Buiten spelen, tikkertje, frisbeeën, schminken, dansen en capture the flag. Het zijn dingen die we in onze jonge jaren altijd graag deden. Waarom we ze nu niet meer doen? We zijn volwassen. Groot en verstandig. Maar vandaag mag het weer even. Ten minste, in Tilburg wel. Daar mag iedere volwassene op Kindergarten weer even kind zijn.
Waar vorig jaar het Tilburgse Stadspark nog decor was voor het eendaagse festival, is nu het grotere Leijpark omgetoverd tot een grote kinderspeeltuin. Ook deze editie heeft de organisatie weer een sterke line-up verzorgd, waar onder andere Dave Clarke, Brodonski en Riton op het affiche staan. Verdeeld over drie podia – T-Garten, T-Box en Kinderdagverblijf – vermaken drieëntwintig dj’s het flink toegestroomde publiek.
Allemaal leuk en aardig, zo’n festival in de vrije natuur, maar er is altijd één achilleshiel: de weergoden. Pissen Jezus en zijn engelenvrienden naast de pot, dan worden wij nat. En ja, hoe kan het ook anders, het mikken ging onze heiligen niet goed af. De regenjassen en poncho’s worden herhaaldelijk uit de tassen gehaald om de zorgvuldig uitgekozen kleding te beschermen van het vallende water.
De zon komt hier en daar ook eens om een hoekje kijken, maar de dreigende, grijze lucht blijft de boventoon voeren. Het mag de pret echter niet drukken. Festivalgangers zijn niet van suiker. Dansen wint het van vallend water. En terecht.
Wanneer het water uit de hemel komt, is een schuilplaats gewenst. Dat er onder die overdekking een paar vrouwen techhouse staan te draaien, is mooi meegenomen. Het is een aangename verrassing. Bij de binnenkomst in de T-Box klinken er vrolijke tonen uit de boxen, terwijl er geen enkel persoon zijn of haar voeten stil kan houden.
Achter de draaitafel staan drie vrouwen. Drie schone vrouwen. Afwisselend zetten ze de koptelefoon op, terwijl de anderen mee dansen met de toeschouwers. Spacegirls laten zien dat ook vrouwen kunnen draaien. Dat ze konden dansen, wisten we al.
Midden op het festivalterrein is het knutselhoekje. Of ja. Hoekje. Een grote tafels met gekleurd papier waar de kindervolwassen medemens hun hoedje, armband of zweetband van papier in elkaar kunnen zetten. Met een gekregen lolly in de mond knutselt een jongeman een quasiverjaardagskroon in elkaar, terwijl een moeder haar armen versiert met opplakpaarden en –konijntjes.
Even verderop staat er een rij voor een culinaire caravan, waar er een one-minute-diner geserveerd wordt. Vloeibaar eten dat in je mond gespoten wordt. Klinkt vies, smaakt fantastisch.
Ondanks de regenval bezoeken zo’n vierduizend mensen Kindergarten. Even een vergelijking trekken: vorig jaar in het stadspark trokken zo’n 2500 mensen naar het openluchtfestival. Kindergarten boekt wederom flinke progressie.
Nadat om twaalf uur het festival afgesloten wordt, trekt de carrousel naar het Kindernachtverblijf (gevestigd in Poppodium 013) om tot de late uurtjes door te feesten op de beats van Ben Pearce, Mumbai Science en MYAK B2B OLAF STUUT. Kindergarten is het feest voor de vrije, jonge geest in een oudere verpakking. Geen gezeik, #gewoongoeiefissa.
