‘Wij willen dat onze normen en waarden ook in de toekomst gewaarborgd blijven’, is vaak het statement van rechtsradicalen. Zij denken dat iedere asielzoeker, economisch of politiek, afbreuk doet aan de oer-Hollandse samenleving. Wat die normen en waarden precies zijn is niet helemaal duidelijk, vaak komt er mompelend een soort van: “Ik vind dat homo’s bijvoorbeeld hand in hand moeten kunnen lopen in Nederland” en “vrouwen staan gelijk aan mannen in onze samenleving” als antwoord.
Nou ben ik zelf afgelopen jaren nauw betrokken geweest bij het organiseren van homo-acceptatie in de Nederlandse samenleving, en zijdelings heb ik ook veel meegekregen van vrouwenemancipatie. De organisatoren en activisten streven allemaal naar hetzelfde ideaal: sociale gelijkheid van man en vrouw, en van homo en hetero. Een mooie missie.
Maar op al die avonden, in al die zaaltjes, kroegen, symposia en congressen, maar ook in de landelijke politiek, kranten, websites of andere platforms heb ik eigenlijk nooit rechtsradicalen verregaand horen pleiten voor homo-acceptatie op het moment dat er géén buitenlanders in het spel zijn. Je zou toch zeggen dat het een van ‘onze’ kernwaarden is, waar zij – zo bleek wel afgelopen weken – actie voor willen voeren. Ook heb ik nooit een opiniestuk gezien waarin aanhangers van de NVU of soortgelijke clubs het opnemen voor vrouwenrechten in Nederland.
Het doet voorkomen alsof Wilders, NVU en vergelijkbare clubs die kernwaarden helemaal niet zo belangrijk vinden. Alsof het niet de moeite waard is om andersdenkenden structureel (zowel autochtoon als allochtoon) te overtuigen van de normen en waarden die zij belangrijk vinden. Nee. Sterker nog: het enige moment waarop die waarden belangrijk lijken te zijn, is het moment dat het geleend kan worden om buitenlanders die asiel zoeken in Nederland buiten de deur te houden. Asielzoekers die soms zelfs om precies die redenen vluchten uit een land met een autoritair ISIS-regime. Waar homo’s gestenigd worden of vastgebonden van flatgebouwen af worden gegooid en waar vrouwen veelvuldig verkracht worden.
Het gekke is dat het frame wordt neergezet alsof de mensen die nu vluchten, precies hetzelfde zijn als de mensen waar zij voor vluchten. Alsof het allemaal vrouwenverkrachtende, homohatende moslims zijn, die eigenlijk vooral kwaad willen. En als ik dan – zoals afgelopen zondag bij het radioprogramma Opvliegers van Erik de Vlieger – wederom een vertegenwoordiger van de NVU de homorechten als argument hoor gebruiken om zijn politieke agenda door te drukken, kook ik toch wel even van woede.
De LHBT’ers en vrouwen in Nederland worden tijdelijk misbruikt om een heel andere agenda uit te voeren. Dat is laf en onverantwoord. Ik wil me niet door hen laten misbruiken. Vooral ook omdat – als de asielstroom minder wordt – je ze nooit meer hoort over homo- en vrouwenrechten. Waarom? Omdat LHBT-acceptatie ze diep in hun hart helemaal niets interesseert.
