AMSTERDAM (ANP) – Toen Nathan Aké in 2011 de jeugdopleiding van Feyenoord verliet voor een Engels avontuur bij Chelsea, werd de tiener uit Den Haag vreemd aangekeken. Wat moest hij toch op zo'n jonge leeftijd bij een Europese topclub met nauwelijks oog voor de jeugd? ,,Ik wilde iedereen het tegendeel bewijzen, in Nederland heb je als jonge voetballer ook nooit de zekerheid dat je het eerste elftal haalt. Ik ben iemand die van uitdagingen houdt, daarom ben ik deze ook aangegaan'', zei Aké in de Amsterdam ArenA.
De blinkende gouden medaille om zijn nek, als winnaar van de Europa League, illustreerde het gelijk van de 18-jarige verdediger. ,,Tot nu toe pakt het allemaal goed voor me uit'', zei de Hagenaar die met zijn rastakapsel wel wat weg heeft van Ruud Gullit. De sierlijke verdediger leerde voetballen bij ADO, maar verhuisde al snel naar Feyenoord. ,,Dat was voor mij ook een uitdaging.''
Hij speelde 3 jaar in Rotterdam, in een elftal met onder anderen Tonny Vilhena en Jean-Paul Boëtius. ,,Toen kwam Chelsea, wat een nóg grotere club is dan Feyenoord. Ik wilde dat ook proberen.''
Bij de club van Roman Abramovitsj krijgt de jeugd steeds meer prioriteit. ,,Veel mensen verwachten het niet van Chelsea, maar in de opleiding wordt de nadruk gelegd op 'voetballend' spelen. Lange ballen geven mag niet. Er lopen veel goede spelers rond in de jeugd, maar het is natuurlijk moeilijk om bij het eerste te komen omdat daar zoveel grote voetballers zitten. Mooi dat ik er nu wel een beetje bij zit'', aldus Aké, die eind vorig jaar de kans kreeg van interim-trainer Rafael Benitez.
De Nederlandse jeugdinternational mocht in april, tijdens de return in de kwartfinale van de Europa League tegen Roebin Kazan, zelfs in de basis beginnen. ,,Na afloop zei mijn teamgenoot Paulo Ferreira tegen me in de bus: nu het zo goed gaat, moet je wel jezelf blijven en niet ineens andere dingen gaan doen. Veel jongens denken dat je er dan al bent, maar zo ver is het natuurlijk nog lang niet.'' In de halve finale mocht Aké ook even meedoen en woensdag in de eindstrijd tegen Benfica zat hij weer bij de selectie.
,,Ik hoorde 2 uur voor de wedstrijd dat ik op de bank mocht zitten, daar hoopte ik al op. Dit voelt ook een beetje als mijn prijs, ik heb er toch aan meegeholpen.'' Bij de huldiging hield Aké zich bewust wat afzijdig, maar tijdens het feest op het veld durfde hij wel om de beker te vragen. ,,Die andere spelers verdienen het toch iets meer'', zei hij met een knipoog. ,,Toen iedereen klaar was, heb ik even om die beker gevraagd. Hij is heel zwaar, ik was bang dat ik 'm liet vallen.''
