Kenyatta is door de meerderheid van de bevolking verkozen tot president. Over twee weken zal zijn benoeming plaatsvinden maar zijn tegenkandidaat Odinga heeft al aangekondigd dit aan te vechten. Het lijkt een déjà vu van 2007. Ook toen was een kandidaat het oneens met de uitslag. Dit resulteerde in hevige rellen met 1500 doden en 600.000 ontheemde Kenianen. De toenmalige aanstichter lijkt de huidige presidentswinnaar en voor zijn rol bij de eerdere rellen staat hij terecht bij het Internationaal strafhof. Internationaal heerst er grote onvrede over de uitslag en of de Kenianen zelf blij zijn met de uitslag is lastig te duiden, zonder de suggestie van corruptie bij de verkiezingen in de mond te nemen.
Afgelopen maandag was het stemdag. Zes uur lange rijen in de verstikkende zon met temperaturen van bijna dertig graden celsius. In Kenia kost stemmen aanzienlijk meer moeite dan in Nederland. Toch heeft deze verkiezing geleid tot een wereldrecord democratie; maar liefst 85,9 procent van de bevolking heeft afgelopen maandag de stembus bereikt. Er werd volop foto’s de wereld in gezonden van gigantisch lange rijen, vanaf het ochtenddauw totdat de zon onderging. Enkele stemmers tweetten, ter bewijs, vol trots hun paarse vinger, die iedere burger ontvangt na het uitbrengen van diens stem. Sommige vrouwen waren zo ongeduldig dat ze baby’s inhuurden van andere vrouwen om eerder aan de beurt te zijn. Dit had als gevolg dat alle moeders, ter plekke, hun baby borstvoeding moesten geven ter bewijs dat het hun kind was, onder toeziend oog van de medewerker in het stemlokaal.
De uitslag liet langer op zich wachten, terwijl bij aanvang de belofte was gedaan dat er binnen 48 uur een uitslag zou liggen. Na vijf dagen was het nog steeds onbekend op welke kant het op zou gaan. De straten in de grote Keniaanse steden waren uitgestorven: er hing angst
in de lucht, angst voor de uitslag maar vooral angst voor de gevolgen van de uitslag. De oorzaak van de vertraging van de uitslag lag bij de servers van IEBC, de geruchten gaan dat deze te weinig opslagruimte hadden. Dergelijke excuses zijn louter in Afrika geloofwaardig.
Na enkele dagen voerden internationale belangenpartners, zoals het Verenigd Koninkrijk en de VN, de druk op. De internationale belangen bij een vredig Kenia zijn immers groot. Zo is Kenia een belangrijke pion in het opsporen van terroristische organisaties in Afrika. Ze benadrukten dat hun bemoeienis niet tot geweld moest leiden. Je kunt je afvragen waartoe wel.
Zaterdag werd bekend gemaakt dat Kenyatta, de rijkste man van Kenia en tevens zoon van de eerste Keniaanse president, met 50,07 procent de verkiezingen heeft gewonnen. Met de hakken over de sloot heeft hij met deze uitslag kunnen voorkomen dat er een tweede stemronde moest plaatsvinden. Odinga, zijn tegenkandidaat die met 43 procent van de stemmen heeft verloren, erkent de uitslag niet. Hij heeft direct kenbaar gemaakt het hier niet bij te laten en de uitslag aan te zullen vechten.
Later dit jaar dient de zaak tegen Kenyatta en zijn running mate William Ruto in Den Haag. Tot nu toe lijkt de rust te overheersen maar het is de vraag hoe dit zal gaan lopen. Het staat als een paal boven water dat Kenyatta en Ruto hun aanklacht op een briljante manier hebben kunnen re-framen. Hierdoor hebben ze geen antipathie maar juist sympathie gekregen van het volk.
