Het zal u waarschijnlijk geen barst schelen en het zal u ook niet shockeren, maar mijn buurman Martijn vertrekt uit Nederland. De man die met enige regelmaat schuimbekkend bij mij kwam binnenstormen met forse kritiek op kabinet, politiek en overheid. Meestal had hij een punt en probeerde ik hem tot bedaren te krijgen. Dit lukte nauwelijks. De laatste weken was hij nogal verdrietig en door drukte had ik er weinig aandacht voor.
“Het is genoeg, de maat is vol. Ik zie het niet meer zitten in dit klote land”, zo begon hij zijn verhaal. Het viel even stil en ik kijk hem met verschrikte ogen aan. “Meen je dit nu serieus?”, vroeg ik hem. Hij knikte.“Ik heb er goed over nagedacht en lang met mijn vrouw over gesproken en we hebben de knoop doorgehakt. We gaan voorgoed weg. We zien geen enkel perspectief voor de toekomst.”
Ik kon even geen woord uitbrengen. We keken elkaar aan en ik zag in zijn ogen verdriet. “Hoe erg is het gesteld Martijn?”
Ik zie nu weer de oude Martijn met woede in zijn ogen.
Hij brieste: “De komende generaties hebben nog geen idee waar ze straks in terecht komen. Het aantal echte Nederlanders zal aanzienlijk teruglopen, misschien moeten we over tientallen jaren naar het museum om de echte Nederlander nog te kunnen zien. Hoor je wat ik zeg? De sharia geldt dan in ons land. De moslims verdubbelen en verdubbelen zich steeds meer. Dit jaar alleen al groeide het aantal allochtonen naar bijna drie miljoen. En de politiek heeft alleen maar oogkleppen op. Dat zijn geen echte bestuurders. Ze noemen zich politici of volksvertegenwoordigers, maar ze zijn alleen met zichzelf bezig, publiciteitsgeile egotrippers. Ze doen weinig tot niets aan de grote problemen.”
Hij liet een grote vloek.
Laat ik de cijfers van het Centraal Bureau voor de Statistiek (CBS) er op nakijken. Wat blijkt: de groei van de bevolking in Nederland komt de komende twintig jaar voor meer dan 80 procent voor rekening van allochtonen. Sinds 2011 wonen er meer allochtonen in Amsterdam dan autochtonen. Ook in Rotterdam en in Den Haag is dit inmiddels het geval en de overige grotere steden volgen gestaag. Voormalig GroenLinks-wethouder Van Poelgeest in Amsterdam beweerde een jaar geleden het omgekeerde: “Amsterdam wordt steeds witter”.
De cijfers van het CBS maakten snel een eind aan deze loze bewering van deze linkse politicus.
Dan de cijfers over emigratie. Sinds het jaar 2003 is het aantal mensen dat emigreert gestegen van 46.000 tot bijna 150.000, vooral ontevreden Nederlanders. Daar hoor je weinig over in media. Mensen vertrekken uit ongenoegen over ruimtegebrek, dure zorg, misdaad, werkloosheid en opkomst van de islam, maar ook door een gebrek aan politieke en bestuurlijke leiders. Mensen verhuizen vooral naar Australië, Nieuw-Zeeland of Amerika. Ik hoor daar onze zogenaamde volksvertegenwoordigers nooit over. Ze kijken niet naar de lange termijn, ze regeren alleen voor de korte termijn hoe lang ze op het pluche kunnen blijven zitten.
Dat vroeg mijn buurman Martijn zich af: “Het valt mij op dat als het gaat over criminaliteit, werkloosheid, zorg, banken, verkeer, sport en vervoer, reacties op sociale media de pan uit rijzen evenals in kranten- en magazines. De mensen zijn het kotsbeu hoe politici omgaan met de vluchtelingenproblematiek. Natuurlijk het is heel erg en we moeten helpen, maar we kunnen het echt niet aan. Het aantal vluchtelingen dat dit jaar naar de EU kwam is deze week al de 1 miljoen gepasseerd. Landen weten niet hoe ze er mee moeten omgaan.”
Hij ging onverdroten door: “Er zijn landen die de grenzen sluiten, Merkel blijft roepen ‘wir schaffen das’, Denemarken wil de rijkdommen van asielzoekers afpakken en in Noorwegen krijgen mannelijke vluchtelingen een cursus hoe om te gaan met vrouwen. Europa weet niet waar het mee bezig is, het importeert met de vluchtelingen ook de Midden-Oosten-problemen, de verdeeldheid tussen de moslims uit Afghanistan, Irak, Syrië, Turkije en Pakistan. En ook de verschillende culturen die niet de onze zijn. Het toelaten van haatpredikers en het jihadisme met alle gevolgen van dien. Terreur en aanslagen. Niet voor niets zegt korpschef Bouwman van de Nationale Politie in de Telegraaf een aanslag in Nederland te verwachten. Ik ben erg somber en ben weg.”
Opnieuw had Martijn een dikke punt ben ik bang.
