‘Er zijn dingen,’ zei Beatrix. Ze zocht naar woorden. Woorden die duidelijk konden maken wat zij niet duidelijk voor ogen had. ‘Dingen die moeilijk zijn. Mijn werk. Ja, ik wil het over mijn functie hebben.’
‘Als koningin?’
‘Als staatshoofd.’
De therapeut gebaarde dat ze maar ergens moest beginnen.
Beatrix aarzelde. ‘Mijn positie is best een lastige,’ zei ze. ‘Ik mag niets en ik moet alles.’
De vrouw tegenover haar – met haar heel andere leven – knikte of ze het allemaal begreep en er zich er van alles bij kon voorstellen.
‘U mag niets en u moet alles?’ praatte de vrouw haar na. ‘Dat klinkt niet fijn.’
Beatrix trok haar tas dichter tegen haar lichaam. Ze perste haar lippen samen.
‘Welk gevoel heeft u daar bij?’
Beatrix staarde de therapeut ongelovig aan. De vragen waren wel erg obligaat.
‘Wat denkt u zelf?’, zei Beatrix geïrriteerd. ‘Als je alles moet en niks mag?’
‘Noem eens iets concreets wat u niet mag?’ zei de therapeut.
‘Roken,’ zei Beatrix. ‘Ik mag niet roken. Wel privé natuurlijk, maar niet als ik in functie ben.’
‘Heel veel mensen mogen niet roken als ze in functie zijn,’ zei Franken. ‘Dokters bijvoorbeeld.’
‘Maar ik ben altijd in functie,’ zei Beatrix korzelig.
‘Dokters ook,’ zei de therapeut.
In 50 Shades of Orange publiceert schrijver Mariëtta Nollen tot aan de kroning iedere dag een fragment uit haar roman Ik, Beatrix. Zo maar wat scènes uit het leven van onze koningin, die zo maar echt gebeurd kunnen zijn. Het ebook is hier te bestellen. Mariëtta publiceert ook op De Nieuwe Pers en twittert.
