Beste Ronald,
Niemand weet het nog, maar jij bent de hoofdredacteur van Het Parool.
Je hebt afgelopen week aan de Volkskrant-collega Philippe Remarque gezien dat dat een baan is waarbij je zomaar in de spotlights kunt komen te staan en ‘sorry’ moet zeggen. Dat is, zo was de les van Remarque, te voorkomen door stukken van stagiaires beter te controleren. Door te checken hoe ze aan hun informatie komen. Door niet te goedgelovig te zijn. Snap je al waar ik naar toe wil?
Mai Spijkers van uitgever Prometheus staat er om bekend over een uitstekende redactie te beschikken. Zo kan het dat gemankeerde schrijvers met een tintje (denk aan die Turkse kopstootcrimineel uit Deventer) bij Prometheus een stapel aantekeningen inleveren en Mai’s redactie er vervolgens een drukwaardig manuscript van maakt. Snap je nú waar ik heen wil?
Als een stagiair uit de Prometheus-stal in zijn wekelijkse opstel in jouw krant schrijft dat hij met de stembiljetten van zijn ouders, broers en zussen naar het stembureau ging om op Tofik Dibi te stemmen, dan hoort een chef in te grijpen. Dan hoort een chef zo’n stagiair te vragen: “Maar Mano, je mag toch in Nederland altijd naast je eigen stem maar twee volmachtstemmen uitbrengen? Je kunt toch helemaal niet op Dibi hebben gestemd met de stembiljetten van je ouders én je broers én je zussen? Of was bij jouw stembureau in de Lutmastraat sprake van fraude en hebben we hier een nieuwsverhaal bij de kop? En ís er eigenlijk wel een stembureau aan de Lutmanstraat?”
En dan wordt zo’n passage in het opstel dusdanig aangepast, dat ie wel geloofwaardig wordt.
Maar ja.
Áls…
Groet,
JanD
