Ahmed Marcouch had een idee: ‘Laten we opperen dat salafistische stichtingen verboden moeten worden’. Een opvallend geluid. Maar laat het roepen van opvallende geluiden nou net hetgeen zijn waar gedomesticeerde Marokkaanse politici als Marcouch en Aboutaleb groot mee zijn geworden. Het zijn uitspraken die doen denken aan de toon van Fortuyn destijds. Fortuyn die door diezelfde PvdA 14 jaar geleden werd weggezet als ‘minderwaardig mens’ en ‘rommelaar aan de grondwet’.
Maar de PvdA is veranderd en toont zich flexibel, zoals eigenlijk alle ongewervelde levensvormen dat zijn. Hoe wrang is dan de weelderige acrobatiek van Marcouch, die salafistische stichtingen wil gaan verbieden in Nederland, stichtingen die al jaren openlijk ageerden tegen extreme bewegingen als Shariah4Belgium en Straatdawah, terwijl in dezelfde week de PvdA de motie van D66 afwijst om geen wapens meer te verkopen aan Saudi-Arabië.
Dus we moeten een paar salafistische moskeeën verbieden die de laatste jaren niet veel meer doen dan de gemeente hijgerig steunen tijdens oud en nieuw en geld inzamelen voor kreupelen in Marokko. Maar we kunnen vervolgens wel wapens verkopen aan een steenrijke theocratie, die dit jaar het persoonlijke record mensen onthoofde verbrak door 300 mensen te onthoofden, en bovendien openlijk steun geven aan de extremistische milities in Syrie? Ik hoop dat er jongerenwerkers zijn in Amsterdam-West die mij kunnen vertellen wat jonge PvdA-stemmers bezielt. Ik vrees dat ze te lang borstvoeding hebben gehad, of te veel stage hebben gelopen.
Voordat de PvdA zich in deze rechtse winter dan maar gewonnen gaf, voer het jarenlang een dogmatische koers. Een koers die parallel liep aan die van Nederlandse moslims. Het dogma van de PvdA was dat de multiculturele samenleving geslaagd was, dat van de moslims dat er niets mis is met de islam. Beide groepen hielden dit vol, ook al vielen mensen rechts en links dood neer.
Nadat bleek dat Nederlandse moslims afreisden naar Syrië wilden beide groepen vliegensvlug af van deze jihadisten. Allemaal ten behoeve van hun heilige dogma. Deze jihadisten werden vervolgens door beiden systematisch weggezet als demonen. Vieze nare zwakke misvormde werkloze geïsoleerde demonen. Demonen vallen immers buiten de reguliere schepping en gedijen tussen hel en aard. Geen moskee of politieke partij hier op aarde hoeft verantwoordelijkheid af te leggen voor deze mythische wezens. En dat was wel zo fijn. Hierin vonden de PvdA en moslims elkaar, een oude liefde die zich al liet zich zien in de knusse omgang die imam Elforkani en Felix Rottenberg aan de dag legden.
Maar op een gegeven moment vetrokken er opeens wel heel veel demonen naar Syrië. De demonen zaten schijnbaar overal en bleken al snel jong en oud, werkend en werkloos, zwart en wit. De situatie werd onhoudbaar en er werd een nieuwe koers gekozen. Marcouch had nog niet tegenover de camera’s van Pownews verklaard dat ISIS wat met de islam te maken heeft of – jawel – Elforkani liet in de courant weten dat ISIS toch wel wat met de islam te maken had.
Het mocht dus eerst niet aan de islam liggen, en buiten Elforkani om mag dat het volgens de moslimmeute natuurlijk nog steeds niet, noch mag het liggen aan de massa-immigratie onder linkse vlag van agrarische moslims. Als we het geheel groter bekijken zien we dat het ook niet aan het Westen mag liggen. Eigenlijk mag het helemaal nergens aan liggen, want ISIS-strijders zijn uiteindelijk toch weer die mythische demonen. Precies zoals de nazi’s dat waren.
Dit wereldbeeld dankt zijn oorsprong aan de Washingtoonsch Katholieke kerk, de kerk van het westen. Deze kerk kent als centrale leer dat de aarde werd geteisterd door een leger van gewillige slaven van een Duitse duivel in de jaren ’30 en ’40 van de vorige eeuw. In Amsterdam leefde een Joodse maagd die de naam Anne Frank droeg. Deze maagd schreef een evangelie over de onderdrukking van de duivel. Hierop werd ze gekruisigd. Maar door haar kruisdood konden de mensen een nieuw verbond aangaan met God. Ze werden verlost van hun zondige aard en kregen vanuit de wolken de Verenigde Naties aangeleverd. Vanaf toen waren de mensen verlost en gereinigd, en alleen de mythische demonen kunnen nog kwaad doen.
Deze kerk heeft dus van een kruisiging het absolute keerpunt van de wereld gemaakt, waardoor elke andere kruisiging weggewuifd word als slechts een aanval van de demonen, iets waar wij mensen niets mee te maken hebben. Door dat verstikkende dogma realiseren de mensen zich niet dat de potentie voor extremisme en massamoorden in ons zit, net zoals mededogen en vrede. Martelingen als de Britse concentratiekampen in Zuid-Afrika, de Bosnische genocide en de vergaste Koerden in Irak, ze worden door deze kerk meedogenloos ondergeschikt gemaakt aan die ene kruisiging waardoor de wereld zou zijn veranderd.
Maar de wereld is niet veranderd. De wereld gaat ook niet veranderen. Uw Marokkaanse buurjongen verandert morgen geruisloos in een jihadist, zoals vroeger Piet en Jan geruisloos veranderden in SS’ers. Al het ijdele gelul van jongerenwerkers en allerhande expertdeskundigologen ten spijt is de wereld altijd heel openlijk, en met een bovenmenselijke consistentie, precies net zo kut geweest als dat ie mooi was. Alleen, leg dat maar aan zo’n kerk uit.
Goed nieuws komt van ene Malala. Het Westen geeft vrouwen onderwijs en die lelijke Taliban niet. Die bebaarde seksisten weigeren vrouwen namelijk elke toegang tot een school. Malala is zo’n vrouw waar het westen naar snakt. Als een smoezelige junk die niet zonder zijn spul kan begint het Westen te beven als we niet snel worden bevestigd door een oosterse vrouw. De ene naar de andere word gretig geïnhaleerd. Ayaan Hirsi Magan, Ebru Umar, Hassnae Bouazza, Dilan Yesilgoz. Er bestaat geen zoeter gelijk dat het Westen ten deel kan vallen of het is dat van de oostere vrouw. Zoals de maagd Maria – door de oosterse joden als slet beschouwd – het Westen hun Jezus schonk, zo baren de reeds genoemde – door het Oosten beschimpte vrouwen – het licht der bevestiging voor het Westen. Het zijn onze Maria’s aan huis, omdat Lourdes nou eenmaal ver is.
Maar Malala horen we nooit over de Amerikaanse steun aan de Taliban waardoor ze de macht konden grijpen en versterken. Dilan Yesilgoz van de VVD horen we niet over de door haar partij verworpen D66-motie om de Saudi’s geen wapens meer te verkopen. Datzelfde Saudi-Arabië waar Dilan nog geen Fiat Multipla zou mogen besturen.
En zo trekt de bonte processie van de Washingtoonsch Katholieke kerk aan me voorbij. Met zijn dogma’s en Maria’s. Ik bekijk het schouwspel, hopend op een secularisatie. God is dood. Maar er is leven na de dood..
