Een ongelooflijke tijd waarin wij leven. De ene gebeurtenis wordt ingehaald door een nog ergere; een waterval van verontrustende incidenten. Het nieuwste is de aanranding en ook verkrachting van tientallen vrouwen door grote groepen Arabisch en Noord-Afrikaans uitziende mannen in oudejaarsnacht. Grote woede voel ik, als burger en als vrouw. Hoe kan West-Europa dit haar burgers laten gebeuren? Ik voel me onbeschermd en veronachtzaamd, ook hier kan dit gebeuren. Hiervoor is gewaarschuwd maar dat was ‘racistisch’.
Het was voorspelbaar, in AZC’s gebeurde dit al op kleine schaal; jongemannen klaagden dat er geen sex was. De gigantische cultuurverschillen – totaal andere man/vrouwverhoudingen – kunnen niet anders dan leiden tot misverstanden en zoals blijkt tot ernstige schendingen van mensen(= vrouwen-)rechten.
Natuurlijk zijn de meeste vluchtelingen en migranten niet van dit allooi. De meeste moslims hebben zeer strikte ideeën over omgang man/vrouw en zullen dit soort zaken niet in het hoofd halen.
Deze ‘nieuwe dimensie’ van geweld zoals dit in Duitsland wordt genoemd maakt pijnlijk duidelijk wat West-Europa zich op de hals heeft gehaald met de ongeremde stroom van mensen met een wezenlijk andere culturele achtergrond. In Keulen wordt dit weliswaar extreem en pijnlijk duidelijk, maar ook zonder deze agressie of geweld is de instroom naar Europa van miljoenen mensen uit een niet-compatibele cultuur bron van enorme structurele problemen.
De ervaring in ons land met de moslimmigranten leert dat de integratie moeizaam gaat en segregatie in grote steden groeit. De kansen van zelfs derde generatie moslimjongeren zijn onevenredig laag, de criminaliteit onevenredig hoog. Vermenging van moslims met niet-moslims is nagenoeg nihil; er is een zelfopgelegde segregatie. Zelfs ons integratieboegbeeld, burgemeester Aboutaleb, vindt een niet-moslimpartner voor zijn dochter onverteerbaar.
Alle politieke partijen, op wellicht SP en PVV na, hebben de integratieproblematiek weggepraat: oorzaak was niet cultuurverschil, maar sociaaleconomische achterstelling. De PVV heeft weliswaar geagendeerd, maar zodanig dat dit thema besmet is. Feit is dat de politiek de integratie nooit ècht heeft aangepakt en heeft onderschat hoe taai een culturele identiteit is, zeker waar de religie er één is van dwingende regels over alles in het leven. Van je plaats in de groep (belangrijker dan het individu) tot eten, kuisheid, gedrag man/vrouw, vader/zoon, kleding etcera. De sociale controle is zo groot dat een naar westers neigende houding wordt afgestraft.
Een Marokkaan of Turk voelt zich eerst moslim, dan Marokkaan of Turk, en dan pas inwoner van Nederland.
Zoals Bas Heyne betoogde: er dreigt verlies van verbondenheid in Nederland (en West-Europa). Een gezamenlijk verhaal, een gedeelde geschiedenis maakt een natie, geeft vertrouwen, stabiliteit, welvaart. In de huidige volksverhuizingen is behoud ervan essentieel voor de continuïteit van onze samenleving. Dat de migranten die niet delen is hen niet kwalijk te nemen. Dat onze politiek er geen werk van maakt de migranten dat verhaal, de waarden en normen, aan te reiken, begrijpelijk te maken en als voorwaarde te stellen voor burgerschap hier, is de politiek zeer zwaar aan te rekenen.
Taal alleen is onvoldoende; het gaat om wat een samenleving als basis en kernwaarden heeft. Die worden nu niet beschermd laat staan overgebracht. In het onderwijs is Burgerschap een ondergeschikt aandachtsveld. Waagt een docent over Anne Frank te vertellen, dan loopt hij het risico te worden bedreigd.
Deze laksheid van de politiek, van de PvdA tot en met de VVD (die toch moet staan voor de liberale waarden maar dat niet doet) doet mij vrezen dat de grote influx van nu leidt tot verergering van de samenlevingsconflicten.
Ik voel me in de steek gelaten door onze regering en politici. Hebben zij niet de taak om hun burgers te beschermen? Moeten wij onbelemmerd de grote stroom van ernstige oorlogsvluchtelingen, maar ook van mensen uit ‘failed states’ die (wie neemt het ze kwalijk) een beter leven zoeken, opnemen? Is dat de Achilleshiel van vooral West-Europa, die de wereld alleen met ‘Gutmenschen’-ogen wil zien? Bolkestein schetst recentelijk een verontrustend beeld van de enorme vermeerdering van de Afrikaanse bevolking waaronder jongemannen op zoek naar een beter leven. Allah, God, whoever … ayez pitié de moi et de mon pauvre peuple. Want van de politiek kunnen we weinig verwachten.
