Een veel gestelde vraag: “Ik ken dit ergens van, waarvan is het ook al weer gesampled?” waarop ik braaf antwoord geef met bijbehorende YouTube-link. Ik krijg veel verzoeken om vaker columns te schrijven over het gebruik van verschillende samples en daar geef ik natuurlijk graag gehoor aan. Eens in de zoveel tijd zal dit dan ook een terugkerend onderwerp zijn. Vandaag ga ik niet dieper in op een bepaalde sample, maar om een leuk fenomeen.
Veel mensen van mijn leeftijd leren liedjes in een ander jasje kennen. Tracks die een oudere generatie moeiteloos meezingen worden voor nieuw aangezien en dus ook gekoppeld aan de uitvoerende artiest van dat moment. As is een goed voorbeeld. Het origineel kwam in 1976 uit, gezongen door ene Stevie Wonder maar mensen van mijn leeftijd zullen voor het eerst kennis gemaakt hebben met deze track via de versie van Mary J Blige en George Michael uit 1999. Nog steeds kijken mensen vreemd op als ze er achter komen dat het een cover is.
Laatst had ik het hier met een vriend van mij over. Hij is een regelmatige bezoeker van feesten waar ik draai en hij werd verliefd op een track die de laatste tijd vaak in mijn sets te horen was. Het gaat hier om een edit van I Wish (toevallig ook van Stevie Wonder) die heel erg tof gedaan is. Ik ben niet altijd de grootste fan van edits (ten slotte kan bijna iedereen een track verknippen en plakken), tenzij er echt iets leuks met de structuur van de track gedaan wordt. Hij bekende aan mij dat hij al jaren de versie van Will Smith kent, maar niet de versie van Stevie. In Wild Wild West speelt Will Smith de held en zoals in bijna al zijn films hoorde daar een soundtrack bij waarop onze Will zelf te horen was.
Toen ik hem vertelde over verschillende samples in de tracks van Will Smith begon het bij me te dagen dat hij aardig wat tracks heeft gebruikt die hits waren in het soul genre van de jaren 70 en 80. Deze zijn op een slimme manier nieuw leven ingeroepen, waardoor kids eind jaren 90 kennis maakten met de hits van vroeger.
Zo werd op de eerste solorelease van Will Smith in 1997 Candy van Cameo geflipt voor de gelijknamige track nadat Smith uit The Fresh Prince gestapt was. Zijn debuutalbum werd een succes, mede door de samples die gebruikt werden. De eerste echte hit van het album kwam via Getting Jiggy binnen die een jaar lang op mijn basisschool uit alle walkmans te horen was.
Nog zullen veel mensen van mijn leeftijd met een glimlach naar Getting Jiggy luisteren, helemaal als je de sample hoort. Een prachtige productie van Nile Rodgers voor Sister Sledge resulteerde in He’s The Greatest Dancer dat in het discotijdperk een grote hit was. Daarmee was de Niles Rodgers sample koek echter nog niet op. Zoals iedere serieuze rapper heeft Smith ook Good Times als sample aan zijn repertoire toegevoegd in It’s all good.
In 1997 kwam er weer een film uit plus soundtrack van Will Smith. Voor Men In Black werd Forget Me Nots van Patrice Rushen gebruikt. Wederom een track die men alleen kent van Will Smith omdat ik regelmatig iedereen het refrein van Men In Black hoor zingen in plaats van de originele tekst. Ditzelfde geldt overigens ook voor And The Beat Goes On van The Whispers die door Smith gebruikt werd in Miami.
Naast dat Bill Withers een artiest is met ongeveer het meest inspirerende verhaal dat je kan bedenken, is hij ook een geweldige songwriter en zanger. Zo kwam hij op de proppen met het prachtige Just The Two Of Us en was hij de volgende in het samplelijstje van Will Smith waarin hij zijn zoontje toezingt. Kool And The Gang’s Summer Madness werd als eens gebruikt in zijn samenwerking met Jazzy Jeff maar werd ook gerecycled in Boy You Knock Me Out. Op deze track doet Will een feature met zijn vroegere Fresh Prince-collega (het kleine meisje in de serie) en mag ook de erkenning voor de lijn uit What You Won’t Do For Love van Bobby Caldwell niet ontbreken.
Verdere eervolle vermeldingen gaan naar Running From The Law van Stargard, Working Day And Night van Michael Jackson, Future Now van Pleasure en Got to Be Real die allemaal ergens opdoken in tracks van Will Smit.
Laat een ding duidelijk zijn, er is niets mis het goed gebruiken van een sample! En de discografie van Will Smith is daar een goed voorbeeld van. Die staat namelijk bol van bekende tracks die een nieuw leven werden ingeblazen en zo mijn generatie kennis lieten maken met de hits van vroeger.
