Wild West-taferelen in Egypte, waar afgelopen zondag twee mannen publiekelijk met stokken en messen gemolesteerd werden en vervolgens ondersteboven aan hun blote voeten werden opgehangen in een busstation. Ze overleden aan hun verwondingen. Naar verluidt keken duizenden mensen toe, en op foto’s is te zien dat het in ieder geval flink druk was. Het voorval gebeurde in het dorpje Samanod, op het Egyptische platteland.
De reden voor de lynchpartij is niet helemaal helder. Het ene bericht meldt dat het duo een tuktuk wilde stelen, terwijl een ander artikel stelt dat ze van plan waren een meisje te kidnappen. Feit blijft dat het gebeurd is, en wat me vervolgens mateloos verbaasd is dat dit verhaal nauwelijks reactie oproept. Er worden mensen gelynched, op klaarlichte dag, midden op straat. In Egypte, niet in Afghanistan, Mexico of Mali. Gewoon hier, op ruim 100 kilometer rijden van Cairo. En vrijwel geen haan die er naar kraait.
Ok, het bericht werd opgepikt door onder meer de Washington Post, Fox News en de BBC, maar substantiele publieke verontwaardiging blijft uit. Niemand die even een vinger in de lucht steekt en zich hardop afvraagt wat er in godsnaam aan de hand is dat mensen opeens op zo’n barbaarse manier voor eigen rechter gaan spelen en hoe er voor gezorgd kan worden dat zoiets niet nog een keer voorkomt.
Maar dat is dan nog internationaal gezien. Ik ken de journalistieke regel ‘hoe verder van huis, des te meer doden er nodig zijn om een verhaal voor de kijker/lezer interessant te maken’, en ik kan me voorstellen dat mensen in ‘het Westen’ de ‘Arabische Lente’ een beetje moe zijn en na het zoveelste bericht over rellen in Egypte bij het volgende artikel denken ‘het zal wel’.
Maar ook in Egypte zelf blijft het eng stil. Geen enkele krant opende met het nieuws en op vrijwel geen Egyptische nieuwswebsite werd het groot gebracht. Veel meer dan ‘holy shit!’ en ‘wow!’ komt er als ik mensen hier naar een reactie vraag niet uit. Voor de meesten ben ik de eerste van wie ze het überhaupt horen. Op Facebook lees ik veel ‘Allah hebbe hun ziel’ en ‘ze zullen het wel verdiend hebben’, wat een constructieve discussie ook niet bepaald bevorderd.
De reactie zal ongetwijfeld heftiger geweest zijn als dit in Cairo of Alexandrië gebeurd was, maar ik kan niet anders dan dit verplaatsen naar Europe of Amerika, waar het qua reacties volgens mij weinig had uitgemaakt of dit op het dorpsplein in Goirle of Times Square in New York was gebeurd. Dan waren we niet massaal met onze armen over elkaar op de bank blijven zitten, al ‘tjonge-jonge’ voor ons uit mompelend, zoals iedereen hier lijkt te doen.
De Egyptische Minister van Justitie heeft laten weten ‘ontzet’ te zijn door het voorval. Ondertussen druppelen berichten binnen dat er op maandag bijna een tweede incident was waarbij iemand openbaar geëxecuteerd werd en zijn er bij rellen in een volkswijk in Cairo twee doden gevallen, nadat een 15-jarige jongen bij een voetbalwedstrijd werd neergestoken.
Tijdens rellen een paar weken geleden was er een wilde schietpartij een straat bij mijn huis vandaan, en werden even verderop winkels geplunderd en in brand gestoken. Diezelfde middag zetten op hol geslagen voetbalhooligans verschillende gebouwen in brand. Weer een paar weken eerder zat ik rustig in een cafe een biertje te drinken, toen iemand bij een ruzie opeens een pistool uit zijn broekzak trok. En vorige week was er een enorme vechtpartij bij mij in de straat omdat iemand zijn auto op de vaste plek van iemand anders had geparkeerd.
Bij geen van bovengenoemde incidenten liet de politie zich zien. De corruptie binnen de politie en het brute geweld waarmee ze de Egyptische bevolking doorgaans behandelden waren een van de drijfveren achter de revolutie. De Egyptische politie is dan ook sinds het begin van revolutie in januari 2011 zo goed als van straat verdwenen, omdat ze door de bevolking grotendeels worden veracht en, als ze wel op straat te vinden waren, vaak weggejaagd of bespot werden. Enigszins begrijpelijk dat je dan na een tijdje denkt ‘zoek het maar uit’, maar niet bepaald bevorderlijk voor de veiligheid op straat.
Als de politie in geen velden of wegen te bekennen is, gaan mensen voor eigen rechter spelen. De Moslimbroederschap lijkt het allemaal wel prima te vinden. Ze hebben tot nu toe in ieder geval bijzonder weinig moeite gedaan om de veiligheidssituatie enigszins te verbeteren. Ja ok, er zijn op de meeste plaatsen in Cairo weer agenten die het verkeer regelen, maar die steken geen vinger uit als er iemand beroofd wordt, of erger. Het belooft in ieder geval weinig goeds voor de nabije toekomst van Egypte.
De komende tijd schrijft journalist en fotografe Ester Meerman vanuit Egypte voor De Buitenlandredactie en ThePostOnline. Over het laatste nieuws en haar belevenissen en werk in Caïro. Zij blogt al in het Engels op Stories from Cairo. Volg haar op Twitter:@estermeerman.
