“Meneer Mingelen, u kijkt zo somber. Zo komen we natuurlijk nooit uit de crisis,” zei premier Mark Rutte gisteren tegen Nieuwsuur na het sluiten van het ‘Mondriaanakkoord’ met werkgevers en werknemers. De lente is gekomen, tijd voor een positief geluid, spendeert zichzelf maar eens uit de crisis.
We moeten weer meer gaan besteden om de economie uit het slop te trekken. Dat is de onderliggende boodschap van het sociaal akkoord dat werkgevers en werknemers gisteravond sloten met het kabinet. Het multiplier-effect trekt de economie wil uit het slop, zo is de gedachte. We hebben de premier wel eens andere dingen horen zeggen. Maar dat is ook niet voor het eerst.
‘Het draait om vertrouwen’, het wordt zo langzamerhand in de politiek nog meer cliché dan in het voetbal. Koopt u nou maar lekker die nieuwe auto, dan hoeven we straks niet meer te bezuinigen.
Probleem, met welk geld moeten we die auto kopen?
Het idee dat de Nederlander bewust de hand op de knip zou wel eens niet helemaal juist kunnen zijn. Al sinds 2003 zijn de zogenaamde vrije besparingen negatief. Het besteedbaar inkomen ligt dus lager dan de consumptie. De gemiddelde Nederlander geeft meer geld uit dan het te besteden heeft en teert dus in op zijn spaargeld. Op onze centen zitten we niet.
Het Mondriaanakkoord levert meer banen en daarmee meer besteedbaar inkomen op is het idee. Laten we het hopen, want als de economie niet binnen 4 maanden uit het slop is krijgen we alsnog extra bezuinigingen. En als u dan iets te goed naar Rutte hebt geluisterd, heeft u niks meer. Vertrouwen dus.
