De Duitse schrijfster Katja Schneidt schreef naar aanleiding van de massa-aanrandingen in Keulen op haar Facebook-pagina een open brief aan de Duitse regering. Haar brief ging viraal in Duitsland en is nu ook in andere talen vertaald. (Via.)
“Geachte regering
Iets moet ik toegeven: jullie hebben schitterend werk verricht! Jullie pogingen elke terechte kritiek over de houding van nogal wat hier bescherming zoekende mensen onmiddellijk met het naziverwijt de kop in te drukken werpt zijn vruchten af.
We zijn intussen in Duitsland zo ver gekomen dat ontelbare vrouwen al een aanklacht ingediend hebben (35, maar volgens de politie is het ware aantal veel hoger). Vrouwen die in de nacht van oud naar nieuw door een horde wild geworden asielzoekers beledigd werden en op de zwaarst mogelijke manier seksueel werden lastig gevallen (ja, het waren asielzoekers, want de politie heeft bij controles de voorgeschreven asielformulieren onder ogen gehad). Maar slechts de regionale kranten schreven erover.
Men heeft deze vrouwen bepoteld, de vingers in alle lichaamsopeningen gestoken en soms ook de kleren van hun lichaam getrokken. Dit alles onder het uitroepen van kreten als ‘ficki – ficki‘ (‘neuken’) en ‘Schlampen‘ (‘sletten’). De politie kon deze vrouwen niet beschermen omdat ze door de razende asielzoekers met vuurwerk werden bekogeld. Een schande voor ons land!
Waar zijn nu de grootste media? TV-nieuws? Noppes! Bild? Noppes! Waar is jullie in het Arabisch ondertitelde oproep aan deze gewelddadige asielzoekers waarbij jullie duidelijk maken dat vrouwen in dit land geen vrij wild zijn? Waar is meneer Gabriel (SPD) die deze daden scherp veroordeelt en de zwaarste verwensingen uit?
Niets! Geen woord!Neen, we zijn intussen zover gekomen dat we zulke gebeurtenissen doodzwijgen, de nationaliteit van de daders niet noemen en stilletjes in onze hoofdkussens wenen omwille van de vele seksuele misdrijven die door asielzoekers worden gepleegd. En het gaat niet langer om enkele gevallen. Ik alleen al verzorg intussen zeven vrouwen die gedurende de laatste zes maanden het slachtoffer van seksueel geweld door ‘vluchtelingen’ werden. Dat mag je echter niet zeggen. Dan ben je namelijk een opruier! Een vreemdelingenhater! Een nazi! En als je dat niet bent dan geef je met dergelijke berichten minstens voeding aan de vreemdelingenhaat. Maar dat dit doodzwijgen een nieuwe slag is in het gezicht van alle slachtoffers is keuren we gewoon goed.
Zelfs ik heb erover nagedacht of ik over de verschrikkelijke gebeurtenissen in Keulen mag schrijven. Ja, dat mag ik. Ik strijd al zoveel jaren tegen huiselijk en seksueel geweld en als ik uitsluitend de gevallen waarbij een autochtone Duitser de dader is publiek mag maken dan ben ik inderdaad een racist. Dat ben ik echter niet. Ik hou van iedereen zolang zij met respect met hun medemensen omgaan. Mij kan het niet schelen of iemand moslim, christen of jood is. Ik beoordeel mensen naar hun daden en niet volgens hun afkomst of geloof.
Dat in vele islamitische landen een ander vrouwenbeeld heerst en ’emancipatie’ een woord uit een vreemde taal is, is niet mijn schuld. Dat er nu vele mensen met een dergelijk achterhaald vrouwenbeeld naar ons land komen is ook niet mijn schuld. Als ik er echter het geweld dat door een aantal van deze mensen bedreven wordt goed wil praten, dood wil zwijgen of wil verontschuldigen dan ben ik wél verantwoordelijk. Ik zeg dan in feite dat ik het goedkeur dat zij vrouwen discrimineren, domineren en seksueel misbruiken. Dat zou pas fout zijn!
Daarom zal ik hierover niet zwijgen, want ik zou ook mijn mond niet houden als de daders autochtone Duitsers waren. Iedereen die een beetje kan nadenken weet dat een groot gedeelte van de mensen die hierheen komen niet gewelddadig zijn, maar bij een miljoen vluchtelingen is tien procent die dader is van seksueel geweld al genoeg om 100.000 vrouwen tot slachtoffer van seksueel geweld te maken.
Ik zal ook niet stoppen om de hier bescherming zoekende mannen duidelijk te maken dat ik van hen verwacht dat zij Duitse vrouwen niet als vrij wild beschouwen en dat ik evenzeer verwacht dat zij de integratie van hun vrouwen, zusters en dochters niet door verouderde waardevoorstellingen verhinderen.
Wie hier wil wonen moet onze cultuur totaal respecteren! Zonder discussie!
Wij, Duitse vrouwen, willen niet ‘ficki – ficki‘ doen en we zijn ook geen ‘Schlampen‘ die erop wachten eens grondig een beurt te krijgen.
Wij beslissen zelf wie ons waar aanraakt en dat moet zo blijven.En nu, beste regering, verwacht ik dat jullie eindelijk jullie verantwoordelijkheid nemen en de daders duidelijk maken dat we al genoeg Duitse verkrachters hebben en dat we niet van plan zijn dit aantal te laten stijgen.”
