Stel, je bent bankier en je hebt moeite om de eindjes aan elkaar te knopen. Tragisch natuurlijk maar als blijkt dat deze bankier niet kan rondkomen van 1 miljoen dollar (of pond) is het toch eerder een tragikomedie.
Zowel Britse als Amerikaanse bankiers hebben moeite om met 1 miljoen rond te komen. Vooral dankzij het vijandige maatschappelijke klimaat staan de bonussen van de bankiers onder druk. Een enorme streep door de rekening van de bankiers.
Die 1 miljoen kunnen die bankiers niet zomaar meenemen naar huis. Nee, daar moet eerst nog belasting over worden geheven. Niet dat de gemiddelde pauper daar enige ervaring in heeft natuurlijk.
Tot overmaat van ramp moet men in het Verenigd Koninkrijk 45 procent van het salaris linéa recta inleveren bij de belastingdienst. Het riekt naar een marxistisch complot!
In de VS blijven er na aftrek van de belastingen ook nog maar vijf nullen over op het loonstrookje. Vijf (5) nullen! Schande, want hoe verwacht men bij de belastingdienst dat een bankier zich met $600.000 kan bedruipen? Die coke betaalt zichzelf niet.
Dit moeten we toch niet willen met zijn allen?
Wie zich een beetje wil vertonen in the City of Wall Street moet natuurlijk wel twee huizen hebben. Bijvoorbeeld een leuke condo in Manhattan en een groot tweede huis met een jacht voor de deur in de Hamptons. Anders horen ze er niet bij en dat is zielig. Elke ouder wil natuurlijk het beste onderwijs voor zijn kinderen. Daarom stuurt men ze ook naar privéscholen, dat kan al vanaf 40 duizend dollar per jaar. Men stelt die kinderen natuurlijk niet bloot aan de paupers op publieke scholen. Moet je nagaan zeg, straks komt dochterlief nog thuis aanzetten met een stratenmaker.
Een beetje bankier heeft natuurlijk ook een trophywive. Zodra het geld binnen komt rollen brengen ze de oude jeugdliefde naar de sloop en ruilen ze haar in voor een jonger model. Al zijn er van die stumperds die vast blijven zitten aan de vrouw die ze hebben ontmoet toen ze nog paupers waren.
Maar de trophy wives zijn natuurlijk luxepaardjes, het is dus ook vrij duur om deze vrouwen te onderhouden. Zo verwachten ze de duurste tassen en schoenen. Moet er minimaal één buitenhuis zijn met een jacht van 40 meter voor de deur en moeten haar kinderen de best denkbare opleiding krijgen. Degene die dit niet kunnen betalen zijn gewoon losers.
Een tandje minder? Wat zullen de collega’s wel niet zeggen? Nee zo werkt dat niet. De druk van jouw collega’s zorgt ervoor dat je een extravagant leven moet leiden. De sociale druk om erbij te willen horen wordt vaak onderschat. Volgens ex medewerkster van Goldman Sachs en psychotherapeute Nell Montgomory hebben bankiers ook vaak te maken met een onzekere relatie met hun ouders. Daardoor is de drang om zich te bewijzen tegenover de ouders extra groot en vertaalt zich dat in extreem competitief en opzichtig gedrag.
Dit is toch een enigszins tragische eindnoot op dit lachwekkende verhaal. Dat gezegd hebbende gaan we nu even op ’s werelds kleinste viool spelen.
