Het is stil rond Ibrahim Afellay. De lichtvoetige dartelaar van FC Barcelona herstelt momenteel van een zware knieblessure die hij tijdens zijn verhuurperiode bij Schalke ’04 opliep. Sinds de winterstop speelde de 27-jarige Utrechtenaar geen wedstrijd meer, waardoor zijn Bundesliga-totaal op een magere tien duels is blijven steken. Veel zal hij in Duitsland dus niet geleerd hebben, maar volgens zaakwaarnemer Rob Jansen gaat Afellay gewoon voor een nieuwe kans in de Spaanse zon, waar hij contractueel tot 2015 in mag zitten: “Hij gaat helemaal niet weg.”
Rond de kerst van 2010 stond FC Barcelona met hoofdletters in het jongensboek van de toenmalig aanvoerder van PSV. Afellay had tijdens eerdere transferperiodes gewacht op de absolute top en het wachten werd beloond. Hij ging naar Barcelona en mocht trainen met Messi, luisteren naar Xavi en kijken naar Iniësta. Hoewel hij rustig zou worden gebracht, speelde Afellay al vrij regelmatig met de grote jongens mee. Ondertussen leerde hij de Catalaanse cultuur en de taal kennen en rekende de opportunistische Oranje-fan al op Afellayse wonderen in het Nederlands Elftal. In één klap volwassen worden, zo wordt dat wel eens samengevat.
De jongen met het guitige koppie zou gaan doorbreken in het seizoen 2011-2012, dat was de bedoeling. Maar aan het begin van het seizoen liep de aanvaller een ernstige knieblessure op, waardoor hij zeven maanden uit de roulatie was. Zijn collega-Blaugranas droegen als steunbetoon nog een shirt met zijn naam erop, maar Ibi knapte er fysiek niet van op. Toch sprintte de getergde Afellay zich vlak voor het EK 2012 weer fit en wie over het gras van Camp Nou vliegt, is klaar om geselecteerd te worden voor het eindtoernooi. Zo dacht Bert van Marwijk.
Dat toernooi liep niet zo lekker. Voor niemand. Maar de ooit zo bescheiden Afellay liep door zijn gedrag extra schade op, te weten imagoschade. Want: sterallures. De selectie vond het duo Afellay-Van Persie structureel ongezellig en als er dan opeens drie keer wordt verloren, hult men het sportief falen in pluizige dekens van sociale irritatie.
Nou goed, Afellay dus zonder EK-titel terug naar FC Barcelona. Daar liepen er wel een paar met EK-titel en in de voorbereiding van het seizoen 2012-2013 zag de steeds minder vrolijk kijkende aanvaller de bui al hangen. Weinig speelminuten hier, maar wel een basisplaats bij Schalke ’04. Doen, dus. Het leek een verstandige beslissing, maar het liep dankzij een volgende zware knieblessure op weinig uit. Sinds de winterstop speelde hij geen wedstrijd meer en werkt hij in ambianceloze fitnessruimtes aan zijn herstel. Een officieel afscheid bij Schalke ’04 weigerde hij, omdat het seizoen voor beide partijen te weinig had gebracht.
Zodoende gaat het volwassen worden achter de schermen gewoon door. Na eerst gerevalideerd te hebben in Nederland, vertoeft Afellay momenteel weer in de Spaanse zon. Navraag bij Rob Jansen leert dat het herstel voorspoedig verloopt en dat de viervoudig landskampioen van Nederland zich voorbereidt op nieuwe kansen bij de plaatselijke FC. “Hij heeft nog een contract tot 2015, hij gaat helemaal niet weg bij Barcelona.”
Goed, hij blijft dus in Spanje. Dan zijn er twee scenario’s denkbaar: Of Afellay is mentaal dusdanig gegroeid dat hij zich terugknokt in de Catalaanse wedstrijdselectie en de Oranje-fans zomaar doet rekenen op WK-succes in Brazilië. Of hij accepteert het gevolg van zijn verloren seizoen in Duitsland en de komst van wonderkind Neymar en hij besluit als tribuneklant tevreden te zijn met de trainingen van Messi, de woorden van Xavi en het spel van Iniësta. Geen schande, wel zonde.
Hij zou zijn voetbalgeluk natuurlijk ook ergens anders kunnen zoeken. Maar goed, een volwassen man maakt dat zelf wel uit.
