“Zou de Kamer het aandurven Arib te kiezen ondanks de ophef die de PVV over haar kandidatuur veroorzaakt en daarmee iets van een Hollandse Droom zichtbaar te maken: van immigrantenmeisje tot voorzitter van het hoogste college van staat?” mijmert Hans Goslinga in Trouw. Het zou mooi zijn als iedereen, ongeacht sekse, afkomst, geaardheid of ras, topposities in de Nederlandse politiek kon bereiken. Dat zou inderdaad een Hollandse Droom zijn.
De kandidatuur van Arib is derhalve prima te verdedigen, alleen dan is het wijs dat je in zo een pleidooi wel de hele waarheid benoemt. Anders zou zomaar de indruk kunnen ontstaan dat jij, en daarmee de kandidate die jij zo vurig verdedigt tegen xenofobe verdachtmakingen, toch wat zaken te verbergen hebt.
Arib kwam in 2007 in opspraak omdat zij zitting had in een adviescommissie van de Marokkaanse koning. Een dubbele nationaliteit is in het geval van Nederlandse Marokkanen geen keuze, en dat zou ze ook niet per se moeten hinderen alle mogelijke ambten in dit land te vervullen, die Hollandse Droom is allang uitgekomen. Zie Marcouch, Aboutaleb, en vele anderen. De ophef over haar dubbele nationaliteit is derhalve inderdaad misplaatst, zoals Goslinga opmerkt. Maar zitting nemen in een werkgroep om de Marokkaanse diaspora in Europa te monitoren was haar eigen keuze, en dat roept terecht de vraag op of dat wel samengaat met Nederlands parlementair werk.
Het Parool gaf Arib destijds de kans zich te verweren. Let op hoe de krant niet kritisch kijkt naar de organisatie, maar juist uit eigen beweging de rol van de werkgroep witwast door te stellen dat ‘subsidies door Unesco en de EU’ ‘het beeld bevestigen’ dat de commissie ‘onafhankelijk’ (van de koning, AN) opereert. Ook noemt Arib in het interview de naam van haar mede-werkgroeplid Abdou Menhebi.
Kennen we die? Die kennen we. Menebhi is of was (de site geeft geen overzicht van medewerkers) voorzitter van Euro Mediterraan Centrum Migratie en Ontwikkeling (EMCEMO). Een notoire subsidiespons die onder andere de ontwikkeling van Marokko en het bestrijden van islamofobie tot doel heeft. Menebhi ijvert dan ook voor het strafbaar stellen van islamofobie, hetgeen neerkomt op censuur van islamkritiek, aangezien discriminatie wegens geloof of afkomst sowieso al verboden is door de Nederlandse wet. Ook is Menebhi actief op bijeenkomsten om het stemgedrag van Nederlandse Marokkanen te beïnvloeden.
Dit alles valt Arib vanzelfsprekend niet aan te rekenen, maar het maakt het vermoeden van Wilders dat zij vrijheid van meningsuiting niet als prioriteit zal zien in relatie tot islamkritiek, een stuk minder paranoide dan Goslinga doet voorkomen. En het weglaten van Aribs adviseurschap in mijmeringen over Hollandse Dromen, zijn een ferme onderbouwing van een ander oerHollandse uitdrukking: dromen zijn bedrog. Verdedig gerust haar kandidatuur. Maar als je het terechte principe wil aanvoeren dat afkomst niets zegt over competentie, en je moet daartoe wel wat onwelgevallige feitjes wegpoetsen, dan geef je zelf al toe dat er kennelijk meer aan de hand is dan gemene discriminatie.
