Een groep Britse hoogleraren en academici luidt in een brandbrief aan de Britse courant The Telegraph de noodklok over de dictatuur van politieke correctheid op steeds meer Britse universiteiten. In de brief waarschuwen de academici dat de vrijheid van meningsuiting, de vrijheid van gedachten en het open debat hiervan het uiteindelijke slachtoffer zullen worden. “Dit betekent uiteindelijk vernietiging van de kern van de democratie”, aldus de academici.
De lijst met voorbeelden van policor onderdrukking op Britse universiteiten is reeds zo goed als oneindig. Op sommige universiteiten is de krant The Sun gecensureerd, mag bepaalde muziek niet meer worden geluisterd, is het verboden een sombrero op te zetten (want ‘cultural appropriation‘), worden deelnemers aan lezingen en debatten geweerd, worden debatten gecensureerd, wordt sprekers het spreken onmogelijk gemaakt, worden schilderijen, foto’s en namen van historisch bekend figuren gecensureerd, wordt niet langer gedebatteerd maar worden alleen nog eisen gesteld, krijgen docenten een grote mond of worden online lastig gevallen en bedreigd als ze de ‘verkeerde mening’ hebben en eisen studenten dat wetten tegen verkrachting en zedendelicten niet meer worden behandeld tijdens de colleges strafrecht omdat dit kwetsend kan zijn voor slachtoffers van verkrachting.
In de brief aan de Telegraph schrijven de ongeruste academici onder meer:
“Een complete generatie studenten wordt de toegang ontzegd tot de intellectuele uitdaging van het debat over diverse meningen. Dit omdat zelfcensuur de universiteiten omtovert tot hypercorrecte ‘safe spaces’. Deze ontwikkeling is zeer zorgwekkend. Het is een beknotting van de vrijheid van meningsuiting zoals we nog niet eerder hebben gezien omdat inmiddels bijna niks meer veilig lijkt te zijn voor studentencensuur.
Omdat universiteiten steeds vaker afhankelijk lijken te zijn van betalende studenten als klant durven ze niet meer op te staan tegen een smalle maar schreeuwende minderheid die alles lijkt te willen verbieden.
Het is belangrijk dat meer academici zich verzetten tegen de censuur. In een cultuur waarin de vrije uitwisselingen van ideeën niet langer mogelijk is, wordt zelfcensuur aangemoedigd omdat mensen uit angst onjuist te worden geïnterpreteerd niet meer bereid zijn hun mening te uiten. Dit betekent dat de kern van de democratie zelf het risico loopt te worden vernietigd. In een open en democratische samenleving hebben mensen het lef om in te gaan tegen ideeën waarmee ze het niet eens zijn of die ze kwetsend vinden.
Maar momenteel is er een serieus risico dat studenten deze mogelijkheid niet langer hebben waardoor ze niet meer in debat zullen gaan. Een generatie van studenten wordt nu de mogelijkheid ontzegd om hun meningen te scherpen aan de meningen waar ze het niet mee eens zijn.
Universiteiten worden opgeroepen meer verzet te bieden tegen alle vormen van censuur.
En voor studenten die zich gekwetst voelen door andere meningen geldt wellicht dat ze er gewoon nog niet klaar voor zijn om aan een universiteit te studeren.”
De druppel die de emmer deed overlopen voor de zich zorgen makende academici is een nieuwe eis door een policor studentenactivistenclubje in Oxford: daar willen de special millennial snowflakes nu een standbeeld van ene Cecil Rhodes verwijderd hebben omdat deze Rhodes iets met de apartheid in Afrika te maken had.
Behalve voorstander van apartheid was Cecile Rhodes ook student in Oxford en heeft Oxford tot op de dag van vandaag veel aan hem te danken in de vorm van geld.
Ironisch genoeg is degene die deze standbeeldcensuuractie is begonnen, ene Ntokozo Qwabe, überhaupt in staat aan Oxford te studeren dankzij een beurs die afkomstig is uit een fonds met erfenisgeld van diezelfde Cecil Rhodes.
