Parijs-Roubaix was als de laatste Nederlandse verkiezingsstrijd. Je laat je toch gek maken door willekeurige peilingen. Vooral de peilingen de doen alsof het toch best wel spannend wordt. Je hoopt dat jouw partij er toch bovenop komt. Je hoopt vervolgens dat dan maar de naaste concurrent er met de zetels vandoor gaat. Uiteindelijk wint echter de VVD, zoals je eigenlijk al wist. Zo was de Hel van het Noorden. Verschrikkelijk spannend, maar uiteindelijk wint Cancellara.
Het was geen strijd die hij makkelijk won. Dik tweehonderd man zaten op het wiel van de Zwitser (de arme Euskaltelrenners die traditiegetrouw bij de eerste steen er vanaf stuiteren tellen we niet mee, behalve de Griek). Bij elke trap van Cancellara zaten de Lars Booms van deze wereld nog geen meter achter ‘m. Ja, er waren wel een paar dapperen die er niet aan meededen, maar eigenlijk stond de hele koers in het teken van “we kijken wat Cancellara doet”. Of dat nou de beste tactiek was, kun je je afvragen. Want toen hij wilde reed hij bijna van iedereen weg. Dat het Beest van Bern dé kandidaat was, was duidelijk, de hele campagne van tweehonderdvijftig kilometer met vijftig kilometer ellendige kinderkopjes lang.
Damien Gaudin was als de ouderenpartij bij de laatste verkiezingen. Niemand verwachtte hem. Maar hij deed mee. En hoe. Met een kop als een jaren ’40 renner, in de stijl van een lelijke oude Vlaming die ergens voor de Eerste Wereldoorlog Brussel-Luik-Duinkerken-Antwerpen-Luik-Brussel acht keer won, maakte hij het de topfavorieten moeilijk. En de Europcar-rijder kon nog als vijfde eindigen zelfs. Een totale verrassing, peilers en wielerkenners zaten er ver naast.
Sepp Vanmarcke ontpopte zich als de Diederik Samsom van deze kasseienklassieker. Hij kwam dichtbij, heel dichtbij. Tegen de verwachtingen in kon de Vlaamse renner van Team Blanco door het Noord-Franse stof heen Fabian Cancellara tot het laatste moment volgen. De gehele wielerwereld hoopte zelfs dat hij won, gewoon, omdat dan de favoriet niet won. Maar uiteindelijk was Cancellara gewoon de snelste na een adembenemend slotdebat.
De bookmakers kregen dus gewoon gelijk. Jammer wellicht voor iedereen die zo z’n best deed, maar uiteindelijk won de grote favoriet. Dat is ook niet erg. Hij voerde immers de beste voorjaarscampagne. Vanaf woensdag komen andere namen aan de beurt. Een nieuwe ronde breekt aan voor de opiniepeilers en campaignwatchers. Zuid-Europa gaat meedoen bij de heuvelklassiekers. Het is vooral spannend welke nieuwe politieke technieken en coalitieonderhandelingen de kandidaten voor de zege gaan gebruiken tegen de torenhoge favoriet Peter Sagan.
Huub Bellemakers houdt van politiek en wielrennen. Het is ook ongeveer hetzelfde, behalve dan dat wielrennen veel vaker fraai is om te zien
Photo credit: ProPress.ch – Luca Pedroni / Foter.com / CC BY-NC-ND
