het accupakket van de nieuwe huidige lichting Leafs meet nu al zo’n 250 kilometer. Carlos Ghosn, kopman van Nissan voorspelt voor de generatie Leafs in 2017 een actieradius van zo’n 500 kilometer. Tel je zegeningen: groot bereik, schone uitstoot, lage onderhouds- en brandstofkosten en je kunt nauwelijks meer om een elektrisch auto heen.
Behoren emotionele autozaken als bloedstollend geluid, likkebaardende vormgeving en racy wegeigenschappen straks tot het verleden? Waarschijnlijk niet. Maar anders wordt het wel. Emotie tijdens de rit wordt iets voor de ‘happy few’. Toen de automobiel ooit het paard verving, transformeerde de viervoeter tot een luxe middel, die je alleen op zondag opzadelde. Een dergelijk toekomstperspectief lonkt nu voor de conventionele sportauto. Voor de forensenrit is er de elektrische auto, zondags rijd je het sportieve brandstofros uit de garage. Iets dat je een fortuin aan milieubelasting kost. Maar ach, het prijskaartje van de meeste sportauto’s zit al op eredivisieniveau, dan kunnen die paar belastingcenten er heus nog wel bij.
Prijs nieuwe Juke-R: op aanvraag
Prijs nieuwe Leaf: vanaf 29.345 euro
