Iedere man van onder de 35 kent de begintune van de Transformers-tekenfilm waarschijnlijk wel uit z’n hoofd. Transformers: Devastation ziet er bijna hetzelfde uit als deze cartoon, en is gemaakt door de mensen achter (o.a.) het briljante Bayonetta. Flitsende lijf-aan-lijfgevechten met de ‘robots in disguise’.
Dat je met logge robots speelt maakt Transformers: Devastation niet minder beweeglijk. In dit universum bewegen de bots als lenige circusartiesten die elk moment in een ‘dance battle’ kunnen uitbarsten. Leuk is het allemaal wel. Snel-onder-knie-te-krijgen countermoves, simpele combo’s en finishers maken het – ondanks dubieuze cameravoering – bevredigend en uitdagend.
Het lijkt er wel op dat de makers, nadat ze hun combat op orde hadden, de luiheid erin lieten sluipen. Omgevingen wisselen nauwelijks af: 80% speelt zich af tussen herhalende flatjes en in parkjes. Enkele vreemdsoortige tussenmissies uitgezonderd is de formule als volgt: race (of ren) tussen gebouwen en obstakels door naar een open pleintje; versla hier een groepje vijanden; ontvang je score voor dat segment; herhaal vanaf stap 1. Met de tussentijdse scoreboards hoopt de ontwikkelaar de speelduur wat op te rekken: als je niet geïnteresseerd bent in het behalen van betere rapportcijfers, blaas je in een middag door het verhaal heen.
Althans; door wat voor een verhaal moet doorgaan… Het is wellicht een beetje flauw om te zeuren over het plot. We hebben immers te maken met robots die kunnen veranderen in vrachtauto’s. Als kind konden konden wij echter spannendere verhalen bedenken in onze speelhoek. Curieus is dat kosten noch moeite gespaard werden om originele stemacteurs uit de bekende tekenfilm (of anders hun beste imitators) op te trommelen. Vervolgens krijgt geen van hen meer te zeggen dan droog-functionele aanwijzingen als: “We must go on!” of “Let’s go that way.”
Via onlogische ‘warp pads’ kun je vanuit de actie opeens belanden in een soort garage waarin je verschillende robots upgradet. Via een mini-game zijn er ‘perks’ te winnen, en gevonden wapens kun je ‘synthesizen’ voor betere versies van wéér andere wapens. Het wekt de suggestie van een diep en tactisch levelsysteem maar blijft uiteindelijk slechts hangen in de suggestie er van. De gameplay zelf wordt er nauwelijks door beïnvloed en zelfs voor de hogere scores hoef je hier niet al te veel tijd aan te besteden.
Voorgaande Transformers-games hadden vaak moeite om een balans te vinden tussen de twee staten waarin een robot zich kan verkeren. In Transformers: Devastation lijkt dit hele ‘unique selling point’ zelfs een blok aan het been te zijn van de ontwikkelaar. Wisselen naar vrachtwagen of auto hoeft alleen tijdens overgangen en zelfs binnen deze ‘races’ is voelbaar dat Platinum niet goed weet wat ze met wielen aan moeten.
In voertuigvorm bewegen de Autobots als weigerachtige RC-wagentjes. Hierdoor hoop je in ieder segment waarin gereden moet dat het snel achter de rug is, zodat het geweld der kloeke metalen vuisten weer losbarst. Alsof het team van Platinum zelf óók meer geïnteresseerd was in vechtende superrobots dan ordinair personenvervoer.
En… daar valt natuurlijk ook het één en ander voor te zeggen. Een leuke knoppenrammer blijft het gedurende de rit. Een rit die – ondanks wat tekortkomingen – een waardevolle herinnering terughaalt uit een tijd waarin we in de speelhoek plastic robotjes tegen elkaar aan wreven. Voor wie dit gevoel wil herbeleven (zonder iets terug te hoeven kopen van enge verzamelaars) is daar nu dus een mogelijkheid voor.
SCORE:
Transformers: Devastastation is gemaakt door Platinum Games en wordt uitgegeven door Activision. De game is speelbaar op de pc, Playstation 3/4 en Xbox 360/One. Volgens PEGI is Transformers: Devastation geschikt voor robotliefhebbers van 7+.
Wil je – om wat voor reden dan ook – contact opnemen met Bits? Stuur een mailtje naar[email protected], of volg Bits op Twitter:‘@Bitspost’ of op Facebook!