Het aardige aan de affaire-De Graaf is dat er de laatste dagen allerlei details naar buiten komen over de bemoeienis van de koning met de inhuldingingsceremonie de Nieuwe Kerk. Wat was het prachtig! Wat verliep alles gesmeerd! Maar nu wordt duidelijk wat voor een wraakgierig en arrogant kereltje die nieuwe koning is. Die gaat nog eens fors tegen de lamp lopen. En hoe eerder hoe beter, uiteraard.
Over Fred de Graaf hoeft niks meer gezegd. De man behoort tot het oude geslacht van lakeien van het Koningshuis. Een weerzinwekkend gezicht was dat, de afgelopen decennia. Dat gekruip van onze gekozen bestuurders voor de majesteit. Niets was te dol om haar te behagen. Alles wat ze deed was prachtig, kritiek was Verboten. Alles wat haar hang naar pronk en praal maar kon bedenken, werd door die kruiperige ambtenaren zonder morren uitgevoerd. Waar ze ook kwam, in binnen en buitenland, ze werd omgeven door heftig likkende burgemeesters, kwijlende topmanagers en hijgende ministers. Zelfs haar scheten waren honingzoet. Dieptepunt in deze kruiperij was uiteraard de affaire rond Margarita, waarbij het Kabinet van de Koningin, buiten de verantwoordelijke minister én het kabinet om, de AIVD opdracht gaf om in het privéleven van haar echtgenoot te gaan wroeten, en daarover stiekem, direct aan de majesteit te rapporteren. Voor een dergelijk machtsmisbruik moet je toch ver terug gaan in de geschiedenis. En het verontrustende is: het kan nog steeds. De Tweede Kamer en het kabinet durfden niks te doen. Het Kabinet van de Koningin kan nog steeds bevelen van ‘de Kroon’ uitdelen, buiten elke ministeriële verantwoordelijkheid.
Fred de Graaf was zo’n ouderwetse kruiper, die er naar streefde om alles voor zijn geliefde vorst nóg beter te doen dan nodig is. En dus besloot hij Geert Wilders visueel uit de weg te ruimen. Want Geert die een stukje wandelt met WA, dat kon uiteraard niet. Dat mocht de wereld niet zien. Parlementariërs die kritiek hebben op het Koningshuis dienen zo ver mogelijk verwijderd te worden. In zijn verlangen om de Koning te pleasen had de voorzitter van de Eerste Kamer even geen behoefte aan democratie. Willem had nog helemaal niet geklaagd of gewaarschuwd; Fred dacht voor Willem. Waar Willem wél iets over had gezegd, waren de Tweede-Kamerleden die hadden geweigerd om de Eed van Trouw op zijn arrogante persoon af te leggen. Willem stelde de feestcommissie van de Staten Generaal voor om hen gewoon de toegang tot de Nieuwe Kerk te weigeren. Willem wil blijkbaar behoren tot die vorsten die hun eigen volksvertegenwoordiging samenstellen. Toen dat onmogelijk bleek (want dat zou pas écht een rel zijn geworden) deed hij na de ceremonie zijn uiterste best om hen te beledigen. Hij weigerde ze een hand te geven, en weigeraars die op hem afkwamen om hem te feliciteren, werden letterlijk met de nek aangekeken. Weigeraar Marianne Thieme wil daar verder niets over zeggen (zegt ze in de Volkskrant van 15 juni) want ze vindt dat ‘niet chic’. Me dunkt, schat, nu buig je ook al voor de Oranje-arrogantie! Zoiets hoef je als volksvertegenwoordiger niet de pikken. Die arrogante kwast liep daar louter door een historisch toeval in dat oversized tijgerpakje rond. Jij bent een vertegenwoordiger van het volk. Hij moet buigen voor jou – niet andersom!
Het koningschap stelt inmiddels geen moer meer voor. Onder diezelfde Beatrix, die koningin die met dat uitgestreken smoelwerk die steeds weer nieuwe rituelen en schoonmaakbeurten verzon, en waarvoor al die ruggengraatloze ambtenaren jarenlang bogen als knipmessen, onder die Beatrix is de hele functie van het koningshuis compleet uitgehold. Ook het laatste speeltje van de Oranjes, meekletsen over de kabinetsformatie, is hen de afgelopen jaren afgenomen. Wat resteert, is de functie van nationale joker tijdens economische smeekbedevaarten. Hop in het vliegtuig, en daar een beetje plechtig rondlopen met een koninklijk air, want daar zijn die domme buitenlanders erg gevoelig voor! En achter die holle vertoning schuifelt een stoet aan fluisterende marktkooplui. Kunt u nog iets gebruiken? Garen? Band? Beton? Bloembollen dan? Ziedaar de holle, hypocriete functie van Oranje anno 2013.
Willem speelt ondertussen het oude koninklijke spelletje. Het land rondtoeren om aan te tonen dat ‘het volk’ van het koningshuis houdt, en ondertussen de vertegenwoordigers van datzelfde volk lekker schofferen. Gezellig koekhappen met het gepeupel – maar als het om belangrijke zaken gaat, mag het volk de koninklijke kont kussen. Dan maakt Willem zelf wel uit welk deel van het volk deugt, en op zijn feestje mag komen, en welk deel wat hem betreft dood kan vallen. Het zou ergerlijk zijn, als het niet zo vreselijk dom en zielig was. Vroeger! Ja, vroeger, toen waren er goede redenen om een arrogante vorst te vrezen. Nu hebben we alleen nog een opzichtig aangeklede dwaas, een arrogante blaaskaak met praatjes vér boven zijn stand.
