Soms word ik wakker als GroenLinkser. Dan kijk ik door mijn dakraam naar de blauwe hemel en wil ik zaadjes in de grond stoppen. Dan wil ik GroenLinks redden. Maar als ik dan lees dat Rik Grashoff de nieuwe voorzitter is, pak ik toch weer de schoffel.
Grashoff is het prototype van de naïeve linkse politicus. Zo haalde hij als wethouder in Rotterdam Tariq Ramadan binnen. Deze ‘topmoslim’ moest helpen met de integratie in de havenstad, als speciaal adviseur. Dat Ramadan heel anders over emancipatie denkt dan de gemiddelde Nederlander, mocht de pret niet drukken. Hij is een moslim. En die weet hoe je moslims aan moet spreken. Vrouwen moesten naar de stoeptegels kijken. Steniging veroordeelt hij niet. En ‘homoseksueel gedrag [is] een teken van een aandoening, een stoornis en een onevenwichtigheid.’ Helemaal geknipt dus om de overheid te adviseren.
Dat is GroenLinks. Toen er een boerkaverbod dreigde te komen, kwam ‘het verzet’ ook uit die hoek. Hoewel Tofik Dibi het nog een ‘lopende gevangenis’ noemde, wilde de Groningse wethouder Karin Dekker protesteren met een boerka aan. Ineke van Gent juichte dat toe.
Het geeft de oogkleppen aan van GroenLinks. Je ziet het nu ook weer opvlammen, nu Lodewijk Asscher met zijn participatiecontract komt. Overal duiken GroenLinksers op om er een karikatuur van te maken. “Discriminatie, racisme!” Boehoe.
Als we dus al iets van GroenLinks horen, is het dat. Boehoe. Zwarte Piet heeft ‘zijn langste tijd gehad’. Is immers racistisch. (Andree van Es). Vuurwerk. Moet verboden worden (David Rietveld – nu ook in het bestuur gekozen). Verbieden. Dat vinden ze fijn.
Zij we ook nog ergens voor? Welzeker. Plassen in douche. Dat wordt van harte aanbevolen. We zijn ook voor een glaasje kraanwater bij het eten (Jesse Klaver). En Anti-monarchisten moeten tijdens de inhuldiging van koning WA een aparte plek krijgen om te demonstreren (GroenLinks Amsterdam).
Het dieptepunt kwam van Bram van Ojik. Fractievoorzitter. Leider. Aanvoerder. Baas. Op de partijbijeenkomst van afgelopen weekend zei hij: ‘Ik kan zomaar een blijvertje zijn.’ Goeiegod. Daar zakt je groene broek toch van af? Is dat de GroenLinksvariant van I have a dream?
Overleden dus. GroenLinks. Sorry. Het is nog even de vraag wat milieuvriendelijker is: cremeren of begraven.
Marcel Duyvestijn leunt nu op zijn schoffel en vindt het oprecht jammer dat GroenLinks is overleden. Volg hem op Liefdevollid.nl.
